Doda latifalar

Afandi eski devor yonidan o‘tayotgan edi, arilar uni talab qoldi. Afandi qanchalik qochib, arilarni haydasa, ular shunchalik yopishar edilar. Oxiri achchig‘lanib yaxtagini yechdi-da, ari uyaga yaqin borib dedi:
— Chaq-a, padaringga la’nat, armoning qolmasin!

Afandidan birov so‘radi
— Afandi, muchalingiz nima, necha yoshga kirdingiz?
— Muchalim ajdar, ellikka kirdim.
— Muchalning ilon bo‘lishini eshitib yurardimu, ajdar bo‘lishini shu yoshga kirib, endi sizdan eshitishim,
Afandi tushuntirib berdi:
— Yoshligimda onam rahmatlik, sening muchaling ilon degan edilar. Hozir ellikka kirdim, ellik yil ichida har qanday ilon ham ajdar bo‘lib ketadi-da.

Ota o‘g‘il chet el safarida xarobalar orasiga ekskursiyaga chiqishdi. Shu payt o‘g‘il otasiga:
— Dada, nima bu yerda oyim mashina haydashni o‘rganganmila? - dermish.

Bir yigit jon taslim qilayotgan qaynonasini boshida o‘tiribdi. Quyosh botayotgan paytda qaynona zo‘rg‘a ko‘zini ochib, kun botayotgan tarafga qarab:
— Quyoshni botishini qarang kuyov, qanday go‘zal-a...
— Oyijon u yoqqa qaramang, chalg‘imay o‘z ishingiz bilan shug‘illaning...

Bemor:
— Doktor, sog‘ligim joyida emasga o‘xshaydi! Endigina qirk yoshni qoraladim, lekin ko‘zguga qarashga qo‘rqaman! Tepakalman, ko‘zlarimning osti osilib qolgan, yuzimni ajin bosgan, tishlarim to‘kilib ketgan! Menga nima qilgan, a?
Doktor:
— Anig‘ini aytolmayman... Balki hammasi siz o‘ylaganchalikmasdir... Nima bo‘lganda ham, ko‘zingiz o‘tkir ekan!

Afandidan birov so‘radi:
— Afandi, minora qanday quriladi? Afandi javob berdi:
— Eski quduqni to‘ntarib minora yasaladi.

Tushlikdan so‘ng er xotiniga dedi:
— Xotin, qara, mehmonlar yana likoplaringni o‘g‘irlab ketishibdi…
— Qaysilarini?
— Haligi «Yettinchi osmon» restorani, deb yozilganlari bor edi-ku…

Birinchi sinfda o‘qiydigan Xolmat, onasiga debdi:
— Oyi, bugun direktorimiz mendan: Sen oilada bitta farzandmisan?, - deb so‘radi
— Ha sen bittasan. U nima dedi?
— Xudoga shukur, - dedi.

Bo‘ri bilan bo‘g‘irsoq kurashmoqda. Bo‘ri raqibidan bo‘yi ancha baland ekanini ko‘rib dedi:
— Oldindan ogohlantirib qo‘yay, beldan pastiga urish mumkin emas.
— Mayli, u holda kallaga ham.

Xotin eriga qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, gaplasha olasizmi?
— Ha.
— Unda meni eshiting...