Bir o‘zbek Fransiyaga boribdi. Eyfel minorasiga qarab tursa, fransuz yigit o‘tib ketayotgan ekan. Uni to‘xtatib so‘rabdi:
— Bu minorani qancha vaqtda qurishgan?
— Bir oyda, - debdi fransuz.
O‘zbek, - bu yigit meni aldadi, - deb ishonmabdi.
Keyin o‘sha fransuz O‘zbekistonga kelibdi. U Registonga kelib, haligi o‘zbekni uchratibdi va undan so‘rabdi:
— Bu imoratlarni qancha vaqtda qurishgan?, - desa,
— Hozir kelayotganimda yo‘g‘idi, - dermish o‘zbek.
Mashhur jamoa futbolchisi o‘z uyiga sport muxbirlarini chaqirib, uyida bor texnika anjomlarini birma-bir ko‘rsata boshlabdi:
— Mana bu televizor, bu konditsioner, bu muzlatgich, mikroto‘lqinli pech, ...
Muxbirlar hayron bo‘lib, futbolchidan nega bularni ko‘rsatayotganini so‘rashsa:
— Sizlar nuqul "bu futbolchini texnikasi yo‘q", deb gazetaga yozasizlar, sizlarga yana qanaqa texnika kerak?, - dermish.
Quyon do‘konga kirib ayiqdan so‘rabdi:
— Kofe bormi?
— Yo‘q, bizda unaqa narsa sotilmaydi - debdi ayiq.
Ertasiga quyon yana kelib?
— Kofe bormi?
— Yo‘q dedimku senga, - debdi jahl bilan ayiq.
Uchinchi kuni yana shu holat takrorlangan ekan, ayiq:
— Agar yana bir martta kirib kofe so‘rasang qo‘log‘ingga mix qoqib, devorga ilib qo‘yaman, - deb baqiribdi.
Quyon qo‘rqqanidan oldi-orqasiga qaramay qochibdi.
Uch kundan so‘ng quyon do‘konga sekin kiribdi-da debdi:
— Mix bormi?
— Yo‘q.
— Bo‘lmasa kofe bormi? - dermish.