Дода латифалар

Бир киши барга кирди:
— Пиво беринг.
— Икки минг сўм тўланг.
— Нега, ҳамиша минг сўмдан олардим-ку?
— Бугундан янги қоида чиқди, минг сўмни футболни ривожлантириш фондига ўтказамиз.
Харидор пулни узатди. Сотувчи минг сўмни олиб, минг сўмни қайтариб берди.
— Пиво йўқ.

Бир куни тиббиёт коллежи домласи ўқувчиларга савол берибди:
Ўттиз секундда кўтариладиган нарса нима? Агар шу саволга ким тўғри жавоб берса йиллик, чораклик баҳосини беш қўяман дебди.
Шунда бир қиз ўрнидан туриб:
— Ие, домла уялмийсизми, деб хонадан чиқиб кетибди.
Иккинчиси:
— Домла тайиниз қолмабди, деб у ҳам чиқиб кетибди,
Учинчи бир қиз ўрнидан туриб:
— Домла буни жавоби қон босими бўлса керак дебди, домла балли тўғри жавоб бердиз баҳоингиз беш.
Чиқиб кетган иккала қизга айтиб қўйинг, улар ўйлаган нарса эмас, дебди.

Тараканлар театрдан жанжал кўтариб митинга "Томошага тўйдик, нон беринглар" шиори билан чиқишибди.

Айтинг-чи, Гоада бўлганмисиз?
— Бўлганман.
— Гавайи оролларида-чи?
— Бўлганман.
— Ўзингизни қай бирида яхши ҳис қилгансиз?
— Билмасам... Ҳаммаси бир гўр. Икковида ҳам хотиним ёнимда эди.

Телевизорда Мексика сериали тугагандан кейин, хотин эридан сўради:
— Йигитни кўрдингизми, қизни нақадар севар экан. Сиз ҳам шундай сева оласизми?
— Ҳа, қиз чиройли экан, севса арзийди.

Пошшо бир ўлкага юриш қилиш олдидан Афандига буюрди:
— Еб-ичиб ётиш етар энди, сен ҳам юришга тайёрлан, Давримиз — қилич, камон, ўқлар асри, гап-сўзники эмас. Бу юришда мен билан бирга бўласан!
Афанди юришдан қолдиришини сўраб қанча ялинмасин натижа чиқмади. Охири у ночор бир камонни елкасига илиб, эшагига миниб пошшонинг ҳузурига етиб келди. Бу аҳволдан ажабланган пошшо кулиб ундан сўради:
— Афанди, бу нима қилиқ? Наҳотки, от тополмай эшак миниб келган бўлсанг?
— Иложи бўлмади, шоҳим, эшагим ялиниб: «Пошшонинг сендан ажралгуси келмаса, мен ҳам сендан ажрала олмайман, сен қаерда бўлсанг, бирга боришим керак», - деб туриб олди.
Афандининг тихирлигини кўрган пошшо атрофдагиларга ҳам таъсир қилиш мақсадида:
— Яхши камон олибсану ўқинг кўринмайди.
— Уқ менда йўқ.
— Душманни нима билан отасан?
— Бизга отган ўқларини териб олиб, ўзларига отаман,
— Аҳмоқ экансан, агар душман бизга қарши сира ҳам отмасачи?
— Агар душман бизга қарши отмаса, жуда яхши, унда уруш бўлмайди! Менга ўқнинг нима кераги бор,— жавоб берди Афанди.

Бир йигит армияга борибди, севган қизи унга хат ёзибди:
— Жоним мендан хафа бўлманг, мени унутинг. Биза бирга бўлолмасаканмиз, яна мени деб ўзизни у-бу нарса қилиб қўйманг. Сизда мени 1-та расмим борийди, ўшани йиртиб ташланг, хайр...
1 ҳафтадан кейин қизга конверт келибди, конвертни очиб қараса, 1 та хат билан 50 тача ҳар ҳил қизларни расми келибди, хатда шу сўзлар ёзилганди:
— Узр, жоним сени эслолмадим, шу расмларни орасида расминг бўлса ўзинг ертиб ташла

— Туғилган кунинга нима совға қилишди?
— Дарвозамиз олдида турган оппоқ «Lacetti»ни кўрдингми?
— Ҳа.
— Ҳудди шунақа ранг футболка!

Дала шийпонида гурунглашиб ўтирган раис Афандидан сўради:
— Насриддин, қани, менга айтинг-чи, ёлғиз ўзингизга бир шиша ароқ берсак, кайфингиз ошадими?
— Йўқ, ошмайди, - деб жавоб берди Афанди.
— Икки шиша ароқ ичганингиздан кейин ҳам далага чиқаверасизми?
— Ҳа, албатта.
— Уч шиша ароқдан кейин-чи?
— Учинчи шишадан сўнг бориб ишлай олмайман-у, аммо сизга ўхшаб раҳбарлик қила оламан, - деди Афанди.

Жиннихонада бир жинни ҳаммани қўрқитмоқда:
— Ҳозир барчангни интеграллаб, дифференциаллаб ташлайман! Ҳамма жиннилар ваҳимага тушганча қочиб кетишибди. Фақат биттаси жим турганмиш. Ундан сўрашибди:
— Сен қўрқмайсанми?
— Йўк, мен "е" даражаси "икс"ман!