Doda latifalar

Uch afandi yo‘lda ketayotgan ekan. Ularning biri kal, ikkinchisi cho‘loq, uchinchisi ko‘r bo‘ladi. Ularning oldidan bir "Ferrari" rusumli avtomobil o‘tib ketadi. Shunda kal:
— Oh, u mening sochimni prichyoskasini buzdi - debdi,
Cho‘loq:
— Bir sakrab yetib olaymi - debdi.
Ko‘r esa:
— Qo‘rqmanglar, nomerini eslab qoldim, militsiyaga beramiz - debdi.

Afandi dissertatsiya yozar edi, o‘g‘li «nima qilyapsiz?— deb so‘radi.
— Kitob yozyapman,— dedi Afandi.
— Unda nega boshqa kitobdan ko‘chiryapsiz?
— Voy tentagey, shuni ham bilmaysanmi,— dedi kulib otasi,— odam odamdan tug‘ilganday, kitob ham kitobdan paydo bo‘ladi-da!

Haydovchi bir qo‘li bilan rulni boshqarib, ikkinchi qo‘li bilan yonidagi qizni quchoqlab mashina haydab ketayotgan ekan.
Uni ko‘rgan DAN xodimi:
— Hoy ikki qo‘llab ushla - deb baqirib yo‘lini to‘ssa...
Haydovchi:
— Ha unda rulni kim boshqaradi? — dermish.

Bir qiz dugonasidan so‘rabdi:
— O‘rto, maslahat ber. Boshim qotib qoldi. Uch yigitning qaysi birini tanlay? Biri yaxshi pul topadi, ikkinchisi juda aqlli, uchinchisi zo‘r raqsga tusharkan.
— Birinchisi raqsga tushishni o‘rganolmasmikan?

Ikki sevishganla bekinmachoq o‘yinidan lavha.
Yigit: — Agar seni topib olsam, g‘uncha labingdan o‘pib olaman.
Qiz: — Agar topolmasangiz, eshikni orqasida bo‘laman xo‘p!

Yarim kechasi er juda mast holatda uyiga kelib chiroqni yoqadigan vklyuchatelni topolmay paypaslanib tursa. Ko‘rpada yotgan xotini:
— O‘ngroqda, pastga tushiring, pastga tushib ketdingiz, tepaga ko‘taring, chapga o‘tib ketdingiz, - deb eriga yotgan joyida yo‘l ko‘rsatib tursa.
Qo‘shni xonada yotgan qaynona:
— Qizim u bechorani qiynamay, qo‘ling bilan ushlab ro‘paru qilib yubor, - degan ekan

Luqmonu hakim so‘radi
— Ustoz qaysi oyda ayollar kam gapiradi
— Fevral oyida
— Nega?
— Chunki fevral oyi, 28 kundan iborat-da

Bir kuni adabiy jurnal muharririga she’r qo‘lyozmasi yuborildi. She’r «Men nechun tirikman?» deb atalarkan. She’rning o‘zi esa juda uzun va zerikarli ekan. Muallifga juda qisqa javob jo‘natildi: «Siz she’ringizni pochta
orqali yuborganingiz uchun tiriksiz. Agar uni idoramizga o‘zingiz olib kelganingizda, shubhasiz, bu yerdan tirik chiqmasdingiz»

— Ha, o‘rtoq ko‘zinga nima qildi?
— Xotinim pomidor bilan urdi.
— Pomidorga shunday ko‘karib ketdimi?
— Pomidor bankani ichida edida.

Afandi sartarosh bo‘lib podshoning sochini olar edi. Qo‘rqqanidan qo‘li qaltirab, podshoning boshini kesib oldi.
Podsho qichqirdi:
— Ko‘zingga qara, yaramas, boshimni kesding!
— Tovba, kesilgan boshning gapirishini umrim bo‘lib endi ko‘rishim,— dedi ajablanib Afandi.