Doda latifalar

— Xotinjon, iltimos menga qarab yot.
— Yo‘q, qaramayman, siz sarimsoq yegansiz!
— Sen esa yotishdan oldin, bir kosa noxat sho‘rva ichding, nafas ololmayapman.

Kecha ishxonamizda haqiqat kuni qildik. Hammamiz haqiqat izladik. Bugun endi, hammamiz yangi ish izlayapmiz.

Ayollar "LOGIKA"si:

Er uyga kech qaytsa: "Kaysi jononingizning oldidan kelyapsiz?"
Er uyga erta qaytsa: "Odamlarning eri kechayu kunduz tinim bilmaydi, bu kishim esa..."
Er ish bilan juda band bo‘lsa: "Ijarachidan farqingiz qolmadi!"
Er kam pul topsa: "Bu pulga mushuk oftobga chiqmaydi-ku!"
Er ko‘p pul topsa: "Bosar-tusaringizni bilmay qolib, a!"
Er kam ishlab, ko‘p pul topsa: "Nima, qaroqchiga erga tekkanmanmi?"
Er ko‘p ishlab, kam pul topsa: "Shunchalik ham ahmok bo‘ladimi odam?"
Er uy ishlariga yordamlashmasa: "Men bu uyda cho‘rimanmi?"
Er uy ishlariga yordamlashsa: "Tinchgina televizoringizni tomosha kiling, ishimga aralashmay".
Er gul sovg‘a qilishini bilmasa: "Madaniyatsiz, o‘qimagan!"
Er gul sovg‘a qilsa: "Shuning puliga bir kilo go‘sht olsangiz, bir hafta yerdik".
Er shirin gaplar bilan erkalamasa: "Dugonalarim aytgandi-ya, hammasi to‘ygacha deb..."
Er shirin so‘zlar bilan erkalasa: "Tinchlikmi, bunaqa gaplarni kimdan o‘rgandingiz?"
Ayollar, shunaqa tushunib yetib bo‘lmaydigan bir mo‘jiza...

Maktabda ota-onalar majlisi boshlanibdi. Sinfning eng to‘palonchi o‘quvchisini otasiga o‘qituvchi debdi:
— Sizni o‘g‘lingiz maktabda har kuni o‘zini yomon tutadi.
Ota:
— Nima? Meni shunga chaqirdingizmi? O‘g‘lim uyda ham har kuni to‘palon qiladi. Sizni uyga chaqirtirmayapman-ku!?

1945 yilda afandi nemislarga asir tushib qolibdi.
— So‘nggi tilagingni tila! – debdi nemislar unga.
— Qulupnay yesam, armonim yo‘q edi, - debdi afandi.
Nemislar:
— Mayli, qulupnay pishsa yeysan, keyin otamiz, - deyishibdi.
Qulupnay pishgunicha urush tugab, afandi omon qolgan ekan.

— Oyi, bugun avtobusda bir ayolga joy bersam, o‘tirmadi.
— Keyin nima qilding?
— Qaytib, yana dadamni tizzasiga o‘tirdim.

Musiqachi uyida baraban chalib o‘tirgan ekan, qo‘shnilari ajoyib musiqa ovozi ko‘chaga ham balandroq eshitilsin deb uni derazasini tosh bilan sindirib ketishibdi.

Bir kuni tushida qo‘shni xotinlar Afandini chiroyli, yosh qizga uylantirmoqchi bo‘lishib turganlarida u uyg‘onib ketib, xotinini turta boshladi:
— Xotin, xotin, tur, ish chatoq!
— Nima gap?— uyqusirab so‘radi xotini.
— Qo‘shnilar meni uylantirishmoqchi, ularni hayda!
— Tinch qo‘ying, uyqumni buzmang?
— Bilib qo‘y, men seni oldindan ogohlantirib qo‘ymoqdaman. Haqiqatan ham ularning shunday niyati bo‘lsa, keyin mendan o‘pkalab yurma,— dedi Afandi.

Sher o‘rmondagi hamma hayvonlarni yig‘ib, latifa ayttiribdi.
— Kimni latifasi kulgili chiqmasa, o‘shani yeyman, - debdi sher.
Birinchi bo‘lib quyon latifa aytibdi. Hamma hayvonlar kulibdi. Faqat jirafa kulmabdi. Sher quyonni yeb bo‘lgach, bo‘ri latifa aytibdi. Jirafa rossa kulibdi.
— Nega kulyapsan? - deyishsa, jirafa:
— Quyonni latifasi kulgili ekan, - dermish.

O‘g‘li otasidan so‘rabdi:
— Ada siz oilamizda kimsiz?
— Men - Prezidentman.
— Oyim-chi?
— Oying - davlat.
— Buvimlachi?
— Buving - prokuratura.
— Ukam bilan men-chi?
— Sizlar - xalqsizlar.
Ota komandirovkaga ketibdi. 1 haftadan so‘ng o‘g‘il otasiga SMS yozibdi:
"Ada tez keling! Davlatga boshqa prezident keldi. Prokuratura uxlab yotibdi. Xalq havotirda.