Пул-бойлик ҳақида латифалар
— Ҳамма такси ҳайдовчилар давлат ишида ишласа керак.
— Нимага унақа деб ўйлайсан?
— Уларни ўзи шунақа дейишади-ку! Бўш вақтимда кира қиламан, ўзимни ишим бор, бизнесим бор дейишади-ку!
— Нимага унақа деб ўйлайсан?
— Уларни ўзи шунақа дейишади-ку! Бўш вақтимда кира қиламан, ўзимни ишим бор, бизнесим бор дейишади-ку!
— Ойлик маошинг яхшими?
— Маошим яхши. Нарх-наво ёмон!
— Маошим яхши. Нарх-наво ёмон!
Раҳбарларимизга "ойлик маошларни ошириб беринг!" деган эдик. Улар "адашиб" ўзларини ойликларини ошириб юборишибди.
Миллионер қария бетоб бўлиб қолса, ҳамма қариндошлари йиғилиб олибди.
— Айтинг доктор, умид қилсак бўладими? - дейишса, доктор:
— Умид қилманглар! Бу оддий шамоллаш, ўтиб кетади, - дермиш.
— Айтинг доктор, умид қилсак бўладими? - дейишса, доктор:
— Умид қилманглар! Бу оддий шамоллаш, ўтиб кетади, - дермиш.
Бир ўғри олтин балиқни тутиб олибди.
— Тила тилагингни! Хоҳлаган нарсангни муҳайё қиламан, - дебди балиқ.
— Қўлингдан нима келади ўзи? - дебди ўғри.
— Ҳамма нарса. Мана масалан кеча бир йигит мендан 100 минг доллар сўради, бердим, - дебди балиқ.
Ўғри ўйланиб туриб:
— Шу йигитни уй манзилини бер менга, - деган экан.
— Тила тилагингни! Хоҳлаган нарсангни муҳайё қиламан, - дебди балиқ.
— Қўлингдан нима келади ўзи? - дебди ўғри.
— Ҳамма нарса. Мана масалан кеча бир йигит мендан 100 минг доллар сўради, бердим, - дебди балиқ.
Ўғри ўйланиб туриб:
— Шу йигитни уй манзилини бер менга, - деган экан.
Моддий ёрдам - бу ўғирлик қилишни билмайдиганлар учун компенсация.
Мени хотиним эртакдаги ҳаётни орзу қилади. Лекин эртакдаги ҳаётга бизда фақат пул тўғри келади.
У ҳам бўлса "Бир бор экан, бир йўқ экан. У ҳам бўлса пул экан" деган жумла тўғри келади.
У ҳам бўлса "Бир бор экан, бир йўқ экан. У ҳам бўлса пул экан" деган жумла тўғри келади.
— Ойликларни ошириб беринг!
— Ошди-ку!
— Бизларникини дегандик... Ўзингизникини эмас!
— Ошди-ку!
— Бизларникини дегандик... Ўзингизникини эмас!
Эрталаб ресторанга бир одам ҳовлиқиб кириб:
— Кеча кечқурун мен шу ерда бўлганмидим? - дебди.
Официант:
— Ҳа, бўлган эдингиз, - дебди официант.
— Икки юз минг сўмлик ароқ ичиб қўйдимми? - сўрабди яна.
Официант:
— Ҳа, - дебди.
— Худога шукур-эй! Мен пулимни йўқотиб қўйдимми деб қўрқиб кетдим, - дермиш.
Шу кунларда одамлар латифа ва ҳазилларни тушунмай қолишди. Улар буни нарх-наводаги яна бир янгилик деб ўйлашмоқда.
