Афанди кечаси уйқуси келмай, кўчага чиқиб айланиб юрган эди, иттифоқо бир ўғрига дуч келиб қолди.
— Кимсан?! Бемаҳалда нима қилиб юрибсан? - дўқ урди ўғри.
— Шу шаҳарнинг ўғрилариданман,— деди Афанди ҳам бўш келмай. Ўзинг кимсан?!
— Мен ҳам бошқа бир шаҳардан келган зўр ўғриман. Учрашганимиз яхши бўлди, иккаламиз баҳамжиҳат иш қиламиз. Мен янги келганман, ҳали бу шаҳарнинг пасти баландини яхши билмайман. Қани айтингчи ишни қаердан бошласак бўлади?
— Шаҳар қозисининг бир оқ ҳанги эшаги бор. Аввал шуни ўғирласак, кейин бозорга бориб, иккита қоп билан озроқ арқон ўғриласак, иннайкейин шишафурушнинг дўконидан шиша ўғирлаб икки қопга лиқ тўлғизсакда, бизнинг ҳовлига обориб кўмиб қўйсак ёмон бўлмас эди. Шунда анчагача жонимиз тинчирди-да! Қалай, бу маслаҳатим сизга ёқадими?.
— Ўғри жавоб бергунча бўлмай, миршаблар келиб қолишди. Ўғри шилт уриб қочиб кетди, Афанди қўлга тушиб қолди. Унинг дод-фарёдига қулоқ солмай, олиб бориб зиндонга ташладилар...
Эрталаб уни сўроққа олиб чиқишди.
— Хўш Афандим,— деди ҳоким,— сизни туппа-тузук одам деб юрсак, ўғри боши экансиз-ку! Нима қилиб ўғри билан тун қоронғисида гаплашиб турувдингиз?
— Энди маслаҳатлашаётувдик-да. То бир қарорга келгунча бўлмай, миршабларингиз ушлаб олишди.
— Нима маслаҳат қилаётувдингизлар?
— Аввал қозининг оқ эшагини ўғирлаб, ундан кейин бозордан қоп билан арқон олиб, иннайкейин шишафурушнинг дўконини урмоқчи эдик.
Ҳоким ҳузур қилиб кулди:
— Ахир ўйланг, Афандим! Бунга сиз овора, биз овора, эшак овора. Шу ҳам ўғрилик бўлдими? Ҳа, эшак ўғриликка арзийди...
— Қулоқ солинг, тақсир. Эшакни вақтинча омонат ўғирлаб, шишани етказиб олгач, яна қозининг эшигидан секин киргизиб юбормоқчи эдик-да.
— Ие, ўғриликнинг омонати ҳам бўладими?
— Иш битгунча-да, тақсир. Нима қиламиз, жонли нарсани асраб, бошимизга даҳмаза орттириб. Ем-хашак учун тағин бировни қон қақшатиш яхшими?!
Ҳоким яна кулиб юборди:
— Шишанинг юзтасини бир тангага ҳам олмайди-ку! Шуям ўғрилик бўлдими?!
— Хўп, бўлмаса сизнингча нима қилишимиз керак эди?
— Киройи ўғрилик қилганга яраша подшонинг ғазнасини урсанг экан.
— Мана шуни сизга ўхшаган тажрибали одам ётиғи билан тушунтириб берса, дуруст бўларкан-да. Эҳ, аттанг! Ҳа майли, энди бундан кейин сиз бош қўшсангиз, биз бажонидил хизматингизга тайёрмиз.

123

Boshqa latifalar

Янги йилни нишонлаб тонгга яқин бир аҳволда уйга кириб келган эрни хотини кутиб олибди.
— Юзимга қарашга энди қандай чидайсиз? – дебди хотини.
Эр бўлса унга:
— Ҳечқиси йўқ онаси, шунча йил чидаб келяпман, бу ёғи ҳам қарайвераман, - дермиш.
0

Бир куни ӯрмондан шер келиб шаҳардаги дарахт устига чиқиб олибди.
Буни кӯрган бир одам керакли жойга мурожат қилибди. Тезда бир киши ити билан етиб келибди ва ҳалиги одамга дебди.
Мен дарахтга чиқиб шерни пастга тушираман ва ит бориб уни ғажиб ташлайди деб ҳалиги одам қӯлига милтиқ берибди. Шунда у одам ҳайрон қолиб сурабди. Кечирасиз агар ит шерни ғажиб ташласа милтиқни нима кераги бор деса
Ҳалиги одам: Агар мен тушиб кетсам ит отиб ташлайсиз.

0
Мусиқачи уйида барабан чалиб ўтирган экан, қўшнилари ажойиб мусиқа овози кўчага ҳам баландроқ эшитилсин деб уни деразасини тош билан синдириб кетишибди.
0
Кечки базмларнинг бирида бир эркак ноз-карашма қилаётган аёлга дебди:
Кечирасиз хоним, мен уйланганман!
Аёл бўлса унга жавобан:
—Вой худойим-ей, мен бўлса касал экансизми деб ўйлабман...
0
Қишлоқдаги болакай:
— Ойижон, челакдаги сутга сичқон тушиб кетти.
— Вой шўрим қурсин! Дарров олиб ташла!
— Йўқ. Мен челак ичига мушукни ташладим. Ҳозир сичқонни ушлайди.
0
Кафеда официант мижозга буюртма қилинган товуқни қўлида ушлаб олиб келаётганини кўриб жаҳл билан:
— Нега овқатни қўлингиз билан ушлаб олгансиз!? - деса, официант:
— Икки мартта ерга тушиб кетди. Учинчи мартта ҳам тушириб юбормай дегандим... - дермиш.
0
Психиатр врачдан дўсти сўрабди:
— Нимага сен беморларингдан қандай машинаси борлигини сўраяпсан? Буни касалликка нима алоқаси бор?
— Эҳ дўстим, шунга қараб беморимдан қанча пул олишни мўлжаллайман-да!
0
Ўлим жазосига ҳукм қилинган еврейдан сўрашибди:
— Сўнгги сўзингни айтишинг мумкин!
— Ўлимим олдидан сўнгги мартта қулупнай емоқчиман.
— Ахир қулупнай баҳорда пишади.
— Майли, мен кутиб тураман...
0
Бошлиқни хонасини тозалаётган фаррош аёлни қулоғи эшитмас экан. Бир куни токчадаги гулдон ерга тушиб синибди. Фаррош аёл орқасига ўгирилиб синган гулдонга қараган экан, бошлиқни юраги ёмон бўлиб қолибди. Чунки ўша фаррош опа махфий йиғилишларда бемалол хонани тозалаб юраверган экан-да!
0
Ишга кайфиятсиз келган йигитдан дўсти сўрабди:
— Нега кайфиятинг йўқ?
— Хотиним билан уришиб қолдим.
— Нега уришдинг?
— Янги кўйлак сотиб олган экан. "Мени семиз кўрсатмаяптими?" деб сўради.
— Сен нима дединг?
— Тўғрисини айтдим.
0