— Сен пианинода кўпроқ машқ қилишинг керак.
Ўғли:
— Бундан ортиғи бўлмайди. Бутун подезд кўчиб кетди-ку.
— Ўғлим, мени нега мактаб директори чақиртирди?
Ўғли:
— Кеча мактабда муштлашдим.
Отаси:
— Нима, мени навбатдаги жангни томоша қилишга чақиришдими?
— Кеча хотиним пиширган овқатни мақтайман деб, “Онаси, овқатинг мазали эмас, ... жудаям мазали чиқибди” демоқчи эдим. Гапимни охиригача айтишга улгурмадим...
Экранда маҳлуқ пайдо бўпти.
— Вой, ойижон! - деб хотини бақирса, эри:
— Танидинг-а! - дебди.
— Неча дақиқага?
— Мумкин бўлса, 480 дақиқага.
Бир тийинсиз ўтирмаслик учун ёнбошлаб олдим.
— Мени юзимни эслаб қолдингми? - деса, қиз:
— Ҳа, - дебди.
Ўғри шу заҳоти кассирни отиб ташлабди.
— Яна ким мени юзимни эслаб қолди? - деса, одамлар орасидан овоз келибди:
— Банкомат ёнида турган қайнонам эслаб қолди.
— Чекишни ташлаймиз!
— Нимага?
— Бир ойда қанча пул тежаб қолишимизни биласанми?!
— Унда ичишни ҳам ташлайлик.
— Шунча пулни нима қилмоқчисан ўзи?
Агар раҳбаримиз ишхонада бўлса хонамда хушёр ётиб ухлайман.
— Алиев, иккита йиртқич ҳайвонни санаб бер-чи!
— Шер ва ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Қодиров, учта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— Шер, йўлбарс, ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Одилов, сен бешта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— 2 та шер ва 3 та йўлбарс.