Қари бемор врачга учради. У беморга дори ёзиб бериб тайинлади:
— Мана бу ҳамма дориларни ҳар куни уч маҳал овқатдан кейин бир ҳафта давомида ичасиз.
— Нималар деяпсиз, доктор?! Бунча овқатни қаердан топаман?
«Ким бўлсам экан?» деган мавзуда суҳбат давом этарди.
«Мен стюардесса бўлмоқчиман» деган қиздан ўқитувчи сўради:
— Бу касб ҳақида ҳеч тасаввурга эгамисан?
— Бўлмасам-чи! Стюардесса самолётдаги йўловчиларга овқат ва ичимликлар беради. Агар биронтаси ўзини ёмон ҳис қилса, уни дарҳол очиқ ҳавога олиб чиқади.
Бемор травматолог олдига келибди.
— Илтимос елкамга қадалиб қолган вилкани олиб ташланг, - деса, врач:
— Мени иш вақтим тугади, - дебди.
— Илтимос доктор бир нима қилинг!
Доктор бир касалга бир соатига қарабди-да, вилкани суғириб касалнинг кўзига санчиб:
— Ана бўлди, окулист ҳали бир соат ишлайди. Унга мурожат қилинг, - дебди.
Афанди умрида кўл кўрмаган экан. Ўртоқлари бир куни уни кўлга олиб боришди. Афанди сув тагидаги кўкатларни кўриб:
— Агар сув босмаганда, хўп мол боқадиган яйлов экан-да,— дермиш.