Doda latifalar

Mast holda uyga kelgan erini ko‘rib, xotinini jahli chiqibdi:
— Yana ichib keldingizmi? Ichgan joyingizga boring!
Er o‘zida yo‘q xursand, telefonini olib kimgadir qo‘ng‘iroq qilib debdi:
— Og‘ayni shoshmay turinglar! Men ham boraman! Ruxsat oldim!

Bir kuni ikkita qurt gaplashib o‘tirishsa, biri hadeb qimirlayveribdi.
Shunda yonidagisi unga qarab:
— Nega hadeb tipirchilaysan!? Ichingda qurting bormi? - degan ekan.

Bir ishxonada boshliq latifa aytib ishchilarini kuldirayotgan ekan. Hamma tizzaga urib kularmish. Bir odam hech kulmay, jim turaveribdi. Undan:
— Nega kulmayapsan, - deb so‘rashsa:
— Men bu yerda ishlamayman, - deb javob beribdi.

Chukchaning budilnikli soati buzilib qolibdi. Ustaxonaga olib kelib ko‘rsatibdi. Usta ham chukcha ekan. U soatning ichini ochsa, suvarak o‘lib yotganini ko‘ribdi-da, soatni qaytadan yopibdi-da, egasiga uzatib dyebdi:
— Bu soat endi hech qachon yurmaydi.
— Nega? – so‘rabdi egasi.
— Mexanigi qazo qilibdi, - debdi soatsoz.

Kampir bo‘g‘irsoqni yumalab ketaverishidan charchab, uni uchburchak qilib yasab ko‘ribdi...

Bir kishi yarim kechasi qorong‘u ko‘chadan ketayotgan ekan, yo‘lidan bezorilar chiqib debdi:
— Qo‘lingdagi tilla soatni yech!
Haligi kishi:
— Voy dod! Yordam beringlar!!! - deb baqira boshlasa, yo‘lto‘sarlar:
— Iye, hali seni tilla tishing ham bormi?! - degan ekan.

Bir kishi Rossiyaga ketmoqchi bo‘lib yo‘lga otlanibdi-da, o‘g‘lini yoniga chaqirib debdi:
— Men ishlash uchun uzoqlarga ketyapman. Onangga qarab yur. Agar begona erkak bilan gaplashsa, hovli etagiga qurgan yangi imoratdan bitta g‘isht olib qo‘yasan. Qaytgach, shu imoratga qarab o‘zim bilib olaman.
Oradan bir yil o‘tib, haligi kishi uyiga qaytsa, o‘g‘li yo‘q emish.
— O‘g‘limiz qani? - deb so‘rabdi xotinidan.
— Jinnixonada yotibdi. Yangi qurgan imoratni yiqitaverib, jonga tegib ketdi, - dermish xotini.

Er-xotin zargarlik do‘koni yonidan o‘ta turib:
— Adasi, uyat emasmi, nuqul bitta zirakni taqib yuribman, - debdi xotini.
— Paypog‘imni ko‘rsataymi xotin?! - dermish eri.

Afandi uyida o‘tirib xayolan qo‘y go‘shti solib pishirilgan sho‘rva ichishni orzu qilib o‘tirardi. Qo‘shnisining o‘g‘li kosa ko‘tarib chiqib qoldi va dedi:
— Amaki, agar sho‘rva qiladigan bo‘lsangiz, oyimgayam bir kosa berarkansiz. Mazalari yo‘q.
Shunda Afandi o‘zicha g‘udranib qo‘ydi:
— Tavba, bu uyda orzu qilib ham bo‘lmaydi-ya! Darrov qo‘shnilar eshitadi.

Afandi eshakni ustiga o‘tirib olib, bitta qopda tuz yuklab ketayotsa, yo‘lda uchragan odamlar:
— Eshakni qiynab qo‘yibsiz-ku! O‘zingiz o‘tirib olibsiz. Qopda tuzni ham ortib olibsiz! - deyishsa, afandi shartta eshakdan tushib, qopdagi tuzni yelkasiga ortib, eshakni ustiga o‘tiribdi-da:
— Ana, endi bo‘ldimi?! - deb yo‘lida davom etgan ekan.