Latifa.uz saytida eng ko'p ovoz olgan latifalar ro'yxati.
O‘qituvchi to‘polonchi o‘quvchining tanobini tortib qo‘yish uchun unga savol beribdi:
— Qani, menga osmonda nechta yulduz borligini aytib ber-chi.
— Yuz mingta yulduz bor, - ikkilanmay javob beribdi o‘quvchi.
— Yaxshi. Kechqurun sanab tekshirib ko‘raman.
Ertasi kuni o‘qituvchi yana o‘sha o‘quvchini savolga tutibdi:
— Javobing noto‘g‘ri ekan. Osmonda 9997 ta yulduz chiqdi.
O‘quvchi chapak chalib yuboribdi:
— Aytgandim-ku, yuz ming yulduz bor deb. Kecha tunda uchta yuldzuz uchganini qo‘shsangiz javob to‘g‘ri bo‘ladi.
Ikkita jinni kasalxona tomiga chiqib olib, — “O‘n bir, o‘n bir”, - deb baqirar emish. Bosh vrach pastda turib:
Hoy, nega baqiryapsizlar?, - desa, jinnilar:
— Bu yoqqa chiqing, aytamiz, - deyishibdi.
Bosh vrach tomga chiqishi bilan, jinnilar uni pastga itarib yuborishibdi-da:
— O‘n ikki, o‘n ikki, - deb baqira boshlashibdi.
— Botir, sen ingliz tilini bilasanmi?
— Ha, bilaman.
— Bo‘lmasa, aytchi “nothing” so‘zi nimani anglatadi?
— «Hech nima».
— Bo‘lishi mumkin emas! U nimanidir anglatishi kerak!
Poyezd kupesiga bir nimjon kishi kirib:
— Bokschi, kurashchi, umuman sportchilar bormi?, - deb so‘rabdi.
— Yo‘q, - deyishibdi.
— Unda besh mingdan yig‘ib beringlar, - deb, pulni olib, chiqib ketibdi. Bu hol yana uch martta takrorlanibdi. To‘rtinchi martta kirib yana so‘rabdi.
— Bor, - debdi kupedagilardan bittasi.
— Unda shaxmat o‘ynaymiz, yutqazgan ellik ming beradi, - dermish.
Bir talaba oshxonaga kirib qahva bilan bulochka olibdi-da, qo‘lini yuvish uchun ketibdi. Qaytib kelsa, qahvasi yo‘q emish.
— Kim meni qahvamni ichdi?, - debdi.
Hamma jim-jit.
— Kim meni qahvamni ichdi?, - deb yana bir martta so‘rabdi.
Yana javob bo‘lmabdi.
Uchinchi martta ham jahl bilan, — Kim meni qahvamni ichdi?, - so‘rabdi.
Bir barzangi yigit o‘rnidan turib:
— Men ichdim, - desa,
— Bulochkani nega yemadingiz?, - dermish talaba.
Har yili imtihonga tayyorlanish o‘rniga aroq bilan pivoni aralashtirib yurgan abituriyentlar, imtihon kuni test varaqlari orasiga shpargalkalarni aralashtirib o‘tirishadi.
Bir odamga bank kredit berishni rad etibdi. Qanday qilib qasd olishini uzoq o‘ylab, oxiri shu bankdan shaxsiy yacheyka olibdi. Unga ikki kilogramm baliq olib kelib qo‘yibdi-da, yacheykaga faqat o‘zi biladigan kod raqamini o‘rnatib ketibdi.
Homilador ayol akusher ko‘rigidan o‘tib bo‘lgach, suhbatlashibdi:
Akusher:
— Mana, to‘qqiz oydan so‘ng ona bo‘lasiz!
Ayol:
— Nimaga to‘qqiz oy? Namuncha uzoq? Ikki oydan so‘ng iloji yo‘qmi?
Vrach hayratlanib:
— Buni aslo iloji yo‘q! Tabiat qonuni shunaqa. Ona farzandini to‘qqiz oyda dunyoga keltiradi, ikki oyda emas...
— Tabiatni tinch qo‘ying! Tajribasiz ekaningiz ko‘rinib turibdi. Biz tanlov o‘tkazib, ikki oyda ishni bitiradigan pudratchi topamiz. Xayr! Feysbukda "Potrebitel"ga siz haqingizda salbiy fikrlar yozib qoldiraman.
Xotin erdan arazlab onasinikiga ketib qoldi. Lekin ko‘p o‘tmay qaytib kelib eriga:
— Meni kechiring, - deb yolbora boshladi.
Erning fig‘oni falakka chiqdi:
— Ketib qolganingni kechirishim mumkin, ammo qaytib kelganingni u dunyo, bu dunyo kechirmayman!