Бола кутубхонага кириб сўради:
— Кечирасиз Насаф чемпионлиги ҳақида китоб борми?
Кутубхоначи жавоб қилди:
— Фантастик китоблар 5-қаторда,
Бола сўради:
— А Нефтчи чемпион бўлгани ҳақидаги китоб борми?
Кутубхоначи жавоб қилди:
— Тарихий китоблар 2-қаторда!
— Кечирасиз Насаф чемпионлиги ҳақида китоб борми?
Кутубхоначи жавоб қилди:
— Фантастик китоблар 5-қаторда,
Бола сўради:
— А Нефтчи чемпион бўлгани ҳақидаги китоб борми?
Кутубхоначи жавоб қилди:
— Тарихий китоблар 2-қаторда!
Бир куни подшо Афандининг ўғлини ҳузурига чақирди. Боланинг қадди-қомати, қоши-кўзи худди отасиникига ўхшар эди. Унинг ақлини ҳам отасиникига ўхшаш-ўхшамаслигини синаш учун болага бир тилла берган эди, у пулни сира олмади.
— Нега тиллани олмайсан?
— Онамдан қўрқаман, у бегона одамдан пул олмагин деган.
— Яша,— хурсанд бўлди подшо,— мен онанг айтган бегона одам эмас, ҳукмдоринг бўламан, ола бер!
— Мен подшо эканлигингизни биламан, онам бунга барибир ишонмайдида.
— Нима учун?—ҳайрон бўлди подшо.
— Агар подшо пул берса, бир тилла эмас, купроқ берар эди, дейди-да.
— Нега тиллани олмайсан?
— Онамдан қўрқаман, у бегона одамдан пул олмагин деган.
— Яша,— хурсанд бўлди подшо,— мен онанг айтган бегона одам эмас, ҳукмдоринг бўламан, ола бер!
— Мен подшо эканлигингизни биламан, онам бунга барибир ишонмайдида.
— Нима учун?—ҳайрон бўлди подшо.
— Агар подшо пул берса, бир тилла эмас, купроқ берар эди, дейди-да.
Кунларнинг бирида катта бой зиёфат берди. Шаҳар ҳокими ва бошқа амалдорлар қаторида Афандини ҳам таклиф қилди.
Бой ҳоким учун уйнинг тўридан жой ҳозирлаб, унга аъло ноз-неъматларни қўяр, бошқа одамларга оддий овқатларни тортар эди. Афанди ҳокимнинг ёнига ўтирди-да ўз косасига ҳокимникини, алмаштириб олди. Буни кўрган бой тоқатсизланиб қичқирди:
— Афанди, у овқатга тегманг, зарар қилади!
— Биламан,— жавоб берди Афанди,— ҳоким ҳазратлари бу овқатни еб шикастланиб қолмасинлар, ҳоким учун мен зарарланай деяпман.
Бой ҳоким учун уйнинг тўридан жой ҳозирлаб, унга аъло ноз-неъматларни қўяр, бошқа одамларга оддий овқатларни тортар эди. Афанди ҳокимнинг ёнига ўтирди-да ўз косасига ҳокимникини, алмаштириб олди. Буни кўрган бой тоқатсизланиб қичқирди:
— Афанди, у овқатга тегманг, зарар қилади!
— Биламан,— жавоб берди Афанди,— ҳоким ҳазратлари бу овқатни еб шикастланиб қолмасинлар, ҳоким учун мен зарарланай деяпман.
Дарвозадаги ёзув: "Эшик қўнғироғи ишламаяпти. Итнинг ғашига тегинг, вовуллаши билан чиқамиз”.
Бизнесмендан қандай қилиб миллионер бўлганини сўрашди.
— Хотиним туфайли.
— Қанақасига?
— Қанча пул топганимда хотиним пул йўқлигидан нолишни тўхтатишини билмоқчи эдим...
— Хотиним туфайли.
— Қанақасига?
— Қанча пул топганимда хотиним пул йўқлигидан нолишни тўхтатишини билмоқчи эдим...
Афанди бозордан тоғора олиб келаётган эди, йўлда биров дуч келиб:
— Қани, тақсир, тоғорани менга беринг, кўтаришиб кетай,— деди-да, Афандининг қўлидан тоғорасини олди.
Уйга етдилар. Афанди одамгарчилик юзасидан у кишини меҳмон қилиб жўнатди. Бироқ бу киши ҳар куни келиб, Афанди билан сўрашиб:
— Хўш, қалай, тоғора омонми?—деб сўрайдиган бўлиб қолди.
Ҳар гал келганида, Афанди уни ҳоли-қудрат меҳмон қилиб жўнатарди. Бу ҳолнинг узлуксиз давом этишидан Афанди жуда зерикди.
Кунларнинг бирида, у киши яна келиб, эшик қоққан эди, Афанди тоғорани кўтариб чиқди. У ҳам сўрашиб бўлгач:
— Ҳа, қалай, тоғора омонми?—деб сўраган эди. Афанди тоғорани ерга ташлаб юборди. У ерга тушиб синди.
— Ҳа, тоғора шу дамгача омон эди, ҳозир кўз олдингизда жон берди,— деб Афанди уйга кириб кетди.
— Қани, тақсир, тоғорани менга беринг, кўтаришиб кетай,— деди-да, Афандининг қўлидан тоғорасини олди.
Уйга етдилар. Афанди одамгарчилик юзасидан у кишини меҳмон қилиб жўнатди. Бироқ бу киши ҳар куни келиб, Афанди билан сўрашиб:
— Хўш, қалай, тоғора омонми?—деб сўрайдиган бўлиб қолди.
Ҳар гал келганида, Афанди уни ҳоли-қудрат меҳмон қилиб жўнатарди. Бу ҳолнинг узлуксиз давом этишидан Афанди жуда зерикди.
Кунларнинг бирида, у киши яна келиб, эшик қоққан эди, Афанди тоғорани кўтариб чиқди. У ҳам сўрашиб бўлгач:
— Ҳа, қалай, тоғора омонми?—деб сўраган эди. Афанди тоғорани ерга ташлаб юборди. У ерга тушиб синди.
— Ҳа, тоғора шу дамгача омон эди, ҳозир кўз олдингизда жон берди,— деб Афанди уйга кириб кетди.
Чол денгиздан тилла балиқ тутиб олди. Тилла балиқ тилга кирди:
— Кампиринг ҳалиям борми?
— Ҳа.
— Ундай бўлса мени еб қўявер.
— Кампиринг ҳалиям борми?
— Ҳа.
— Ундай бўлса мени еб қўявер.
— Жек, севгилинг сенинг миллионернинг набираси эканлигингни билгач, сендан воз кечгани жуда ғалати-я.
— Нимаси ғалати? Энди у менга буви бўлди.
— Нимаси ғалати? Энди у менга буви бўлди.
Афанди Подшо билан овга чиқди. Подшо бир кийикни қувиб бориб отган эди, ўқи хато кетди. Ўзини жуда ҳам мерган деб, ҳар доим мақтаниб юрган Подшо Афандининг олдида хижолат бўлди-да, ўзини оқлай бошлади:
— Қара, Афанди, жуда муғомбир ов кўрган қув кийик экан, менинг ўқимга чап бериб кетди-я.
Афанди Подшога таскин бериб, айтди:
— Агар кийикнинг ўрнида юзта одам бўлса ҳам бехато урган бўлар эдингиз, кийик ҳам овми!
— Қара, Афанди, жуда муғомбир ов кўрган қув кийик экан, менинг ўқимга чап бериб кетди-я.
Афанди Подшога таскин бериб, айтди:
— Агар кийикнинг ўрнида юзта одам бўлса ҳам бехато урган бўлар эдингиз, кийик ҳам овми!
Афанди бемаҳалда уйига меҳмон бошлаб келган эди, хотини уришиб берди:
— Уйда ҳеч нарса йўқ-ку, меҳмон бошлаб келасиз!
— Ундай бўлса,— деди Афанди,— меҳмон кўчада турибди, чиқиб Афанди йўқ дея қол!
Афандининг хотини йўлакка чиқиб, эшик орқасидан:
— Хуш келибсиз, меҳмон, уйга киринг десам, Афанди йўқлар, энди борларида бошқа келарсиз,— деди.
Меҳмон ўшқирди:
— Қанақа бемаъни хотинсиз! Ҳозир ҳолу жонимга қўймай олиб келдилар-ку. Ҳозир кўз олдимда уйга кириб кетдилар!
Афанди қулоқ солиб турсан эди, эшикка яқинроқ бориб деди:
— Афандининг эшиги битта деб сенга ким айтган эди, нариги эшикдан чиқиб кетгандир-да!
— Уйда ҳеч нарса йўқ-ку, меҳмон бошлаб келасиз!
— Ундай бўлса,— деди Афанди,— меҳмон кўчада турибди, чиқиб Афанди йўқ дея қол!
Афандининг хотини йўлакка чиқиб, эшик орқасидан:
— Хуш келибсиз, меҳмон, уйга киринг десам, Афанди йўқлар, энди борларида бошқа келарсиз,— деди.
Меҳмон ўшқирди:
— Қанақа бемаъни хотинсиз! Ҳозир ҳолу жонимга қўймай олиб келдилар-ку. Ҳозир кўз олдимда уйга кириб кетдилар!
Афанди қулоқ солиб турсан эди, эшикка яқинроқ бориб деди:
— Афандининг эшиги битта деб сенга ким айтган эди, нариги эшикдан чиқиб кетгандир-да!
