Kaltafahmlar haqida latifalar
— Bir qoshiq suti bor, xolos, qisir qolgan, orqadan kelganni tepadi, oldidan kelganni suzadi, kim olsa puliga kuyadi!
U kechgacha shu xilda javrab turdi, birorta xaridor Afandining yoniga yo‘lamadi. Afandining rostgo‘y, soddaligidan hayron bo‘lgan bir dallol kelib sigirni sotib bermoqchi bo‘ldi-da; sigirni maqtay ketdi.
— Kunda to‘rt tovoq sut beradi, qornida to‘qqiz oylik bolasi bor, erta-indin tug‘adi, qo‘ydan ham yuvosh, kimki olsa foyda qilib, pulidan baraka topadi.
Dallolning so‘zini eshitib, xaridorlar kela boshladi. Afandi sigirni dallolning qo‘lidan olib:
— Sigirimda bunday xislatlar bor ekan, sotib nima qilaman,— dedi-da, yetaklab bozordan chiqib ketdi.
— Ostonada bir juft qop-qora, yaltiroq buyum yotibdi. Nima u?
Sukunat.
— Eh galvarslar! Bir juft botinka! Endi qiyinroq savol byeraman: eshik yaqinida to‘rtta qop-qora, yaltiroq buyum yotibdi. Nima u?
Yana sukunat.
— Eh sen, kallavaramlar! Axir bu ikki juft botinka-ku. Xo‘p, mayli, yanada qiyinroq savol beraman: botqoqda yashaydi, rangi yashil, vaqirlagani-vaqirlagan.
Nihoyat praporshiklardan biri qo‘l ko‘tarib:
— Uch juft botinka, o‘rtoq general, - dermish.
— So-so-sodiqov.
— Nima, duduqmisiz?
— Yo‘q, adam duduq bo‘lganlar. Guvohnoma yozgan ayol esa g‘irt tentak...
— Voy, tashqari muncha sovuq, - dermish.
— Qo‘liga bolg‘a va nootbukni oladi va bankomatga kelib, uni bolg‘a bilan urib buzadi va pullarni oladi.
— Iye, unda nootbuk nega kerak?
— Nootbuksiz xakker - xakkermi?!
"Hozir chiroqni yoqsam, yonib ketaman" deb, uyga sham yoqib kirgan ekan.
— Nega yig‘layapsiz? – debdi vrach.
Kelin:
— Menda egizaklar! - deb yana battar yig‘lay boshlabdi.
— Egizaklar bo‘lsa nimasi yomon? – so‘rabdi vrach.
— Erim “Ikkinchi bola kimdan? Qayerdan olding?” deb so‘rasalar nima deb javob beraman? – dermish kelin.
— Qayerni bitirgansan? Miltiqdan otishni bilasanmi? - so‘rashibdi undan ovchilar.
— Vestminsterni bitirganman! Miltiqdan otishni bilaman, - debdi yosh yigit.
— Bugun ayiq ovlashga boramiz. Yodingda bo‘lsan, ayiqni ko‘rishing bilan shtab tomonga qochasan. Ayiq seni quvlaydi. Shtabga yetib kelganda o‘q uzasan! - debdi ovchilar boshlig‘i.
— Xo‘p, - debdi yigit.
Ov boshlanibdi. Ayiqni ko‘rgan yigit qocha boshlabdi. Ayiq uni quvlabdi. Lekin yuguraverib charchagan yigit ayiq tomonga o‘girilib, shartta uni otib tashlabdi.
Buni ko‘rgan ovchilar boshlig‘i:
— Aqlli ekansan! Nishonga ham yaxshi olarkansan! Lekin yugurishing yomon! Endi shtabgacha ayiqni o‘zing sudrab ketishingga to‘g‘ri keladi! - degan ekan.
— Ho‘sh motosikl qani?
O‘g‘ri:
— Qanaqa mototsikl?
— Biroz avval qoidani buzib, mendan qochib kelayotganding-ku?!
— Bu nima deganing? Axir men piyoda aylangani chiqdim-ku...
— Aylangani chiqdingmi?
— Ha.
— Kaska kiyib olib-a??? Mototsikl bilan hujjatlarni ko‘rsat, - degan ekan inspektor.