Дода латифалар

Инструктор машиналар тирбанд йўлдан кетаётса, олдиндаги автомобиль қоидаларни бузиб, хавфли ҳаракатлар билан ҳайдай бошлабди. Жаҳли чиққан инструктор автомобильни қувиб ўтиб, ойнадан бақирибди:
— Қайси аҳмоқ ўргатган сенга машина бошқаришни?!
— Вой устоз, ассалому алайкум! - дермиш ҳайдовчи...

Бир киши жазманини уйига келса, у ерда хотини жазмани билан чой ичиб, гаплашиб ўтирганмиш.
Шунда ҳалиги киши хотинига қараб:
— Ўтиришингни қара! Мен бўлса эрталабдан бери сени қидиряпман! - дебди.

Уйида қўл телефонини унутиб қолдирган эр ишхонадан хотинига қўнғироқ қиляпти:
— Азизим, телефонимни ўчириб қўйсанг. Жиринглайвериб сени безовта қилади.
Хотини:
— Сизга Алишердан СМС келди. Бугун тунда кутар эмиш...! Кўзига уйқу келмаётган экан...! – дебди жаҳл билан.
Эри:
— Мени уйга киргизмайсанми??? – деса, хотини:
— Нега энди!? Бугун кечаси ухлашингиз учун дарвозани ёнига жой тайёрлаб қўйдим! – дермиш.

Бир куни иккита йигит чойхонада ош егани келишибди. Ошни олиб келишгач, қараса, ҳамма гўшт нариги шериги томонга ўтиб кетибди. Шунда биринчи йигит дебди:
— Оғайни биласанми, файласуф ким?
— Йўқ, - дебди.
— Файласуф шундай одам-ки, у дунёни мана шу лагандай бураб қўйиши мумкин.
Шериги қараса, ҳамма гўшт нариги томонга ўтиб кетибди.
— Ие, - дебди йигит, - сен файласуфмисан?
— Йўқ, - дебди дўсти.
— Ундай бўлса қўй, дунё жойида турсин, - деб лаганни яна жойига айлантириб қўйибди.

Стоматолог ҳузурида:
— Мана сизни касал тишингиз!
— Мана сизга креслоингизни ушлагичи!

Касалхонада ўлим тўшагида ётган беморни врач тинчлантирмоқда:
— Юрагингиз бир маромда урмоқда, қон босимингиз жойида, тана ҳароратингиз ҳам меъёрда, ...
Бемор умидсизлик билан дебди:
— Доктор, демак мен соғ-саломат ҳолда ўляпманми?

Халқимизда бир гап бор. Агар қиз болани уйига ўнта совчи келса у ҳеч бирига рози бўлмай, ўн биринчисини кута бошлайди...

Ўғлим бу йил биринчи синфга чиқади. Мактаб бозорига бориб, ҳамма зарур нарсаларни хариб қилдик.
Ручка, дафтар, китоб, камар, валерианка ...

Иккита сўққабош суҳбатлашяпти:
— Яқинда пазандалик китобини сотиб олгандим, аммо ундан фойдаланишнинг иложи йўқ экан.
— Нега?
— Китобдаги ҳар бир тавсия «Тоза идишни оласиз» деган сўз билан бошланаркан.

Битта йигитни хотини аразлаб кетиб қолибди. Йигит ишдан келиб, ўзи ош пиширмоқчи бўлиб қараса, гуруч йўқ эмиш. Рўпарасидаги хонадонда ёлғиз аёл яшар экан.
— Шу аёлдан гуруч сўраб чиқаман, - деб, аёлни эшигини қўнғироғини босиб туриб, ўйланиб қолибди. Ҳозир у чиқса, гуруч сўрасам, ош қилишимни билади. Кейин иложсиз ошга таклиф қиламан. У чиқади, меҳмонни ҳурматидан шампан қуяман. Шу пайт эшик очилиб, хотиним кириб келиб қолади...
Шундай ҳаёл суриб турса, эшикни қўшниси очиб:
— Лаббай қўшнижон, келинг, - деса, йигит:
— Эй-й, гуручинг бошингдан қолсин! - деб кетиб қолибди.