Шаҳримизда йўлларга асфальт ётқизиш ишлари олиб борилмоқда.
Иш тартиби:
1. Асфалтга йўл чизиқларини чизиш.
2. Асфалтни янгилаш.
3. Асфалтни кавлаб, канализация қувурларини алмаштириш.
— Алло, таксими?
— Ҳа!
— Қозоғистон пойтахтига бормоқчи эдим. Олиб бориб қўясизми?
— Йўғ-е, Нурсултон жуда узоқ! У ерга элтиб қўя олмаймиз!
— Нур-сул-тон, 9 та ҳарф. Тўғри келяпти. Раҳмат!
Онаси 3 ёшли қизчасига деди:
— Қизим, хонанг бунча тартибсиз? Қўғирчоқларинг бурчакларда ағдарилиб ётибди, идиш товоқлар ҳар ерга сочилиб кетган...
Қизи дебди:
— Ойижон, биз кеча "тўй-тўй" ўйнаганмиз. Қўғирчоқларим маст бўлиб қолишган, пешинда ўзига келишади.
Ўғли:
— Ада, аёллар ҳар куни сочига нима балони сепишади?
Ота:
— Битга қарши дори, ўғлим!
Мен ишсизликдан жуда-ям қўрқаман.
— Барибир ҳеч қандай иш қилмасдан ўтирибсан-ку!?
— Маошсиз қолишдан қўрқаман-да...
Афандининг уйига ўғри кирган экан. Афанди сандиқ ичига беркиниб олибди. Ўғри уйни ахтариб, қўлга киргудек ҳеч нарса топмай, сандиқни очиб қараса, Афандини кўриб қолибди. Ўғри:
— Сандиқнинг ичида нима қилиб ётибсиз?— деса, Афанди:
— Уйда сенбоп ҳеч нарса йўқ, шунга хижолат бўлганимдан беркиниб олдим,— деган экан Афанди.
Иккита киши қурувчилар кийимида автосалонга кириб келиб, Бэнтли автомобилини нархини суриштира бошлашибди. Пуллари етмаслигини айтиб, бир-бири билан тортиша бошлашибди.
Қурувчиларга оддийроқ, арзонроқ автомобилни тавсия қилмоқчи бўлган автосалон ходими:
— Пулингиз камроқ бўлса, балки арзонроқ машина олиб турарсизлар?! - деса, қурувчилардан бири асабийлашиб:
— Биз тепадан тушириб юборган шлакоблок айнан, Бентлини устига тушиб кетди-да...! - дермиш.
Бир киши зоодўкондан "гапира оладиган" тўтиқуш сотиб олибди.
Эртаси куни қайтиб келиб:
— Кеча сизлардан сотиб олган тўтиқушим гапирмаяпти! - дебди.
Сотувчи:
— Қўнғироқча харид қилиб, қафасга осиб қўйинг, гапиради, - дебди.
Харидор қўнғироқчани олиб, уйга кетибди. Эртасига яна қайтиб келибди:
— Барибир гапирмаяпти, - дебди.
— Кўзгу сотиб олиб, қафас ичига ўрнатсангиз, гапиради, - дебди сотувчи. Харидор ҳамма керакли нарсаларни - кўзгу, арғимчоқ, қўноқ сотиб олиб, қафас ичига илиб ташлабди.
Бир ҳафтадан кейин дўконга қайтиб келган харидор ўзида йўқ хурсанд эмиш. Сотувчи:
— Нима бўлди ? - деса, тўтиқуш эгаси дебди:
— Гапирди! Гапирди! Сотувчи:
— Нима деб гапирди? - деса,
— Қачон овқат берасан, қовоқмия!!! деди - дебди харидор қувониб...!
Бугун даҳшатли туш кўрибман. Тушимда ишга кеч қолаётган эканман...
Вой! (Уйғониб кетиб...) Ие, ишхонада эканман-ку... Кўрган тушим қуриб кетсин...!
Бир аёл қўрқинчли туш кўрибди. Тушида уни одамхўрлар қувлаб келаётган экан. Одамхўрлар аёлга яқинлашиб қолганида аёл ердан катта тошни олмоқчи бўлибди-ю, кўтара олмабди. Яна қаттиқроқ, икки қўллаб, бор кучи билан ердан торта бошлабди тошни...
Шу пайт аёл уйғониб кетибди. Қараса, уйида, ётоғида ухлаб ётганмиш. Эри эса аёлига қараб:
— Нима бўлди? - деб сўрабди.
Аёл тушини гапириб берибди. Шунда эри:
— Хўп майли, уйғондинг! Энди қулоғимни тортмасдан, қўйиб юборарсан-а...?! - дермиш.