Дода латифалар

Бир куни Алишер Навоий шогирди Хўжа Осафийга насиҳат қила бошлабди:
— Мен бир нарсага ҳайронман. Шундай ўткир зеҳнли, баланд таъбли бўла туриб, шеър ёзиш билан шуғулланмайсиз.
— Мавлоно хўб айтурлар. Афв мақомида узр баён қиламанки, энди шеър ёзишга зўр иштиёқ билан киришиб кетдим. Ҳатто кечалари ҳам шеър ёзиш билан машғул бўляпман. Масалан, ўтган кеча икки пулга олинган шам ёниб битгунча, икки юз жуфт байт ёздим.
— Ундоқ бўлса, ҳар юз жуфт байтинг бир пул экан-да...

Йирик банкда иш қизғин кетмоқда. Бир пайт ниқобли одамлар, қуроллари билан банк эшигидан бақириб кириб келишибди:
— Ётинглар, қимирламанглар, ҳеч нарсага қўл теккизманг!!! Бу босқинчилик!
Шунда банк раиси бошини кўтариб мамнун овозда:
— Худога шукур-ей, мен солиқ қўмитасидагилар деб ўйлабман-а! – дермиш.

Бир жойда ишлайдиган иккита одам ароқ бутилкаларини кетма-кет бўшатиб, росса кайфлари ошиб суҳбатлари қизиб кетибди ва ичидаги сирларини ошкор қилишга тушибдилар:
— Ие, сенмидинг? Билмаган эканман!
— Ўтган йили таътилга чиқиб, санаторийга сен оламан деган йўлланмани мен илиб кетдим.
— Ие, шунақами, ким илиб кетди деган эдим-а!?
— Шунақа ишлар...! Сени 3-4 марта доғда қолдирганман! Охирги олган хайфсанингга ҳам мен сабабчи!
— Бўлмасам сен ҳам эшит! Эсингдами 2 йил олдин ўғиллик бўлган эдинг. Шуни сабабчиси менман! Кўрдингми, мен ҳам қараб турганим йўқ жавобини қайтардим!

Бир одам хизмат сафарига кета туриб, хотинига дебди:
— Мен сафарга кетяпман. Уйни қулфлаб кетаман. Мен келгунча кўчага чиқмагин.
Ҳалиги одам уйни қулфлаб, калитини энг яқин, ишонган дўстига ташлаб дебди:
— Сенга ҳаммадан кўпроқ ишонаман. Бу уйимни калити. Хотинимни рашк қилишимни биласан. Калитни ҳеч кимга берма! Мен келгунча хотиним ҳеч ким билан кўришмасин!
Ҳалиги одам самолётга чиқиб, энди учиб кетаётса, дўсти қўнғироқ қилиб қолибди:
— Ўртоқ, сенга ишонаман дегандинг. Уйни калити тушмаяпти-ку, бошқа калитни ташлаб кетибсан...!

Ҳар куни ичиб, маст бўлиб юрадиган одамдан сўрашибди:
— Нега ҳар куни ароқ ичасан?
— Унутиш учун, - дебди.
— Нимани унутиш учун?
— Ароқхўрлигимни унутиш учун!

Эр-хотин ҳазиллашиб:
— Азизим, мен ҳомиладорман!
— Нима?! Бўлиши мумкинмас!
— 1 апрелингиз билан...
— Гулмира, бу ёққа келгин.
— Қанақа Гулмира? Ким у?
— Ўзингни ҳам байраминг билан...!

Банкни тунаган ўғри пулларни санаб кўриб:
— Бор-йўғи эллик миллион экан..., - деди ғазабли оҳангда.
Шу пайт радиодан: "Шаҳримизда жойлашган банклардан бирида қўпорувчилик содир этилди. Номаълум шахс томонидан, бир миллиард миқдордаги пул ўғрилаб кетилди" - деган хабар тарқалди. Ўғрининг баттар жаҳли чиқиб, ўзига-ўзи минғирлаб дебди:
— Ҳаётимни хавф остига қўйиб, атига эллик миллион ўғирлай олдим холос! Банк бошқарувчиси эса, ўтирган жойида тўққиз юз эллик миллион ишлаб олди-я...!!!!

Эр хотинига жаҳл билан деди:
— Биласанми сен қанақасан?!
— Қанақаман? - деди хотини хурсанд бўлиб?
— Ҳудди мени жазолаш учун яратилгандексан!

Футбол майдони - камбағаллар бойлардан тепада туриб, уларга бақириб, томоша қиладиган ягона жой ҳисобланади.

Бир кун хотин эридан сўрабди:
— Дадаси нега ухламадиз? - деса, эри:
— Instaдаман, - дебди.
Шунда хотин:
— Унда мени янги расмимга лайк босиб юборинг! - дермиш.