Дода латифалар

Қиз йигитга қараб:
— Битта топишмоқ айтаман топсангиз сизга тегаман. Вақ-вақ қилиб сакраб юради, сувни яхши кўради.
Йигит: Сигир - топдимми?
Қиз: Ҳа, тўғри топдингиз!

Подшо Афандига буюриб қолди:
— Бугун таъбим тирриқ. Энди ўзингдан ҳам қизиқ, кулдирадиган одам топиб кел!
Афанди «хўп» деб чиқиб кетди. Бир оздан кейин бир жиннини олиб келди. Жинни пойма-пой, алмойи-алжойи гапларни гапиравериб, подшонинг баттар таъбини тирриқ қилди. Унинг ғазаби қўзғаб, мулозимига буюрди:
— Бор, жиннига юз таёқ ур, жинни келтирганга икки юз таёқ ур!
— Ана холос,— деди Афанди хандон ташлаб куларкан,— жиннининг ўзи битта эди, жинни келтирган билан иккита бўлди, мана, ур деган билан учта бўлди.

Хотин эрига:
— Дадаси, эсингиздами турмуш қурмасимиздан илгари ҳар бир учрашувимиз романтика эди. Кечалари ташқарига чақирардиз, ман уйдагилардан бекиниб олдизга чиқардим. Қандай мазза эди...
Худди шундай учрашувга таклиф килинг! - деса,
Эри:
— Хўп Азизам, бугун кечқурун соат 22:00да болаларни ухлатиб, ошхонага чиқ чой ичамиз! - дермиш.

Шу кунларда одамлар латифа ва ҳазилларни тушунмай қолишди. Улар буни нарх-наводаги яна бир янгилик деб ўйлашмоқда.

Учта эркак ўзини хотинини мақтай бошлашибди.
Биринчиси дебди:
— Мени хотиним шунақа покиза, шунақа озода. Кеча кўйлагимни ювиб, дазмоллаб қўйибди. Кўйлак худди янгидек, кийилмагандек бўпти.
Иккинчи эркак дебди:
— Мени хотиним шунақа чевар-ки...! Тиззалари йиртилган шимни тикиб қўйибди. Ҳудди йиртилмагандек...
Учинчи эркак ҳам уларга қараб туриб дебди:
— Мени хотиним ҳам жуда озода, чевар! Уйимизни деразасини ювиб, парда илиб қўйибди. Кўрсангиз ҳечам пардаси бор, ювилган дераза демайсиз...!

— Ҳамма такси ҳайдовчилар давлат ишида ишласа керак.
— Нимага унақа деб ўйлайсан?
— Уларни ўзи шунақа дейишади-ку! Бўш вақтимда кира қиламан, ўзимни ишим бор, бизнесим бор дейишади-ку!

Машҳур бизнес-тренер катта аудиторияга гапира бошлабди.
Тингловчиларни орасида бир йигит савол бериш учун қўлини кўтариб қолибди:
— Жаноб, нима учун ҳамма жойга бориб бир хил гапни гапиряпсиз?
Тренер жавоб берибди:
— Сиз мени орқамдан ҳамма жойда юришдан бошқа ишингиз йўқми?

Кредит - пиёлага қуйилган чойга ўхшайди.
Аввал қайноққина бўлади. Одамга ёқади. Кейин муздек бўлади. Ичган сари музлатади.

— Юр, айланиб келамиз.
— Бормайман. Оёқларим оғрияпти.
— Нима бўлди?
— Ёшим 40 дан ошди.