Latifa.uz saytida eng ko'p ovoz olgan latifalar ro'yxati.
— Sizdan hafaman, - debdi qiz yigitga nozlanib. — Hafa bo‘lmang, - deb yigit qizni qo‘lidan ushlabdi. — Men sizdan juda-yam qattiq hafaman, - dermish qiz yigitga yana ko‘proq noz-karashma qilib.
Vrach xonasiga kirib kelgan bemordan so‘radi: — Sizni nima bezovta qilyapti? — Doktor, meni pulim yo‘q ekani bezovta qilyapti, - debdi bemor. — Qanday qilib yo‘q narsa sizni bezovta qilishi mumkin? - degan ekan vrach.
O‘qituvchi ona tili fanidan "Olmoshlar" mavzusini o‘tibdi.
"Biz" olmoshini tushuntirib berib debdi:
— Uyda yaxshilab takrorlanglar, - debdi.
O‘quvchilardan biri "Biz" olmoshini yaxshilab tushunib olish maqsadida, eshikdan kira solib oshxona tomonga qarab:
— Oyi bizni qornimiz ochib ketdi, ovqat yeymiz, - desa, oyisi sekin oshxonadan boshini chiqarib:
— Hoy o‘rtoqlaring ketsin. Keyin ovqat yeysan. O‘zi ovqat bir kishilik, - dermish.
Bir haydovchi mashinasini boshqarib ketayotsa, orqasidan bittasi katta tezlikda kelib uribdi. Birinchi mashina haydovchisi tushib:
— Bu nima qilganing?! Shunaqa-yam haydaydimi? – deb baqira boshlabdi.
Orqadan kelib urgan mashinani haydovchisi bo‘lsa muloyimlik bilan uzr so‘rab:
— Bo‘ldi, hammasini to‘layman. Jonimiz omon qoldi-ku! Keling, sog‘ qolganimizni nishonlaymiz, - deb darrov mashinasidan aroqni olib, bir ryumkada quyib, “Oling, oling” deb ichirib yuboribdi-yu o‘zi ichmabdi.
Aroqni ichib yuborgan haydovchi:
— O‘zing nega ichmading? – desa, orqadan urgan haydovchi:
— Ana, YPH xodimlari kelishyapti. Oldin hal qilib olishsin avariyaga kim aybdorligi, - dermish.
Uzoq vaqt ko‘rishmagan ikkita o‘rtoq ko‘rishib qolibdi:
— Qalaysan do‘stim? Nima ish qilyapsan?
— Biznes. O‘zing-chi?
— Meni ham biznesim bor. Senda nima biznesi?
— Shahar markazida restoranim bor. Kunduzi besh-oltita, kechasi sal ko‘proq mijoz kiradi. Senda-chi?
— Menda tumonot odam navbatda turadi. Kelajakda yana kengaytirishni o‘ylab turibman.
— Havasim kelyapti? Biznesing kattami?
— Juda katta. 2 ta bozorning o‘rtasida somsaxona ochganman!
Bir podshohning juda aqilli vaziri bo‘lgan ekan. Bir kuni shoh vazirini boplab kalaka qilmoqchi bo‘lib huzuriga chaqirtirib debdi:
— Vazir janoblari, marhamat qilib menga erkak chumolilardan kabob tayyorlab kyelsangiz! Aynan erkak chumolilardan bo‘lsin! Axir siz donishmand a’yonimsiz!
— Xo‘p bo‘ladi olampanoh! – debdi vazir va tushlikka likopchada 5 ta qovurilgan chumolini ko‘tarib kelibdi. Buni ko‘rgan shoh undan so‘rabdi:
— Xo‘sh muhtaram vazir, bularni erkak chumoli ekanligini qanday bildingiz?
— Oddiy, - debdi vazir, - Ertalab chumolilarning uyasini oldiga borib, uyasini buzayotgan edim, mana shu 5 tasi menga o‘t qo‘ymoqchi bo‘lishdi, - deb javob bergan ekan.
Erta tongda bozorga jo‘nagan eridan xotini so‘rabdi:
— Ha, qayoqqa yo‘l oldingiz?
— Bozordan ot sotib olaman, - debdi eri.
— Xudo xohlasa deng adasi! – debdi xotini.
Eri bo‘lsa:
— Pulim bor. Bozorga ketyapman. Xudo xohlasa ham, xohlamasa ham aniq ot olaman, - deb bozorga ketibdi.
Bozorda yurib-yurib bir otni tanlabdi-da, cho‘ntagiga qo‘lini solsa, pullar yo‘q emish.
Uyga bo‘sh qaytgan eridan xotini:
— Ot qani adasi? – deb so‘rasa, eri:
— Xudo xohlasa kisavurlar o‘g‘irlab ketishdi, - dermish.
Avtobus to‘xtashi bilan bekatda turgan birduduqroq kishi barmog‘ini haydovchiga uzatib olib:
— Pax-pax-pax paxtakorga boradimi? – desa, haydovchi:
— Chiqing amaki, boradi. Hammani otib tashladingiz, - degan ekan.
Erkaklar sartaroshxonasida:
— Sizga upa surib qo‘yaymi?
— Bu ham soch olishni bahosiga kiradimi?
— Ha.
— Unda, menga upani o‘rab bera qoling. Xotinimga olib boraman.