Дода латифалар

Статистика қўмитаси ходимлари дунёда энг кекса инсонни аниқламоқчи бўлиб, Тибетга боришибди. У ерда бир кекса отахон дуч келибди. Улар
— Ёшингиз нечида отахон? - деб сўрашибди.
— 150 да - деб жавоб берибди.
— Э-э,... Дунёда энг кекса инсон сиз бўлсангиз керак-а? - деб қувониб туришса, отахон:
— Билмадим, дадамдан сўраб кўрай-чи?! - дермиш.

Хотин эрига:
— Дадаси биз яқинда биттага кўпаямиз, - деса эри хурсанд бўлиб кетибди.
— Ростанми? Жуда зўр бўпти-ку! Ўғил эканми ёки қизми? – деса, хотини:
— Онам бизникига кўчиб келяптилар, - дермиш.

Ишга шошилиб чиқиб кетаётган эрини хотини тўхтатибди:
— Тўхтанг-чи адаси. Ҳеч нарсани унутмадингизми? – дебди ҳар куни ишга кетишдан аввал болалари билан ҳайрлашиб кетиши кераклигини эрига эслатмоқчи бўлиб...
Эри шошиб-ҳовлиқиб чўнтагини кавлабди-да 10 минг чиқариб, хотинига бериб “Бошқа йўқ, ушла! Бори шу!” деб югуриб чиқиб кетаверган экан.

Икки курсдош гаплашяпти:
— Кўйлагимни икки кун кетма-кет ювдим. Бугун ёқаси яна кир бўлибди, - деса, дўсти:
— Ёқангни ювгандан кўра бўйнингни ювсанг, ёқанг кир бўлавермайди, - дермиш.

Яқин дугоналар кўришиб, кафеда ўтиришибди. Кейин ҳамма аёллар ўзларининг эрига “Мен сизни севаман!” деган СМС юборишмоқчи бўлишибди. Уларнинг ёзган СМСларига эрларнинг жавоблари “ҳайратланарли” эди...
1. Ким бу?
2. Онаси, тинчликми???
3. Тўғрисини айт! Машинани нима қилдинг?
4. Тушунмадим...
5. Нечи пул керак яна?
6. Кимга ёзгандинг бу смсни?!
7. Нима сўрамоқчи бўлсанг ҳам, жавобим йўқ!
8. Яна дугоналаринг билан ўтирибсанми ?!
9. ?
10. Туш кўраяпманми?

Электрон ҳужжат айланиши баъзи давлатларда жуда “самарали” ишлаб келмоқда.
Ҳужжат тайёрланади, имзолаш учун принтердан қоғозга чиқарилади, имзо қўйилганидан сўнг яна сканерланади, тегишли ташкилотга юборилади ва ушбу ташкилотда ҳужжат яна принтердан чиқарилиб, ёрлиқ (фишка) билан раҳбарга киритилади. Раҳбар кўрсатмаси билан қайтиб чиққан ҳужжат яна сканердан ўтказилиб, папкага тикилади. Ҳақиқатдан ҳам ҳужжат “айланиши” ...

Эр хотинидан сўрабди:
— Агар сен эркак бўлсанг, нима қилардинг?
Хотини:
— Ўзиз-чи? – дебди.

Бир отахон врачга борибди. Врач отахонни текшириб туриб, баданида “галия” деб ёзилган татуровкани кўриб қолибди.
— Ие отахон, севган қизингиз бўлганмиди? – деб сўрабди врач.
Отахон:
— Йўғ-е болам! Португалияга урушга борганимда “Португалия” деб ёздириб олгандим. Нечи йил ўтди. Ёзувни ярми ўчиб, “галия”си қолди, - дермиш.

Бир майор самолётдаги солдатларга дебди:
— Битта душманни "тинчитиб", шахсий бирор буюмини олиб келсангиз, ҳар бирига 1 миллиондан бераман.
Самолёт тўхтабди. Бир соатга бормасдан, солдатлар бир халта буюмлар кўтариб келишибди.
Шунда ҳалиги майор:
— Бу нима қилганингиз ахир биз ўзимизни шаҳарга заправкага қўниб ўтган эдик-ку! - деган экан.

— Дугонажон, жуда омадлисан-да...
— Нега унақа деяпсан?
— Эрингни айтаман-да... Сени ҳечам уришмайди, жаҳл қилмайди,...
— Ахир у тўртинчи мартта уйланиши...
— Нима бўпти?
— Аввалги хотинлари билан урушиб, жанжаллашиб бўлган...