Калтафаҳмлар ҳақида латифалар
— Бир қошиқ сути бор, холос, қисир қолган, орқадан келганни тепади, олдидан келганни сузади, ким олса пулига куяди!
У кечгача шу хилда жавраб турди, бирорта харидор Афандининг ёнига йўламади. Афандининг ростгўй, соддалигидан ҳайрон бўлган бир даллол келиб сигирни сотиб бермоқчи бўлди-да; сигирни мақтай кетди.
— Кунда тўрт товоқ сут беради, қорнида тўққиз ойлик боласи бор, эрта-индин туғади, қўйдан ҳам ювош, кимки олса фойда қилиб, пулидан барака топади.
Даллолнинг сўзини эшитиб, харидорлар кела бошлади. Афанди сигирни даллолнинг қўлидан олиб:
— Сигиримда бундай хислатлар бор экан, сотиб нима қиламан,— деди-да, етаклаб бозордан чиқиб кетди.
— Остонада бир жуфт қоп-қора, ялтироқ буюм ётибди. Нима у?
Сукунат.
— Эҳ галварслар! Бир жуфт ботинка! Энди қийинроқ савол бераман: эшик яқинида тўртта қоп-қора, ялтироқ буюм ётибди. Нима у?
Яна сукунат.
— Эҳ сен, каллаварамлар! Ахир бу икки жуфт ботинка-ку. Хўп, майли, янада қийинроқ савол бераман: ботқоқда яшайди, ранги яшил, вақирлагани-вақирлаган.
Ниҳоят прапоршиклардан бири қўл кўтариб:
— Уч жуфт ботинка, ўртоқ генерал, - дермиш.
— Со-со-содиқов.
— Нима, дудуқмисиз?
— Йўқ, адам дудуқ бўлганлар. Гувоҳнома ёзган аёл эса ғирт тентак...
— Вой, ташқари мунча совуқ, - дермиш.
— Қўлига болға ва ноутбукни олади ва банкоматга келиб, уни болға билан уриб бузади ва пулларни олади.
— Ие, унда ноутбук нега керак?
— Ноутбуксиз хакер - хакерми?!
"Ҳозир чироқни ёқсам, ёниб кетаман" деб, уйга шам ёқиб кирган экан.
— Нега йиғлаяпсиз? – дебди врач.
Келин:
— Менда эгизаклар! - деб яна баттар йиғлай бошлабди.
— Эгизаклар бўлса нимаси ёмон? – сўрабди врач.
— Эрим “Иккинчи бола кимдан? Қаердан олдинг?” деб сўрасалар нима деб жавоб бераман? – дермиш келин.
— Қаерни битиргансан? Милтиқдан отишни биласанми? - сўрашибди ундан овчилар.
— Вестминстерни битирганман! Милтиқдан отишни биламан, - дебди ёш йигит.
— Бугун айиқ овлашга борамиз. Ёдингда бўлсан, айиқни кўришинг билан штаб томонга қочасан. Айиқ сени қувлайди. Штабга етиб келганда ўқ узасан! - дебди овчилар бошлиғи.
— Хўп, - дебди йигит.
Ов бошланибди. Айиқни кўрган йигит қоча бошлабди. Айиқ уни қувлабди. Лекин югуравериб чарчаган йигит айиқ томонга ўгирилиб, шартта уни отиб ташлабди.
Буни кўрган овчилар бошлиғи:
— Ақлли экансан! Нишонга ҳам яхши оларкансан! Лекин югуришинг ёмон! Энди штабгача айиқни ўзинг судраб кетишингга тўғри келади! - деган экан.
— Ҳўш мотоцикл қани?
Ўғри:
— Қанақа мотоцикл?
— Бироз аввал қоидани бузиб, мендан қочиб келаётгандинг-ку?!
— Бу нима деганинг? Ахир мен пиёда айлангани чиқдим-ку...
— Айлангани чиқдингми?
— Ҳа.
— Каска кийиб олиб-а??? Мотоцикл билан ҳужжатларни кўрсат, - деган экан инспектор.