Doda latifalar

Qiz yigitiga:
— Jonim nimaga jimsiz? Biror narsa gapirib bering. Zerikib ketdim.
Yigit:
— Nimani gapiray? Qulog‘ing kar bo‘lsa seni. Hech narsani eshitmasang. Gapirganim bilan nima foyda?, - desa,
Qiz:
— Voy, keyinchi? Keyin nima bo‘ldi?, - dermish.

Yo‘lda ketayotgan qizning yonidan o‘tib borayotgan mashina oynasidan:
— Mashinaga o‘tir, konfet beraman, - debdi bir kishi.
— O‘tirmayman, - javob beribdi qiz.
— O‘tirsang ikkita konfet beraman.
— O‘tirmayman, ketavering!
— Chiqaqol endi mashinaga, senga uchta konfet beraman.
— Dada, bu Tikoni o‘zingiz sotib oldingiz! Unda o‘zingiz yuravering!

O‘qituvchi darsda:
— Kim faqatgina "4" va "5" baholarga o‘qisa jannatga, kimda-kim "3" va "2" baholarga o‘qisa do‘zzaga tushadi, - debdi o‘quvchilariga.
Shu payt orqa qatorda o‘tirgan bir o‘quvchi:
— Tirik qolishni ehtimoliyam bormi?, - debdi o‘rnidan turib.

Bir dehkon sabzi ekib, hosilini sotib yurarkan. Lekin hecham tug‘ilib o‘sgan qishlog‘iga bormasakan. Chunki uning qishlog‘ida hamma bir-biriga laqab qo‘yarkan. Bir kuni dehqon hamqishloq tanishini ko‘rib qolibdi.
— Nega qishloqqa bormaysan?, - debdi tanishi.
— Chunki menga ham laqab qo‘yishadi, - debdi dehqon.
Shunda hamqishlog‘i:
— Seni laqabing allaqachon "quyon" bo‘pketgan, - dermish.

Yigit bilan qiz bir-birlarini qanchalik qattiq sevishini isbot qilmoqchi bo‘lib, ko‘p qavatli uyning tomiga chiqishibdi:
—Uchgacha sanab birgalikda sakraymiz, - debdi yigit.
— Xo‘p, shunday qilamiz, - debdi qiz ham.
Yigit bir, ikki, uch degan ekan qiz pastga sakrabdi, yigit esa sakramasdan tepada qolibdi. Yigit bir payt qarab tursa, pastga tushib borayotgan qizning katta parashyuti ochilgan ekan...

Adasi o‘g‘liga debdi:
— Bo‘sh vaqtingni doim kompyuter oldida o‘tkazasan. Seni yoshingda men hovlida futbol o‘ynar edim.
— Dada, sizni hovlingiz mashinalar bilan band bo‘lmagan-da!

Haydovchi avtomobilda ketayotib, xavfli burilishga yaqinlashib qolibdi.
— Qarachi, yon tomonda mashina yo‘qmi, - debdi yonidagi sherigiga.
— Yo‘q, haydayvering, - debdi.
Bir payt avtomobilga "qars" etib mototsikl urilibdi.
Haydovchi:
— Axir senga qara degandimku!
— Siz mashina yo‘qmi degandingiz...

— Vrach qabuliga yozilsam bo‘ladimi?
— Ha albatta. 20000 to‘lashingiz kerak.
— Bepul vrachga kirmoqchiman!
— Marhamat, ikki oy navbatingizni kutasiz.
— Ikki oy kutolmayman. Kelishaylik...
— Mayli kelishamiz, 20000 bo‘ladi.

Ota o‘g‘liga tanbeh beryapti:
— Voy-bo‘y, qundaligingni «ikki»lar bosib ketibdi-ku!
— Da-da!
— Gapirma! Senday paytimda «uch» olsam ham uyalardim. Sen bo‘lsang...
— Da-da, dada deyapman!
— Xo‘sh, nima demoqchisan o‘zi?
— Axir bu sizning o‘quvchilik paytingizdagi kundaligingiz-ku. Kecha eski kitoblaringiz orasidan topib oluvdim.

Men seni juda sevardim. Sensiz hayotimni tasavvur ham qilolmasdim, afsus onam seni yoktirmaydi. Sen bilan birga qolishim onamga umuman yoqmaydi. Seni labingdan ilk bor bo‘sa olgan kunimdan buyon, seni sevaman, ammo onam bizni ayirmoqchi men ham onamning so‘zlariga kirishga majburman, - debdi 3 yoshlik bola so‘rgichga qara-a-ab