Бир киши ишсиз, пулсиз қолиб кетибди.
Дўсти унга яхшилик қилмоқчи бўлиб корхонасига ишга жойлаштирибди. У киши ҳар куни келиб-кетиб, ҳеч иш қилмасдан ойлик олиб юраверибди-юраверибди.
Бир куни дўстини ёнига кириб дебди:
— Шунақаям адолатсизлик бўладими?!
— Нима бўлди дўстим? Ахир мен сенга иш бердим, ойлик оляпсан, - деса, ҳалиги киши:
— Ишхонага келиб кетишим шартми?! Ойлигимни уйга олиб бориб беришса бўлмайдими!? - дебди.