Bolalar haqida latifalar
Ikki sinfdosh suhbatlashmoqda:
— Nega seni otang tushlikka bunchalik ko‘p pul beradi?
— Aslida adam buncha pul bermas edilar. Ular mendan maktab oshxonamizni telefon raqamini so‘ragandilar, men ataylab ko‘chaning narigi tarafidagi restoranning raqamini berdim. Adam restornga qo‘ng‘iroq qilib, tushlik necha pul turishini so‘rabdilar. O‘sha kundan beri menga shunaqa ko‘p pul beradigan bo‘lganlar.
— Nega seni otang tushlikka bunchalik ko‘p pul beradi?
— Aslida adam buncha pul bermas edilar. Ular mendan maktab oshxonamizni telefon raqamini so‘ragandilar, men ataylab ko‘chaning narigi tarafidagi restoranning raqamini berdim. Adam restornga qo‘ng‘iroq qilib, tushlik necha pul turishini so‘rabdilar. O‘sha kundan beri menga shunaqa ko‘p pul beradigan bo‘lganlar.
Tekshiruvchilar kirib kelib bolalarga debdi:
— Xo‘sh bolajonlar, aytinglarchi, bog‘cha opangiz yaxshimi?
Bolalar bir ovozdan:
— To‘yib ketdik, - deyishibdi.
Hayron bo‘lgan tekshiruvchilar:
— Bog‘cha opangiz qancha ovqatni o‘zi bilan uyga olib ketadi? – deyishsa, bolalar:
— Rosa-yam ko‘p! – deb javob berishgan ekan.
— Xo‘sh bolajonlar, aytinglarchi, bog‘cha opangiz yaxshimi?
Bolalar bir ovozdan:
— To‘yib ketdik, - deyishibdi.
Hayron bo‘lgan tekshiruvchilar:
— Bog‘cha opangiz qancha ovqatni o‘zi bilan uyga olib ketadi? – deyishsa, bolalar:
— Rosa-yam ko‘p! – deb javob berishgan ekan.
Ota o‘g‘liga debdi:
— O‘g‘lim, qo‘shni xonadan paypog‘imni olib chiqgin.
O‘g‘li “Xo‘p” deb qo‘shni xonaga kirsa, opasi o‘tirgan ekan.
Bolani sho‘xligi tutib opasiga debdi:
— Adam aytdilar-ki, qulog‘ingizni “burab” qo‘yar ekanman...
Opasi:
— Nima deyapsan? Tentakmisan?! Bo‘lishi mumkinmas!
Bola otasi tomonga qarab baqaribdi:
— Ada, o‘nginimi yo chap tarafinimi?
Hech narsadan bexabar otasi:
— Ikkalasini ham! – dermish.
— O‘g‘lim, qo‘shni xonadan paypog‘imni olib chiqgin.
O‘g‘li “Xo‘p” deb qo‘shni xonaga kirsa, opasi o‘tirgan ekan.
Bolani sho‘xligi tutib opasiga debdi:
— Adam aytdilar-ki, qulog‘ingizni “burab” qo‘yar ekanman...
Opasi:
— Nima deyapsan? Tentakmisan?! Bo‘lishi mumkinmas!
Bola otasi tomonga qarab baqaribdi:
— Ada, o‘nginimi yo chap tarafinimi?
Hech narsadan bexabar otasi:
— Ikkalasini ham! – dermish.
Tez yordamga qo‘ng‘iroq. Ayol kishi:
— Allo, tezoq yetib keling. O‘g‘lim suvarak yeb qo‘ydi.
— Hechqisi yo‘q! Ko‘ngli behuzur bo‘lib, chiqarib yuboradi.
— Men o‘g‘limga “Suvarakka qarshi dori”ni ichirgan edim...
— Tez manzilni ayting! Yo‘lga chiqyapmiz!
— Allo, tezoq yetib keling. O‘g‘lim suvarak yeb qo‘ydi.
— Hechqisi yo‘q! Ko‘ngli behuzur bo‘lib, chiqarib yuboradi.
— Men o‘g‘limga “Suvarakka qarshi dori”ni ichirgan edim...
— Tez manzilni ayting! Yo‘lga chiqyapmiz!
Bir xristian popi shahrimizga mehmon bo‘lib kelib, yoshgina boladan cherkovning yo‘lini so‘rabdi. Bola popni cherkovga kuzatib qo‘yibdi. Minnatdor pop debdi:
— Barakalla, o‘g‘lim! Ertaga ham shu yerga kelsang, senga jannatning yo‘lini ko‘rsataman.
Bola javob beribdi:
— Cherkovning yo‘lini bilmagan odam, jannatning yo‘lini qayerdan bilardingiz?!
— Barakalla, o‘g‘lim! Ertaga ham shu yerga kelsang, senga jannatning yo‘lini ko‘rsataman.
Bola javob beribdi:
— Cherkovning yo‘lini bilmagan odam, jannatning yo‘lini qayerdan bilardingiz?!
Maktabda tabiatshunoslik fani o‘qituvchisi o‘quvchilarga debdi:
— Aytinglar-chi bolalar, parrandalar bizlarga nima beradi? Sen ayt-chi, Valijon...
— Tuxum beradi, ustoz.
— Yana nima beradi Madina?
— Go‘sht beradi.
— To‘g‘ri. Parrandalardan yana nima olsak bo‘ladi, Olimjon?
— Bilmayman ustoz.
— Nega bilmaysan!? Seni adang uxlaganda boshiga nima qo‘yib yotadi?
— Yostiq...
— Xo‘sh? Ana shu yostiqni qaychida kesib, ichini ochsak nimani ko‘rasan?
— Men tomonga kaltak ko‘tarib kelayotgan adamni ko‘raman, ustoz.
— Aytinglar-chi bolalar, parrandalar bizlarga nima beradi? Sen ayt-chi, Valijon...
— Tuxum beradi, ustoz.
— Yana nima beradi Madina?
— Go‘sht beradi.
— To‘g‘ri. Parrandalardan yana nima olsak bo‘ladi, Olimjon?
— Bilmayman ustoz.
— Nega bilmaysan!? Seni adang uxlaganda boshiga nima qo‘yib yotadi?
— Yostiq...
— Xo‘sh? Ana shu yostiqni qaychida kesib, ichini ochsak nimani ko‘rasan?
— Men tomonga kaltak ko‘tarib kelayotgan adamni ko‘raman, ustoz.
Texnika oliy o‘quv yurtiga kirgan 1-kurs talabasi o‘qishning ilk kuni birinchi para darsda o‘tirib ma’ruza tinglamoqda:
“Kvant maydon nazariyasida zeta tartibga solish murakkab o‘zgaruvchining funksiyasi bo‘lgan Riyemann zeta funksiyasidan foydalanish...”
Talaba cho‘ntagidan qo‘l telefonini chiqarib, qo‘ng‘iroq qilib past ovozda debdi:
“Ada, fikrimdan qaytdim. Armiyaga boraqolay...!”
“Kvant maydon nazariyasida zeta tartibga solish murakkab o‘zgaruvchining funksiyasi bo‘lgan Riyemann zeta funksiyasidan foydalanish...”
Talaba cho‘ntagidan qo‘l telefonini chiqarib, qo‘ng‘iroq qilib past ovozda debdi:
“Ada, fikrimdan qaytdim. Armiyaga boraqolay...!”
Vaqt allamahal bo‘lganda darvozadan kirib kelgan o‘g‘liga onasi debdi:
— Qayerlarda yuribsan? Soat nechi bo‘ldi?! Bor, yuraver ko‘chada!
Bu gapni eshitgan o‘g‘li shu zahoti cho‘ntagidan telefonini, kimgadir qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, Alish sho‘ttamisila? Ruxsat oldim. Hozir chiqaman, - dermish.
— Qayerlarda yuribsan? Soat nechi bo‘ldi?! Bor, yuraver ko‘chada!
Bu gapni eshitgan o‘g‘li shu zahoti cho‘ntagidan telefonini, kimgadir qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, Alish sho‘ttamisila? Ruxsat oldim. Hozir chiqaman, - dermish.
O‘g‘li kompyuter oldidan hech ketmayotganini ko‘rgan onasi oshxonada turib unga debdi:
— Kelaqol o‘g‘lim, ovqat tayyor!
— Hozir oyijon, hozir.
Onasi yana unga:
— Kelaqol endi, ovqating sovib qoladi...
O‘g‘li o‘rnidan turib oshxonaga kirib borsa, onasi tezgina yugurib borib, kompyuter oldiga o‘tiribdi-yu, xursand bo‘lib o‘ziga-o‘zi:
— Yana aldandi, laqma! – dermish.
— Kelaqol o‘g‘lim, ovqat tayyor!
— Hozir oyijon, hozir.
Onasi yana unga:
— Kelaqol endi, ovqating sovib qoladi...
O‘g‘li o‘rnidan turib oshxonaga kirib borsa, onasi tezgina yugurib borib, kompyuter oldiga o‘tiribdi-yu, xursand bo‘lib o‘ziga-o‘zi:
— Yana aldandi, laqma! – dermish.
