Bir qiz dugonasini ko‘chada uchratib qolibdi.
— Ha dugonajon, nima bo‘ldi, kayfiyating yo‘q?
— E, gapirma, juda-yam semirib ketyapman!
— Ozg‘in paytingda tushgan suratlaring bormi?
— Ha, nima edi?
— O‘sha suratlarni ehtiyot qilib saqlab qo‘y! Kayfiyatingni tushirma, hech bo‘lmasa suratlaring bor ekan-ku!
Juda xasis boylardan biri taksidan tushgach, cho‘ntagini kovlashga tushibdi.
Bir payt o‘ziga-o‘zi shivirlab:
— Hamyonim taksiga tushib qolibdi shekilli, - desa haydovchi shu zahoti mashinani haydab ketib qolibdi.
Shunda boy kulib:
— Do‘stim to‘g‘ri aytgan ekan... - dermish.
— Do‘stim, ayt-chi, kimga uylanganim yaxshi? 45 ga kirgan boy bevagami yoki meni sevadigan oddiygina kambag‘al yosh qizgami?
— Albatta yosh qizga-da! Axir oilaviy hayotda eng zaruri – bu muhabbat emasmi?! Aytgancha, u beva kim? Nimaga men uni bilmayman? Qayerda yashaydi?
Xo‘roz oshxona derazasidan mo‘ralab, mikroto‘lqinli pech ichida pishayotgan tovuqni ko‘rib debdi:
— Anavi yerda jo‘jalari qarovsiz qolgan. Bu bo‘lsa o‘yin-kulgu qilib, arg‘imchoq uchib yuribdi...
Harbiy xizmatni o‘tayotgan o‘g‘liga ota-onasidan xat kelibdi:
"Aziz bolajonim! Mana, xizmating ham tugay deb qoldi. Uyga qaytishingga qanday sovg‘a tayyorlab qo‘yaylik? Mashina olib qo‘yaylikmi? yoki yangi uy olaylikmi? Balki kelin topib qo‘yarmiz...?"
Armiyadagi o‘g‘lidan javob xati kelibdi:
"Mehribon adajonim va onajonim! Menga mashina ham, uy ham, kelin ham kerakmas! Bitta qo‘chqor olib, unga Qo‘chqorov deb laqab qo‘yinglar. Harbiy xizmatdan uyga qaytgach, o‘sha praporshik Qo‘chqorovni so‘yib, go‘shtini yeyman!"
Er xotiniga hayolchan dedi:
— Men hech qachon bormagan joyga borishni, hech qachon qilmagan ishni qilishni xohlayapman.
Xotin javob berdi:
— Unda oshxonaga bora qoling!
Qiz:
— Sen iflosni deb hayotim alg‘ov-dalg‘ov bo‘ldi. Senga butun yoshligimni sarfladim, - deb baqirayotsa, oshxonadan onasini ovozi eshitilibdi:
— Diplomni tinch qo‘y qizim!!! - dermish.