Дода латифалар

Бир куни Афанди кўчада кетаётганда, одамлар Афандига шундай савол беришибди:
— Афандим нимага эшагингизга тескари ўтириб олдингиз, дейишибди.
Шунда Афанди шундай жавоб берибди:
— Бугун эрталаб эшагим билан урушиб қолгандим, шунга юзига қарашга уяламан, дебди.

Афанди қариб қолган чоғида мевали дарахт кўчатларини ўтқазаётган эди, подшо келиб қолди.
— Ҳой чол,— деди подшо,— сен пири-фоний бўп қолибсан. Бу экаётган дарахтларингнинг мевасини ейман, деб ўйлаяпсанми?
— Ўтганларнинг экиб қолдирганларидан биз фойдаланяпмиз. Энди бизнинг экканларимиздан келгусидагилар фойдалансинлар, деб экаяпман.
Бу гап подшога ёқиб кетиб, «За» деворди. Унинг «За» дегани офарин дегани эди, подшо ҳар гал «За» деганида минг танга инъом берилиши шарт эди. Подшонинг ёнидаги хазиначи дарҳол Афандига минг танга санаб берди. Афанди қуллуқ қилиб:
— Мана кўрдингизми подшоҳим, меваларим ҳозироқ хосил берди,— деди.
Подшо янаям хурсанд бўлиб, «За» деди. Хазиначи яна минг танга санаб берди. Афандининг таъби очилиб кетди:
— Аслида мевали дарахтлар йилда бир марта ҳосил беради. Лекин подшохимнинг пойи-кадамлари шарофатидан икки марта ҳосил берди.
Подшога бу гап ҳам хуш келиб, яна «За» деворди. Хазиначи Афандига яна минг тангани санаб берди-да, секин подшонинг қулоғига шивирлади:
— Э подшоҳи олам, агар бу ердан тезроқ кетмасак, бу чол хазинангизни буткул, қурутади...

Эри жаҳл билан ЗАГС қоғозини ўқиб ўтирса,
Хотини:
— Вой, жоним нима қивоссиз? ЗАГС қоғозига бунча термулиб қолдиз, - деса.
Эри хотинига қараб:
— Амал қилиш муддатини қидираяман, - дермиш.

Беш ёшлардаги бола онасига:
— Ойижон, сиз синглимни фаришта қиз дердиз. У ҳеч ҳам фаришта эмас экан. Чунки, ҳозир уни балкондан ташлаб юборувдим, у осмонга учишни ўрнига, ерга қулаб тушди...

Ер ости ўтиш йўлида: фолбин лўли ва гитара чалувчи мусиқачи туришибди. Одам кам, иккиси ҳам зерикишмоқда.
Лўли:
— Менга қара, йигит, кел фол очиб қўяман!
— Менда сенга берадиган пул ҳам йўқ...
— Мен сен учун текинга фол очаман!
— Унда майли... деб гитарачи қўлини узатибди.
— Қўлингдаги чизиқлар тақдирингдаги икки нарса — яхши ва ёмон ҳолатдан хабар бермоқда. Хўш, қайсинисидан бошлай?
— Яхшисидан!
— Ўлганингдан кейин нариги дунёда барча давр ва замонларнинг энг яхши машшоқларидан иборат энг катта симфоник оркестрида дирижёрлик қиласан.
— Бунақасини ҳаёлимга ҳам келтирмаган эканман... Ёмон янгилингинг қанақа?
— Илк репетиция — эртага белгиланган!

Қишлоқдан келган бир содда йигит шаҳарда ёши ўтиб қолган аёлдан сўрабди:
— Бувижон, 1-сонли касалхонага қандай борса бўлади?
— Мени яна бир марта "бувижон” десанг бас.

Суд раиси айбланувчидан сўраяпти:
— Айтинг-чи, воқеа қандай содир бўлди?
— Хизмат сафаридан белгиланган вақтдан бир кун илгари келдим, эрталаб уйга киришим билан аёлимнинг ранги ғалатироқ кўринди. Кутилмаганда ошхона эшиги очилиб ёпилгандай бўлди. Шошиб ошхонага ўтдим, дераза пардаси шамолда хилпираб турарди, пастга қарасам, мана бу одам битта ички кўйлакда турибди. Алам устида унга музлатгични олиб отдим, аммо мўлжални яхши ололмабман. Аслида уни ўлдирмоқчи эдим. Суд раиси қўлтиқтаёқдаги жабрланувчига ўгирилди:
— Ҳўш, сиз бу масалада нима дея оласиз?
— Ҳар куни тонгда туриб, машқ қиламан, кўп қаватли уйимиз атрофида икки марта югуриб айланаман. Бир пайт қарасам, учинчи қаватдан музлатгич учиб тушяпти, зўрға қочиб улгурдим, оёғимга тушди. Сал бўлмаса бошимга тушиб ўлардим. Суд раиси бутун танаси шикастланган гувоҳга юзланди:
— Гувоҳ, сиз нима дея оласиз?
— Нима ҳам дердим, ўша ерда бўлсам-да, аслида мен бу воқеани кўрганим йўқ. Чунки мен музлатгич ичида эдим.

Бугунги об-ҳаво маълумоти: Кундузи пиво ёмғири ёғиб кечга бориб ароқ ёмғирига айланиши кутилмоқда. Сигарета тутуни тезлиги шарқдан секундига 1/2 кмни ташкил қилади. Тоғли ҳудудларда вино ёки конъяк сел келиши кутилмоқда. Шу сабабли чўнтагингизга қурт ёки шўр бодиринг солиб юришни унутманг!

Бир чолни невараси бор экан, исми Диплом экан. Бир кун чолни уйига меҳмон келибди. Чол неварасига:
— Диплом бор чой дамлаб кел, - дебди.
Меҳмон ҳайрон бўлиб чолдан сўрабди:
— Неварангизни исми нимага Диплом?, - деса,
Чол:
— Қизим шаҳарга диплом олиб келаман деб кетиб, шуни етаклаб келди, - дермиш

Бир тиланчи эшикни таққиллатибди.
Уй эгаси эшикни очиб, тиланчини кўрибдию битта нон чиқариб берибди. Тиланчи эса:
— Менга торт берсангиз, дебди.
— Ие, нега? Доим нон олардингку?
— Бугун менинг туғилган куним...