Yangi oila qurgan yosh er-xotin farzand ko‘ravermagach, keksa bir donishmandning yoniga borishibdi. Donishmand ularga baland tepalikdagi niyat daraxt uchiga, bir parcha latta bog‘lab qo‘yishni uqtiribdi.
Bir necha yildan so‘ng, boyagi donishmand er-xotindan xabar olgani kelsa, eshikni bir gala bolakaylar ochishibdi.
— Onangiz qayerda? – so‘rabdi donishmand.
— Tug‘ruqxonada, – javob berishibdi bolalar.
— Otangiz-chi?
— Tepalikdagi daraxtdan lattani yechgani ketgandilar...! – dermish.
Salim maktabdan uyga kiyimlari yirtilgan, hamma yog‘i iflos ahvolda kirib kelibdi. Uni ko‘rgan otasi so‘radi:
— Senga nima bo‘ldi?
— Azim bilan urishdim.
— Bundan chiqdi, endi senga yangi kiyim sotib olish kerak ekan-da?
— Bu qiyin emas, dada. Ammo Azimning dadasi yangi bola sotib olishiga to‘g‘ri keladi...
Bekatdan qo‘zg‘algan avtobus ortidan bir ayol yugura boshlabdi:
— Avtobusni to‘xtating! Ishga kech qolyapman...
Avtobusga yetib olgan ayol:
— Marhamat qilib, chiptalaringizni ko‘rsating!!!
Bir yigit do‘stidan so‘rabdi:
— Ishsizmisan? Nega nuqul dam olib yuribsan?
— Nega? Ishlayapman. Ish men uchun bayram. Bayramda esa insonlar dam olishadi.
— Ha o‘rtoq, kayfiyating yo‘q?
— Ey, xotinim yana janjal qilyapti.
— Nega?
— To‘rt yuz ming oylik yosh oilaga yetmaydi deydi.
— Tejab ishlatsa yetadi.
— Men ham shuni aytaman-da. U bo‘lsa “Yetmaydi, siz ham ishlang” deyaveradi.