Дода латифалар

Иккита Гаи ходими хизмат машинасида кетаётишса, олдидаги машинанинг ойнасига ёпиштирилган реклама ёзувига кўзи тушибди: "Автомобиль сотилади. Қуйидаги телефон рақамига қўнғироқ қилинг".
Гаи ходимлари ҳайдовчини телефонда гаплашгани учун жаримага тортмоқчи бўлиб, эълонда кўрсатилган рақамга қўнғироқ қилишибди.
— Алло, эълон бўйича сўрамоқчи эдим.
— Ҳа, албатта. Сўрайверинг, - дебди телефонини "Баланд овоз" режимига ўтказиб қўйган ҳайдовчи.
Гаи ходими ҳайдовчини гапга солаверибди. Бироздан кейин Гаи ҳайдовчига:
— Илтимос телефонингизни қўлингизга олиб гаплашсангиз, яхши эшитилмаяпти, - деса, ҳайдовчи:
— Жон деб гаплашардим. Фақат ортимдан боядан бери биттаси думга ўхшаб эргашиб келяпти-да. Биласиз-ку, буларга баҳона топилса, дарров тўхтатишади! - дермиш.

Бувиси бўйи етган набира қизига дебди:
— Набирагинам, туғилган кунингга бир чиройли дуо қилиб қўяй...
Бўйи етган қиз шошиб бувисига дебди:
— Бувижон, менга ажойиб йигит учрашини дуо қилинг! У йигитсиз бир дақиқа ҳам яшай олмай...
Бувиси ўйланиб туриб дермиш:
— Йўқ, яхшиси сен билан яшай оладиган йигит учрашини сўраб дуо қиламан!

Муддатли ҳарбий хизматга янги чақирилган оддий аскар чодирли шаҳарча йўлаги бўйлаб кетар экан, ёнидан ўтаётган генералга ҳарбийча салом бермай ўтиб кетибди. Ҳайрон бўлган генерал аскарни тўхтатибди.
— Менинг кимлигимни биласизми, ўртоқ оддий аскар?!
— Ҳой, йигитлар! — қичқирибди ёш аскар, чодирли шаҳарчага қараб, — Бу ёққа келинглар, маза қиласизлар. Мана бу қария ўзининг кимлигини эсидан чиқариб қўйибди.

Учта аскар - рус, қирғиз ва ўзбек картада қимор ўйнаб ўтиришса, командир келиб кўриб қолибди. Аскарлар карталарни беркитишибди. Командир:
— Хизмат вақтида қимор ўйнаб ўтирибсизларми? деса,
Рус аскар:
— Ўйнамадим, ўлай агар, - дебди.
Қирғиз ҳам:
— Тил тортмай ўлай, картам умуман йўқ, - дебди.
ШУнда ўзбек аскар:
— Ўртоқ командир, манави иккита ўликлар билан карта ўйнаб бўладими ахир...?! - дермиш.

Йигит ва қизнинг телефондаги суҳбатидан:
— Алло, азизим, бу йил ҳам контрактга кирибсизми?
— Ҳа!
— Унда яна тўрт йил уйланмай турасиз...
— Нега?
— Мен ҳам контрактга кирибман...

Ота ўғлига дебди:
— Бор, анави гадойга нон олиб чиқиб бер! ёш болаларим бор деб сўраяпти...
— Йўқ ада, унга нон бермайлик!
— Нега ўғлим?
— Кечаям шу гадой болаларини ўртага қўйиб тиланган эди. Нон олиб чиқсам, болаларига қолдирмай ҳаммасини ўзи еб қўйди.

Банкка босқинчилар кириб ҳаммага бақира бошлашибди:
— Тескари ўгирил, ёт! Агар ким бизни юзимизни кўрса, отиб ташлаймиз!
Бир одам:
— Мен кўрдим, - деб юборибди. Шу заҳоти тўппончани олиб отиб ташлашибди. Яна сўрашибди:
— Яна ким кўрди?! - деса, четроқда ётган одам:
— Мени хотиним кўрди, - дермиш.

Жиннихонада жинни қора қоғозга иккита қизил нуқта қўйиб, докторга кўрсатибди.
Доктор:
— Нима бу? - деса, жинни:
— Кўрмаяпсизми, иккита негр қоронғуда сигарет чекиб ўтирибди, - дебди.

Бир гуруҳ инженер-профессорларни янги самолётнинг илк парвозида иштирок этишга таклиф қилишибди. Бортга чиқиб, жойлашиб олишгач, эълон қилишибди:
"Ҳурматли инженер-профессорлар, ушбу самолёт сизларнинг талаба-магистрантларингиз томонидан яратилди. У илк бора ҳавога кўтарилишга тайёр. Мароқли парвоз тилаймиз!"
Шу пайт ҳамма профессорлар ур-йиқит қилиб, самолёт бортидан қоча бошлабди-ю, фақатгина биттаси жойида хотиржам ўтираверибди.
— Сиз нега хотиржам ўтирибсиз? Талабаларингизга жуда-ям ишонар экансиз?! - дейишса, профессор пинагини бузмай:
— Агар шу самолётни мени талабаларим қурган бўлишса, учиш у ёқда турсин, у ҳаттоки жойидан ҳам қўзғалмайди, - дермиш.

Талаба кафега кирса, декан тушлик еб ўтирган экан. Талаба деканни ёнига бориб:
— Домлажон, майлими сиз билан бир столда ўтириб, овқатлансам? - деса, деканни жаҳли чиқиб:
— Қаерда кўргансан бургут билан каламушни бирга овқат еб турганини, - дебди.
Шунда талаба бир кулиб қўйибди-да:
— Унда сиз овқатингизни еяверинг, мен учиб кетақолай, - дермиш.