Doda latifalar

Bir boy odam xotiniga qo‘ng‘iroq qilib:
— Azizam, gaplarimni eshit! Meni biznesim tamom bo‘ldi, inqirozga uchradi. Endi meni hech narsam yo‘q!
Eri ishdan qaytib kelsa, uyda xotini yo‘q emish. Hamma narsalarini yig‘ishtirib, ketib qolibdi.
Eri bo‘lsa:
— Ey, jin ursin bunday ahmoqni. Hazilni-yam tushunmaydi o‘zi bu!, - dermish kulib.

Sud jarayoni. Sudya:
— Siz qaynonangizni bo‘g‘ib o‘ldirganlikda ayblanasiz! O‘zingizni oqlash uchun biror narsa deya olasizmi?
Aybdor:
— Bunaqa bo‘ladi deb hecham o‘ylamagandim! Qaynonamni burni qonayotgandi, qon to‘xtasin deb tomog‘idan birpas siqib turdim xolos!

Qari chol aerodromga kelib uchuvchiga:
— Iltimos, meni kampirim bilan samolyotingda uchirib kelgin.
— Buni iloji yo‘q!
— Yo‘q dema bolam. Shu yoshga kirib, hali biror marta-yam osmonda uchmaganmiz. Samolyotga chiqish orzuimiz bor!
Uchuvchi rozi bo‘lib, chol va kampirni samolyotga chiqaribdi-da debdi:
— Faqat bitta shartim bor otaxon, agar baqirsangiz shu zahoti yerga qaytamiz.
— Xo‘p, baqirmayman, - debdi chol.
Samolyot havoga ko‘tarilibdi. Uchuvchi bor mahoratini ko‘rsatib, eng yuqori balandlikka chiqibdi. Tepaga , so‘ng zudlik bilan pastga sho‘ng‘ibdi, bir tomonga qayrilib uchibdi. Samolyotni charxpalak singari aylantirib tashlasa ham, chol-kampir indamasmish.
Yerga qo‘ngach, uchuvchi cholga qarab:
— Ha otaxon, qo‘rqmadingizmi? Rostini ayting, baqirib yuboray dedingizmi?, - desa, chol:
— To‘g‘risini aytganda, kampirim samolyotingdan tushib ketganda sal baqirib yuboray dedim bolam, - degan ekan.

Qadim zamonda bir podshoh uch nodon vaziriga buyuribdi:
— Baliqni boshini olmasdan turib, o‘ldirib huzurimga olib kelinglar! Uchchala vazir yo‘lga chiqibdi.
Birinchi vazir:
— Agar baliqni boshini olmasak, qanday qilib o‘ldiramiz, - debdi.
Ikkinchi vazir esa:
— Yaxshisi podshoh xuzuriga o‘lik baliqni olib boramiz, - debdi.
Shunda uchinchi vazir:
— Ey nodonlar! Shungayam aqlingiz yetmadimi? Baliqni o‘zimizning uslubda, suvga cho‘ktirib olib boramiz, - dermish.

Kutubxonada:
— O‘z joniga qasd qilish to‘g‘risidagi kitoblar qayerda?
— Chapdagi uchinchi javonda.
— Axir u yer bo‘m-bo‘shku?
— Bu joydan kitob olganlarning birortasi ham qaytarishmaydi-da.

Tongda uyga kirib kelgan eridan xotini so‘rabdi:
— Kecha qayerda tunadingiz?
— Nodirnikida.
Xotini tezda Nodirga telefon qilib:
— Erim kecha sizlarnikida tunadimi?
— Ha, hozir ham uxlab yotibdi.

— Allo, bu texnika anjomlari do‘konimi? Kecha sizlardan chang yutgich sotib olgan edim. Juda kuchli ishlaydi degandingiz.
— Eshitilmayapti, qattiqroq gapiring!
— Allo, allo. Men chang yutgich qopchasini ichidaman, allo...

Ko‘chada ketayotgan bir qari choldan jurnalist qiz intervyu olyapti:
— Kechirasiz, shu yoshga kirishingizga asosiy sabab nima deb o‘ylaysiz?
— Bilmadim. Kuniga uch quti sigaret chekaman, pulim yetguncha aroq ichaman.
— Qoilman otaxon! Shu yoshga kirib, haliyam aroq ichasizmi?
— Ey, qanaqa otaxon?! Endi 32 ga kirdimku.

Jarroh yoniga peshonasiga vilka sanchilgan bemor kelibdi.
— Doktor, peshonamdagini sug‘urib tashlasangiz!
— Kechirasiz, soat uchdan besh daqiqa o‘tdi. Meni ish vaqtim tugadi. Ertaga keling.
— Jon doktor, shu vilkani olib tashlang. Bir daqiqa vaqtingiz ketadi-ku. Axir meni jonim og‘riyapti...
Jarroh jahl bilan vilkani sug‘urib, bemorning ko‘ziga tiqib qo‘yibdi-da, - boring okulist soat beshgacha ishlaydi, - debdi.

Statistika ma’lumotlariga qaraganda, hozir go‘zallik saloniga kelayotgan qizlarni:
— Keling xola, deb kutib olib, yaxshi boring singlim, deb kuzatib yuborishayotgan ekan...