Ҳайвонот боғида.
— Ойижон, филни сотиб олайлик!
— Ие, уни қандай қилиб боқамиз?
— Боқмаймиз! Ана ёзиб кўйишган-ку "Филга овқат бериш тақиқланади”, - деб
Ўқитувчи:
— Энди мен сизларга Пифагорнинг ушбу назариясини исботлаб бераман. Орқа партада ўтирган Мурод:
— Шарт эмас, устоз. Биз сизга шундоқ ишонамиз.
Подшо Афандига буюриб қолди:
— Бугун таъбим тирриқ. Энди ўзингдан ҳам қизиқ, кулдирадиган одам топиб кел!
Афанди «хўп» деб чиқиб кетди. Бир оздан кейин бир жиннини олиб келди. Жинни пойма-пой, алмойи-алжойи гапларни гапиравериб, подшонинг баттар таъбини тирриқ қилди. Унинг ғазаби қўзғаб, мулозимига буюрди:
— Бор, жиннига юз таёқ ур, жинни келтирганга икки юз таёқ ур!
— Ана холос,— деди Афанди хандон ташлаб куларкан,— жиннининг ўзи битта эди, жинни келтирган билан иккита бўлди, мана, ур деган билан учта бўлди.