Дода латифалар

Иккита жинни касалхона томига чиқиб олиб, — “Ўн бир, ўн бир”, - деб бақирар эмиш. Бош врач пастда туриб:
Ҳой, нега бақиряпсизлар?, - деса, жиннилар:
— Бу ёққа чиқинг, айтамиз, - дейишибди.
Бош врач томга чиқиши билан, жиннилар уни пастга итариб юборишибди-да:
— Ўн икки, ўн икки, - деб бақира бошлашибди.

— Ботир, сен инглиз тилини биласанми?
— Ҳа, биламан.
— Бўлмаса, айтчи “nothing” сўзи нимани англатади?
— «Ҳеч нима».
— Бўлиши мумкин эмас! У ниманидир англатиши керак!

Поезд купесига бир нимжон киши кириб:
— Боксчи, курашчи, умуман спортчилар борми?, - деб сўрабди.
— Йўқ, - дейишибди.
— Унда беш мингдан йиғиб беринглар, - деб, пулни олиб, чиқиб кетибди. Бу ҳол яна уч мартта такрорланибди. Тўртинчи мартта кириб яна сўрабди.
— Бор, - дебди купедагилардан биттаси.
— Унда шахмат ўйнаймиз, ютқазган эллик минг беради, - дермиш.

Бир талаба ошхонага кириб қаҳва билан булочка олибди-да, қўлини ювиш учун кетибди. Қайтиб келса, қаҳваси йўқ эмиш.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - дебди.
Ҳамма жим-жит.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - деб яна бир мартта сўрабди.
Яна жавоб бўлмабди.
Учинчи мартта ҳам жаҳл билан, — Ким мени қаҳвамни ичди?, - сўрабди.
Бир барзанги йигит ўрнидан туриб:
— Мен ичдим, - деса,
— Булочкани нега емадингиз?, - дермиш талаба.

Ҳар йили имтиҳонга тайёрланиш ўрнига ароқ билан пивони аралаштириб юрган абитуриентлар, имтиҳон куни тест варақлари орасига шпаргалкаларни аралаштириб ўтиришади.

Бир одамга банк кредит беришни рад этибди. Қандай қилиб қасд олишини узоқ ўйлаб, охири шу банкдан шахсий ячейка олибди. Унга икки килограмм балиқ олиб келиб қўйибди-да, ячейкага фақат ўзи биладиган код рақамини ўрнатиб кетибди.

Ҳомиладор аёл акушер кўригидан ўтиб бўлгач, суҳбатлашибди:
Акушер:
— Мана, тўққиз ойдан сўнг она бўласиз!
Аёл:
— Нимага тўққиз ой? Намунча узоқ? Икки ойдан сўнг иложи йўқми?
Врач ҳайратланиб:
— Буни асло иложи йўқ! Табиат қонуни шунақа. Она фарзандини тўққиз ойда дунёга келтиради, икки ойда эмас...
— Табиатни тинч қўйинг! Тажрибасиз эканингиз кўриниб турибди. Биз танлов ўтказиб, икки ойда ишни битирадиган пудратчи топамиз. Хайр! Фейсбукда "Потребитель"га сиз ҳақингизда салбий фикрлар ёзиб қолдираман.

Хотин эрдан аразлаб онасиникига кетиб қолди. Лекин кўп ўтмай қайтиб келиб эрига:
— Мени кечиринг, - деб ёлбора бошлади.
Эрнинг фиғони фалакка чиқди:
— Кетиб қолганингни кечиришим мумкин, аммо қайтиб келганингни у дунё, бу дунё кечирмайман!

Бир куни ўғри бадавлат хонадонлардан бирига ўғриликка тушибди. Уйда ҳеч ким йўқлигида келиб, аста эшик қулфини буза бошлабди. Шу пайт домофон ишга тушибди:
— Ассалому алайкум! "Ақилли уй" тизимига хуш келибсиз. Билишимча сиз ўғрисиз ва уйни шип-шийдон қилгани келгансиз. Тўғрисини айтганда, мен бу уй эгасини жуда ёмон кўраман. Сабаби у мен билан доим қўпол муаомалада. Шунинг учун сизга эшикни ўзим очиб бераман.
Шу пайт эшик очилибди. Ўғри эсини йўқотиб қўяй дебди. Ҳалиги овоз эса гапиришда давом этирмуш:
— Эшик олдида турган қопларни олинг. Барча бойлик шуни ичида. Фақат тезроқ кетишингиз керак. Бир дақиқадан сўнг сигнал товуши ишлаб кетади. Тезроқ! Тезроқ!
Ўғри қопларни кўтариб, жон ҳолатда қочиб қолибди.
Уч соатдан сўнг уй эгаси қайтиб келса, домофон ишга тушибди ва дебди:
— Ассалому алайкум хўжайин! Уйдаги ахлатлар ташланди!

Хирургия бўлимида операция кетяпти. Шу пайт чироқ ўчиб қолибди. Бироздан сўнг чироқ ёнганида қарашса бемор йўқ эмиш. Асисентлар ғала-ғовур кўтара бошлабди. Хирург эса хотиржам ҳолда:
— Бўлди тинчланинглар. Биринчидан, бемор наркозда узоққа боролмайди, иккинчидан, жигари мени қўлимда қолди, - дермиш.