Поезд купесига бир нимжон киши кириб:
— Боксчи, курашчи, умуман спортчилар борми?, - деб сўрабди.
— Йўқ, - дейишибди.
— Унда беш мингдан йиғиб беринглар, - деб, пулни олиб, чиқиб кетибди. Бу ҳол яна уч мартта такрорланибди. Тўртинчи мартта кириб яна сўрабди.
— Бор, - дебди купедагилардан биттаси.
— Унда шахмат ўйнаймиз, ютқазган эллик минг беради, - дермиш.
Бир талаба ошхонага кириб қаҳва билан булочка олибди-да, қўлини ювиш учун кетибди. Қайтиб келса, қаҳваси йўқ эмиш.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - дебди.
Ҳамма жим-жит.
— Ким мени қаҳвамни ичди?, - деб яна бир мартта сўрабди.
Яна жавоб бўлмабди.
Учинчи мартта ҳам жаҳл билан, — Ким мени қаҳвамни ичди?, - сўрабди.
Бир барзанги йигит ўрнидан туриб:
— Мен ичдим, - деса,
— Булочкани нега емадингиз?, - дермиш талаба.
Ҳар йили имтиҳонга тайёрланиш ўрнига ароқ билан пивони аралаштириб юрган абитуриентлар, имтиҳон куни тест варақлари орасига шпаргалкаларни аралаштириб ўтиришади.
Бир одамга банк кредит беришни рад этибди. Қандай қилиб қасд олишини узоқ ўйлаб, охири шу банкдан шахсий ячейка олибди. Унга икки килограмм балиқ олиб келиб қўйибди-да, ячейкага фақат ўзи биладиган код рақамини ўрнатиб кетибди.
Хотин эрдан аразлаб онасиникига кетиб қолди. Лекин кўп ўтмай қайтиб келиб эрига:
— Мени кечиринг, - деб ёлбора бошлади.
Эрнинг фиғони фалакка чиқди:
— Кетиб қолганингни кечиришим мумкин, аммо қайтиб келганингни у дунё, бу дунё кечирмайман!