Doda latifalar

Uchta ahmoq aeroportga borishibdi. Birinchisi dvigateli aylanib turgan samolyotni yoniga borib,
— Hozir shu dvigatelni to‘xtataman, - deb barmog‘ini tiqqan ekan, barmog‘i uzilib ketibdi. Og‘riqdan baqira boshlabdi.
Ikkinchisiyam:
— Men to‘xtataman, - deb boshini tiqqan ekan, uni boshi uzilib ketibdi.
Shunda uchinchi ahmoq barmog‘ini ushlab baqirayotganga qarab:
— Nega baqirasan? Barmoqqa shuncha vahimami? Qara, boshini tiqqan jim yotibdi-ku?!, - dermish.

Kelin:
— To‘ydan keyin, men sizga haligacha hech kim mendan bo‘sa olmagan joyni ko‘rsataman.
Kuyov:
— Qayerda ekan u joy?
Kelin:
— Bu Gavai orollarida!

Puli ko‘plar qo‘llaridagi ayfonlarida ko‘chadan pokemonlarni qidirib yurishadi. Ko‘chadagi bezorilar esa ayfonlilarni "ovlab" yurishadi. Militsiya esa bezorilarni ushlashadi. Mana shunaqa band aholi hukumatni umuman bezovta qilmayapti.

Ikki talaba turmush quribdi. To‘yda kelin hech narsa yemay o‘tirsa, bir mehmon so‘rabdi:
— Nega bu kelin hech narsa yemaydi-yam, ichmaydi-yam?
O‘tirganlardan biri:
— Chunki u pul qo‘shmadi-da!

— Azizim, menga uzuk olib bering.
— Uzukka pulim yo‘q!
— Unday bo‘lsa, ko‘ylak obering.
— Ko‘ylakka ham yo‘q pul...
— Og‘zimni yopish uchun hech bo‘lmasa saqich olib berarsiz?!

— Tushimda bo‘ydoq emishman, seni qo‘lingni so‘rabman.
— Namuncha xursandsiz?
— Sen rad javobini beribsan.

Kotiba boshlig‘iga dedi:
— Xotiningiz telefonda iltimos qilyapti.
— Iltimos qilyapti? Unda bu mening xotinim emas!

— Shanba kuni to‘yga borishim kerak. Lekin hecham borgim kelmayapti.
— Unday bo‘lsa borma.
— Bormasam bo‘lmaydi-da, kuyov o‘zimman!

— Ayblanuvchi Qodirov! Siz soliqlarni to‘lashdan aynan prokuror gapirib bergan usullar bilan qochganmisiz?
— Yo‘q. Lekin prokuror aytib bergan usullarni ham ko‘rib chiqish kerak, albatta.

Afandi yangi uy qurdirish niyatida chiroyli, baland uylarga qarab yurgan ekan. Bir kuni oldidan judayam hashamatli uy chikibdi. Bu uy afandiga yoqib, uyni qurgan ustani topmoqchi bo‘lib tursa, bitta rus yigit o‘tib qolibdi.
— Bu uyni kim qurganini bilmaysanmi?, - desa,
— Ya neznayu, - debdi yigit.
Afandi esa bu "Ya neznayu" deganlari ustani ismi deb o‘ylabdi. Uni qidirib ketayotsa, oldidan yana bitta chiroyli uy chiqibdi. Bu uy oldingisidan ham chiroyli ekan. Bu uyni qurgan ustaga uyimni qurdiraman, degan hayolda tursa, oldidan rus ayol chiqibdi.
— Bu uyni kim qurganini bilmaysizmi?, - debdi afandi.
Ayol esa:
— Ya neznayu, - deb javob qaytaribdi.
— "Ya neznayu" degani o‘ylaganimdanam zo‘r ekan. Bu ustaning uyini albatta topaman, - deb ketaveribdi.
Bir payt oldidan qabr chiqibdi. Qabrning yonginasidan o‘tib ketayotgan rus choldan:
— Bu kimning qabri?, - so‘rabdi afandi.
Chol esa:
— Ya neznayu, - debdi.
Afandi cholning javobini eshitib:
— Kech qolibman-da, - degan ekan.