Doda latifalar

Yosh qiz onasiga qo‘ng‘iroq qilib so‘radi:
— Oyijon, siz meni yaxshi ko‘rasizmi?
Onasi:
— Ha, ha qizalog‘im! Albatta.
— Telefon go‘shagini adamga bering.
— Ana adajon eshittingizmi? Oyim ruxsat berdilar!

Restoranda ofitsiantga mijoz:
— Dollar olaverasizlarmi?
— Ha.
— Plastik karta bilan ham hisoblashsak bo‘ladimi?
— Ha.
— Shisha Butыlka bilan-chi?

Bir yigit sochini kaltalatgani sartaroshga boribdi. Sartarosh yigitga savol beraveribdi:
— Uylanganmisiz?
— Ha.
— Xotiningiz nima ish qiladi?
— Ayol kishi qiladigan ishlar, shular bilan band.
— Xotiningizga ichib uyga borganingiz yoqadimi?
— Qaysi ayolga ichgan erkak yoqadi?
— Xotiningiz.....
— Aka jonga tegdingiz. Tushunaman, sartaroshlar mijozi bilan gaplashib ishlashadi. Lekin nimaga sizni xotinim qiziqtirib qoldi? Har gapingizda xotinimni so‘raysiz. Nima xotinim bilan orangizda biror gap bormi?
— Hafa bo‘lma ukam. Har gal xotiningni so‘rasam soching tikka bo‘lyapti. Sochingni osonroq olyapman-da.

Bir yigit do‘stidan so‘rabdi:
— Xotining bilan kechagi janjaling nima bo‘ldi?
Do‘sti:
— Oxiri xotinim yonimga tizzasida emaklab keldi.
— Keyin nima dedi?
— Kravatni tagidan chiq nomard dedi.

Afandi bir kuni pulsiz qolib qo‘liga ikki quloch arqonni oldi-da, mardikor bozorga chiqdi. U mardikorlar qatorida o‘tirgan edi bir kishi kelib:
— Bir yashik oyna bor, kimki shuni uyimga eltib bersa, pul o‘rniga uchta hikmatli gap aytaman, - dedi.
Mardikorlar: «Quruq gap — quloqqa yoqmas» deb, indamay o‘tiraverishdi.
Afandi yashik egasining shartiga rozi bo‘ldi-da, yashikni ko‘tarib borar ekan:
— Qani, hikmatli gaplaringizni ayting, - dedi.
— Birinchi gapim shuki: Agar birov sizga «to‘qlikdan ochlik yaxshi» desa, aslo ishonmang, - dedi oyna egasi.
— Hay-hay, buncha yaxshi, - dedi Afandi,— qani, ikkinchisini ham eshitaylik?,
— Agar birov sizga «otliq yurishdan yayov yurish yaxshi» desa, aslo ishonmang.
— Hay-hay, bunisi undan ham o‘tkir gap ekan,— dedi Afandi,— qani, uchinchisini eshitaylik?
Oyna egasi:
— Agar birov sizga «syendan ko‘ra ahmoqroq mardikor bor» desa, aslo ishonmang, - degan edi, Afandi yashikni ko‘tarib turib yerga bir urdi-da:
— Agar birov sizga «shu yashikning ichidagi oynalardan birontasi butun qoldi» desa aslo ishonmang! - dedi.

Oʻgʻil armiyadan kelibdi. Ota—onasi kutib olishibdi, stol tuzatishibdi. Otasi debdi:
— Oʻgʻlim arok ichamizmi?
— Yoʻq, yaxshisi shampanskiy ichamiz.
— Oʻgʻlim shashlik yeymizmi?
— Yoʻq, yaxshisi konfet yeyman.
Biroz vakt oʻtgach oʻgʻli xojatxonaga oʻtibdi.
Otasi miltigʻini koʻtarib yugurib chiqibdi.
Onasi:
— Ha, dadasi qayoqqa?!
— Agar bu oʻgʻling oʻtirib siysa otib tashlayman!!!

Bir kishi shoshilib kirib xotinini chaqirdi-da, ko‘ylagini ko‘tarib “Belimga tupur”, deb buyurdi. Xotin uning bu amridan ajablandi.
— Bo‘laqol, belim og‘rib, jonimni olyapti. Do‘xtirga borgan edim, ilonning zahrini surting dedi. Dorixonada bunaqasi yo‘q ekan. O‘zing tupurib qo‘ya qol, tilingga tegib chiqqan tupuging o‘nta ilonning zahriga tatiydi.

Toshkentlik bir yigit kichikroq qishloqda avtobusga chiqib so‘rabdi:
— Shalag‘i chiqqan bu eski aravaga chiptaning narxi necha pul?
— Odatda bir qop poxol uchun 1000 so‘mdan olamiz, — debdi haydovchi.

Men shunday sahiy va yaxshi insonmanki, xatto dushmanlarimning uylarida ham to‘rtadan mashina bo‘lsin bular: 101, 102, 103 va 1050.

Bir kuni Afandi yo‘lda ketayotib, "patinka cho‘tka" topib olibdi.
Asta qo‘liga olib:
— Tovba, taxtaga jun chiqibdi, - debdi-yu, tashlab ketvoribdi.