O‘rmonda hamma hayvonlar gaplashib o‘tirsa, quyon kelib:
— Qani, bu yerda kim zo‘r?!, - debdi.
Hamma hayvonlar jim!
— Hamma ming so‘mdan chiqarsin!, - debdi quyon.
Ertasi kuni yana quyon kelib hammadan pul yig‘ib ketibdi.
Uchinchi kun hayvonlar bo‘riga:
— Men zo‘rman degin! Bu shalpang quloq nima qila olardi!, - deyishibdi.
Quyon kelib:
— Qani, bu yerda kim zo‘r?!, - desa, bo‘ri:
— Men!, - debdi. Shunda quyonni orqasidan sher chiqib:
— Zo‘ring besh ming, qolganlaring ming so‘mdan yig‘laring!, - dermish.
Bir qishloqning yo‘lida kattakon chuqur bor ekan. Shu yo‘ldan o‘tgan odamlar chuqurga tushib, jarohatlanisharkan.
Kunlarning birida uchta odam shu chuqurni yoniga kelib, tortishib qolishibdi:
— Bilasizlarmi? Shu chuqurni yoniga tez yordam mashinasini olib kelib qo‘yish kerak. Shunda, yiqilgan odamga yordam ko‘rsatish oson bo‘ladi, - debdi birinchisi.
— E, yo‘g‘-ye! Undan ko‘ra, shu yerga kasalxona qurish kerak. Yiqilgan odam darrov kasalxonaga boradi, - debdi ikkinchisi.
Shunda uchunchi odam o‘ylanib turib:
— Obbo, ikkalangni ham aqling yo‘q ekan. Yaxshisi, chuqurni ko‘mib, biror yaqin kasalxona oldidan chuqur kavlatish kerak, - degan ekan.
— Sudlanuvchi, sizni to‘rtta hovlingiz, beshta kvartirangiz va o‘nta avtomobilingiz bor. Lekin shundayam pora olganingizni tan olmayapsiz!
— O‘rtoq sudya, sizdayam to‘rtta dalahovli, beshta hovli, oltita kvartira va o‘nta mashina bor. Aytinchi, siz poraxo‘rmisiz?
— Ishontirdingiz. Aybsiz! Ozod etilsin!
Er xotin kafeda o‘tirsa. Bir qiz kelib erini bir o‘pib, qaytib ketibdi.
Xotinini jahli chiqib:
— Kim u? Nimaga sizni o‘padi?, - desa
— O‘chir ovozingni! Hali unga ham tushuntirishim kerak seni kimligingni
Muallim o‘quvchilarga "Agar men firma direktori bo‘lsam" mavzusida insho yozishni tayinladi. Hamma insho yozish bilan band. Faqat Boltavoy jimgina o‘tirardi. Muallim Boltavoyga qarab:
— Sen nega insho yozmayapsan?
— Kotibamni kutayapman, - dermish.
Xotin kitob o‘qib o‘tirib javrayapti:
— Voy, sharmanda, voy dahshat!
— Ha, xotin, tinchlikmi?
— Dadasi, to‘yimizdan oldin siz menga atab yozgan she’rlaringizni qandaydir Ahad Qayum kitob qilib chiqaribdi.
Jinnixonada bir yigit chiroyli kelishgan doim o‘ychan o‘tirardi. Undan nega jinni bo‘lib qolgansiz dedim. To‘g‘risi bergan savolimdan o‘zim ham qo‘rqib ketdim, lekin u bosiqlik bilan gap boshladi:
— Men ancha yil oldin. 20 yoshimda 39 yoshli ayolga uylandim. Xotinimni 20 yoshli qizi bor edi. Qizini eri yo‘q edi. Meni dadam 43 yoshda bo‘lib xotinimni qiziga uylandi. Ya’ni dadam meni xotinimga kuyov bo‘ldi. Boshqa tarafdan xotinimni qizi menga o‘gay ona bo‘ldi va bir o‘g‘il tug‘di. Menga uka, xotinimga nevara bo‘ldi. Bir tarafdan menga ham nevara bo‘ldi. Natijada men ukamni bobosi bo‘ldim. Yillar o‘tib xotinim ham o‘g‘il tug‘di. Dadamni xotini uchun uka, meni o‘g‘limga buvi. Yoki meni o‘g‘lim buvisiga uka bo‘ldi. Yana bir tarafdan xotinimni qizi. Meni o‘gay onam ug‘limga opa bo‘ldi. Hammadan daxshati shuki, men o‘g‘limga jiyan bo‘ldim. Ayting men jinni bo‘lmay kim jinni bo‘lsin!?
— Azizam, bizning o‘g‘limiz judayam iste’dodli ekan! Bugun stolni ustiga pashshani rasmini chizgan edi, uni o‘ldiraman deb qo‘llarim rosa og‘rib ketdi!
— Bu hali xolva, kecha hammomda u chizgan ilonni ko‘rib, u chizgan eshikka qochganimni etmaysanmi?