Дода латифалар

Қари бемор врачга учради. У беморга дори ёзиб бериб тайинлади:
— Мана бу ҳамма дориларни ҳар куни уч маҳал овқатдан кейин бир ҳафта давомида ичасиз.
— Нималар деяпсиз, доктор?! Бунча овқатни қаердан топаман?

«Ким бўлсам экан?» деган мавзуда суҳбат давом этарди.
«Мен стюардесса бўлмоқчиман» деган қиздан ўқитувчи сўради:
— Бу касб ҳақида ҳеч тасаввурга эгамисан?
— Бўлмасам-чи! Стюардесса самолётдаги йўловчиларга овқат ва ичимликлар беради. Агар биронтаси ўзини ёмон ҳис қилса, уни дарҳол очиқ ҳавога олиб чиқади.

— Мен эҳтиётдан кўричагимни олдириб ташладим.
— Мен эса, овқат тақчил бўлгани учун, ошқозонимни олдириб ташладим.

Бир одам қўлида бир халта кир ювиш кукунига қараб, сўкиниб кетаётса, қўшниси ҳайрон бўлиб:
— Ҳа, қўшни нима бўлди? - дебди.
Сўкиниб кетаётган одам:
— Эй, кўрмайсизми қўшни, мана бу порошокка "100 гр бесплатно" деб ёзиб қўйишибди. Сотиб олиб уйда очиб қарасам, ичида фақат порошок холос! Дўконга қайтараман!

Хотин эрига дебди:
— Азизим, мен ўғлимизга исм танлаб қўйдим!
— Нима исм экан?
— Лексус деб атаймиз!
— Эсинг жойидами тентак?
— Энди оиламизда Лексус ва Тентак бўлади!

Икки дугона суҳбатлашмоқда:
— Менга эрга тегишни таклиф қилишди...
— Зўр-ку! Қайси йигит?
— Йигитмас! Қўшниларим...

Оддий балиқ тилла балиққа турмушга чиқибди.
— Энди бизни балиқчаларимиз тилла бўлишадими? – сўрабди оддий балиқ эркак балиқдан.
— Йўқ, - дебди тилла балиқ.
— Нега ахир? Сиз тилла балиқсиз-ку?! – деса, эркак балиқ:
— Чунки мени онам тилла балиқ бўлган эди, отам эмас, - деган экан.

Афанди умрида кўл кўрмаган экан. Ўртоқлари бир куни уни кўлга олиб боришди. Афанди сув тагидаги кўкатларни кўриб:
— Агар сув босмаганда, хўп мол боқадиган яйлов экан-да,— дермиш.

Ота ўғлига айтибди:
— Муваффақиятни калити, ҳамма эплай олмайдиган ишни зўр бажаришдир!
Ўғли эса:
— Ҳаммадан кўра ишсиз ўтиришни зўр эплайман. Бўладими? - дермиш.

Иккита йигит барга кириб, ичиб ўтиришса,рўпарасида кўзгу бор экан. Бири иккинчисига қара:
— Анавиларни қара, йигирма йилдан кейин биз ҳам ҳудди шуларга ўхшаб қоламиз, - деса, иккинчиси:
— Аҳмоқ, бу кўзгу-ку...! - дермиш.