— Кеча яқин дўстим билан узоқ маслаҳатлашиб ичишни ташладик
— Ў-ў зўрку. Бугун юварканмизда.

Адабиёт дарсида ўқитувчи:
— Тилшунослар ахтариб, "ZIZI" сақичининг номи француз тилидан таржима қилинганда, "боланинг булбулча"си, - деган маънони бераркан, - деса.
Қитмирроқ ўқувчилардан бири:
— Рекламадаги бола нега ""ZIZI" менда борку, ZIZI сенда борку", - деб айтишига энди ақлим етди, - дермиш.

Хотини ўлганига 3 йил бўлган эркак зоомагазинга кириб сотувчи қизга:
— Синглим мени хотиним ўлганига 3 йил бўлди, 5 хоналик банковский домда битта ўзим яшийман, зерикиб кетдим, битта яхши зотдор мушук берсез деса
Сотувчи қиз:
— Мияяяяяув, дермиш

Бир алкаш поезд йўлидан кетаркан, ўзига ўзи:
— Агар шу нарвондан тушвосам, қайтиб ичмайман, - дермиш.

Самолётда учувчи йўловчиларга экипаж хонасидан туриб радиода гапиряпти:
— Биз баландликка кўтарилиб бўлдик. Манзилимизга етиб боришга қадар 2 кун қолди. Сизга ёқимли парвоз тилаймиз, дедида микрофонни ўчириш эсдан чиқиб қолди ва деди:
— Мана, теппагаям кўтарилволдик ҳозир битта кофени ичаманда стюардессани қучоқлаб ётаман, - дебди.
Буни эшитган стюардесса уятдан қизариб кетибди. Йўловчилар ҳам ҳайрон. Шунда ўша стюардесса микрофонни ўчиришни айтиш учун экипажлар хонаси томон югурди. Югуриб кетаётиб бир чолнинг оёғига қоқилиб йиқилиб тушди. Ўрнидан турса анави чол:
— Қизим, бунча шошмасанг ҳали кофесини ичиб бўлмадику, - дермиш.

Бир эркак ишхонасига кўзи кўкарган ҳолда келибди. Дўстлари ундан "нима бўлди?", деб сўрашибди.
— Хотиним урди!
— Нега?
— Сенлаганим учун...
— Ол-а, бу нарса учун урмаса керак?! Аслида нима бўлди?
— Тўшакда ётувдик. Хотиним "Биз анчадан бери бирга бўлмай қўйдик, дадаси", деди...
— Мен эса "биз эмас, сен", деб юборибман.

Афанди кечаси уйқуси келмай, кўчага чиқиб айланиб юрган эди, иттифоқо бир ўғрига дуч келиб қолди.
— Кимсан?! Бемаҳалда нима қилиб юрибсан? - дўқ урди ўғри.
— Шу шаҳарнинг ўғрилариданман,— деди Афанди ҳам бўш келмай. Ўзинг кимсан?!
— Мен ҳам бошқа бир шаҳардан келган зўр ўғриман. Учрашганимиз яхши бўлди, иккаламиз баҳамжиҳат иш қиламиз. Мен янги келганман, ҳали бу шаҳарнинг пасти баландини яхши билмайман. Қани айтингчи ишни қаердан бошласак бўлади?
— Шаҳар қозисининг бир оқ ҳанги эшаги бор. Аввал шуни ўғирласак, кейин бозорга бориб, иккита қоп билан озроқ арқон ўғриласак, иннайкейин шишафурушнинг дўконидан шиша ўғирлаб икки қопга лиқ тўлғизсакда, бизнинг ҳовлига обориб кўмиб қўйсак ёмон бўлмас эди. Шунда анчагача жонимиз тинчирди-да! Қалай, бу маслаҳатим сизга ёқадими?.
— Ўғри жавоб бергунча бўлмай, миршаблар келиб қолишди. Ўғри шилт уриб қочиб кетди, Афанди қўлга тушиб қолди. Унинг дод-фарёдига қулоқ солмай, олиб бориб зиндонга ташладилар...
Эрталаб уни сўроққа олиб чиқишди.
— Хўш Афандим,— деди ҳоким,— сизни туппа-тузук одам деб юрсак, ўғри боши экансиз-ку! Нима қилиб ўғри билан тун қоронғисида гаплашиб турувдингиз?
— Энди маслаҳатлашаётувдик-да. То бир қарорга келгунча бўлмай, миршабларингиз ушлаб олишди.
— Нима маслаҳат қилаётувдингизлар?
— Аввал қозининг оқ эшагини ўғирлаб, ундан кейин бозордан қоп билан арқон олиб, иннайкейин шишафурушнинг дўконини урмоқчи эдик.
Ҳоким ҳузур қилиб кулди:
— Ахир ўйланг, Афандим! Бунга сиз овора, биз овора, эшак овора. Шу ҳам ўғрилик бўлдими? Ҳа, эшак ўғриликка арзийди...
— Қулоқ солинг, тақсир. Эшакни вақтинча омонат ўғирлаб, шишани етказиб олгач, яна қозининг эшигидан секин киргизиб юбормоқчи эдик-да.
— Ие, ўғриликнинг омонати ҳам бўладими?
— Иш битгунча-да, тақсир. Нима қиламиз, жонли нарсани асраб, бошимизга даҳмаза орттириб. Ем-хашак учун тағин бировни қон қақшатиш яхшими?!
Ҳоким яна кулиб юборди:
— Шишанинг юзтасини бир тангага ҳам олмайди-ку! Шуям ўғрилик бўлдими?!
— Хўп, бўлмаса сизнингча нима қилишимиз керак эди?
— Киройи ўғрилик қилганга яраша подшонинг ғазнасини урсанг экан.
— Мана шуни сизга ўхшаган тажрибали одам ётиғи билан тушунтириб берса, дуруст бўларкан-да. Эҳ, аттанг! Ҳа майли, энди бундан кейин сиз бош қўшсангиз, биз бажонидил хизматингизга тайёрмиз.

Қиз йигитдан сўрабди:
— Нега қиз йигитларини қўлқопдек алмаштирса уни енгилтак қиз дейишади, лекин бу ишни йигит қилса уни қизиққонли йигит деб аташади?
Йигит:
— Биласанми, агар битта калит жуда кўп қулфни оча олса бу тенги йўқ калит ҳисобланади, лекин битта қулфга исталган калит тўғри келаверса у бузуқ қулф дейилади.

Икки кампир суҳбати:
— Биласанми Шарапат ёш чиройли гўзал қизлик давримизда докторга борсак ечинтириб текширишар
эди.
— Ҳа-а, Махпират эсингда экан-а?? Ҳозир докторга борсак эшикни тагида дори ёзиб бериб
қайтаришади-я?!

— Дугонажон, одамларга ҳам ҳайронман-да. Кеча бир дўконга кириб купальник сотиб олмоқчи
бўлиб "примерочной"га кирсам, орқа томонидан бир тешик тешиб қўйишибди. Ўша тешикдан қарасам, бир барзанги йигит олма сотиб ўтирибди. Ўша барзангини тешикдан томоша қилиш кимга қизиқ экан, шунга ҳайронман-да?!