Дода латифалар

Бир куни подшо Афандининг ўғлини ҳузурига чақирди. Боланинг қадди-қомати, қоши-кўзи худди отасиникига ўхшар эди. Унинг ақлини ҳам отасиникига ўхшаш-ўхшамаслигини синаш учун болага бир тилла берган эди, у пулни сира олмади.
— Нега тиллани олмайсан?
— Онамдан қўрқаман, у бегона одамдан пул олмагин деган.
— Яша,— хурсанд бўлди подшо,— мен онанг айтган бегона одам эмас, ҳукмдоринг бўламан, ола бер!
— Мен подшо эканлигингизни биламан, онам бунга барибир ишонмайдида.
— Нима учун?—ҳайрон бўлди подшо.
— Агар подшо пул берса, бир тилла эмас, купроқ берар эди, дейди-да.

Бир йигит севган қизига:
— Агар қўлимда нечта мандарин борлигини топсангиз, иккаласини ҳам сизга бераман, дермиш.

Бир ҳарбий одам уйига келса, хотини нолибди:
"Бугун кун бўйи бирор мартта ўтирмадим. Фақат тик оёқда бўлдим..."
Буни эшитган эр хотинига дебди: "50 маротаба ўтириб-турилсин!"

Ресторанга кириб овқатланаётган хўранда официантни чақириб дебди:
— Кечирасиз, ресторан мусиқачилари пуллик хизмат кўрсатишадими?
— Ҳа, - дебди официант.
— Унда мен пулини тўлайман, илтимос, бироз мусиқа чалмай туришсин, мен овқатланиб олай...! - дебди хўранда.

Моддий ёрдам - бу ўғирлик қилишни билмайдиганлар учун компенсация.

Иккита электр ўтказгич устунлар бир-бирига қараб дебди:
— Туравериб зерикиб кетдим.
— Мен ҳам, - дебди иккинчиси.
— Юр кетдик, айланиб келамиз. Бир кун чироқсиз ўтиришса ҳеч нарса бўлмас... - деган экан.

Қиз ташлаб келаётган йигитини орқасидан бақириб:
"Мени ҳеч қачон унута олмайсан!" деган экан.
Ўша йигит ҳозир бу гапни ким айтганини эслай олмабди ҳатто.

— Бахтиёр, қаерда юрибсан? Сени ярим соатдан бери бошлиқ қидиряпти.
— Бошлиққа айтиб қўй! Яхши ходимни топиш жуда қийин!