Дода латифалар

Ота ўғлига айтибди:
— Муваффақиятни калити, ҳамма эплай олмайдиган ишни зўр бажаришдир!
Ўғли эса:
— Ҳаммадан кўра ишсиз ўтиришни зўр эплайман. Бўладими? - дермиш.

Иккита йигит барга кириб, ичиб ўтиришса,рўпарасида кўзгу бор экан. Бири иккинчисига қара:
— Анавиларни қара, йигирма йилдан кейин биз ҳам ҳудди шуларга ўхшаб қоламиз, - деса, иккинчиси:
— Аҳмоқ, бу кўзгу-ку...! - дермиш.

Одамни ёши ўтган сайин хотираси ёмонлашар экан. Кимни пуллари қаерда сақланишини билса ҳам, унутиб қўяди.
Кейин пулдан қийналиб юради...

Хитойликларда хиёнат деган тушунча умуман йўқ экан.
Агар мабодо адашиб, хиёнат қилиб қўйишса:
— Кечирасизлар, билмай қолдим, - деб бош эгиб тураверишаркан.

Бошлиқ хонасига кирган ишчига раҳбар дебди:
— Сизни аризангизни кўриб чиқдим. Маошингизни ошириб бера олмайман!
Ходим асабийлашиб:
— Оширмасангиз-оширманг! Фақат ўз вақтида ойлик беришни ўрганинг!

Бир ўзбекдан сўрашибди:
— Нимага сизлар саволга савол билан жавоб қайтарасизлар?
Ўзбек жавоб қайтарибди:
— Ўзингиз нима деб ўйлайсиз?

Жарроҳлик операциясидан кейин ҳушига келган беморга врач деди:
— Операциядан олдин ўзингизни жуда ёмон тутдингиз. Бақириб, типирчилаб, ҳамма ёқни остин-устун қилдингиз. Ёнингиздаги шеригингиз сиздан ҳам баттарроқ тўпалон қилди...!
Бемор врачга:
— Албатта-да! Ахир биз деразаларни ювиш фирмасидан келган эдик-да...

Она ўғлидан сўради:
— Ўғлим қарачи даданг келяптими?
— Ҳа, келяптилар.
— Даданг йўлни қайси четида келяптилар?
— Иккала четида ҳам онажон!
— ... яна ичибди...!

— Адаси, кеча соат бешдан кейин овқат еб, парҳезимни буздим. Илтимос, менга танбеҳ берсангиз, бошқа бундай иш қилмай!
— Менга деса, уятдан ерга кириб кетмайсанми хотин?!

Бир одам фолбиндан қарз экан. Ҳалиги одамни уйига фолбин қарзини сўраб борса:
— Нима қилардингиз овора бўлиб?! Менда пул йўқлиги фолингизда аён бўлмадими? - дермиш.