Doda latifalar

Sochi to‘kilib, kal bo‘layotganlarga retsept:
Boshingizga asal surib, uch kun kuting. So‘ng asalga qo‘ngan pashshalarni cho‘chitib, uchirib yuboring. Pashshalarning oyoqchalari esa boshingizda qoladi.

Bir kuni afandining darvozasi taqqillab qolibdi.
— Kim u?, - debdi afandi.
— Uy egasi bormi?, - so‘rabdi tashqaridagi odam.
— Gazdanmisiz yoki svetdanmi?, - debdi yana afandi.
— Kollejdanman!
— Kollejga-yam pul to‘lanadigan bo‘ldimi?
— Yo‘q, o‘g‘lingizni o‘qishga jo‘natsangiz bo‘ldi...

Bir kuni hindular qabilasi boshlig‘i qabiladoshlariga yadro quroli yasashni buyuribdi. Qabiladagilar darhol bitta katta daraxtni yiqitib, ichini o‘yib, porox bilan to‘ldirishibdi. Chetiga pilik ham o‘rnatishibdi.
— Endi qaysi davlatga otamiz bu qurolni?, - debdi qabilaboshi.
— Amerikaga!, - debdi hamma.
Bir payt hindular pilikni yoqib yuborishgan ekan, hamma yoq portlab, to‘s-to‘polon boshlanib ketibdi. Shunda hindular boshlig‘i vayronalar orasidan:
— Bizda shunaqa bo‘lsa, Amerikada nima bo‘layotgan ekan?!, - deb baqirarmish.

— Qachon oylik berisharkin?
— Hisobchimiz qaytganidan keyin.
— Nima, u kasalmi?
— Yo‘q, qidiruvda!

Ayollar hammomiga o‘t tushibdi. O‘t o‘chiruvchilar kelishsa, hammomni oldida bir kishi qotib-qotib kular, o‘t o‘chiruvchilarga qarab hadeb, — Kech qoldinglar, kech qoldinglar, - dermish.
— Nega kech qolarkanmiz? Hammom hali yonib tugamadiku, - deyishsa
Haligi kishi:
— Hammom yonib tugamadi-yu, yalang‘och xotinlar tum-taraqay bo‘lib qochib bo‘lishdi, - dermish.

Yoshgina yigit ko‘chadagi kafeda ovqatlanib o‘tirsa, yoniga shirakayf daydi kelib:
— Ukam. Ovqatingdan mengayam qoldirgin, - debdi. Haligi yigit bo‘lsa:
— Manavi kabobdanmi? Ha, manavi oshdanmi?, - deb hamma narsani yeyaveribdi.
— Mayli, nimadan bo‘lsa ham, - debdi shirakayf kishi.
Yigit esa katta-katta yeyishda davom etib:
— Osh, kaboblarni ta’mini ko‘rmoqchimisiz, - deb, oxiri ovqatlarini tugatgach, — Ovqatni mazasini ko‘rish uchun ishlash kerak, - degan ekan.

To‘qqizinchi sinfgacha aroq bilan pivoni aralashtirganlar, sal keyinroq beton aralashtirib yuradilar.

— Azizim, negadir kechasi uxlab, orom ololmayapman!?
— Bu tabiiy hol. Yovuzlik o‘zi hech qachon tinchimaydi.

Er xizmat safaridan qaytib kelib, kiyimlarini olish uchun shkafni ochsa, u yerda begona bir kishi o‘tirganmush.
— Nima qilyapsan bu yerda?!, - desa
— Pokemon qidiryapman, - dermish.

Yarim tunda bir ayolning telefoni jiringlabdi:
— Allo, kim bu?
Go‘shakdan mast erkakning ovozi kelibdi:
— Hozir men telefonda gapiryapmanmi?
Ayol asabiylashib:
— Yo‘q, televizorda gapiryapsan!
— Voy, jonli efirga kiyimsiz chiqdimmi?!