Дода латифалар

Беш ёшлардаги бола онасига:
— Ойижон, сиз синглимни фаришта қиз дердиз. У ҳеч ҳам фаришта эмас экан. Чунки, ҳозир уни балкондан ташлаб юборувдим, у осмонга учишни ўрнига, ерга қулаб тушди...

Ер ости ўтиш йўлида: фолбин лўли ва гитара чалувчи мусиқачи туришибди. Одам кам, иккиси ҳам зерикишмоқда.
Лўли:
— Менга қара, йигит, кел фол очиб қўяман!
— Менда сенга берадиган пул ҳам йўқ...
— Мен сен учун текинга фол очаман!
— Унда майли... деб гитарачи қўлини узатибди.
— Қўлингдаги чизиқлар тақдирингдаги икки нарса — яхши ва ёмон ҳолатдан хабар бермоқда. Хўш, қайсинисидан бошлай?
— Яхшисидан!
— Ўлганингдан кейин нариги дунёда барча давр ва замонларнинг энг яхши машшоқларидан иборат энг катта симфоник оркестрида дирижёрлик қиласан.
— Бунақасини ҳаёлимга ҳам келтирмаган эканман... Ёмон янгилингинг қанақа?
— Илк репетиция — эртага белгиланган!

Қишлоқдан келган бир содда йигит шаҳарда ёши ўтиб қолган аёлдан сўрабди:
— Бувижон, 1-сонли касалхонага қандай борса бўлади?
— Мени яна бир марта "бувижон” десанг бас.

Суд раиси айбланувчидан сўраяпти:
— Айтинг-чи, воқеа қандай содир бўлди?
— Хизмат сафаридан белгиланган вақтдан бир кун илгари келдим, эрталаб уйга киришим билан аёлимнинг ранги ғалатироқ кўринди. Кутилмаганда ошхона эшиги очилиб ёпилгандай бўлди. Шошиб ошхонага ўтдим, дераза пардаси шамолда хилпираб турарди, пастга қарасам, мана бу одам битта ички кўйлакда турибди. Алам устида унга музлатгични олиб отдим, аммо мўлжални яхши ололмабман. Аслида уни ўлдирмоқчи эдим. Суд раиси қўлтиқтаёқдаги жабрланувчига ўгирилди:
— Ҳўш, сиз бу масалада нима дея оласиз?
— Ҳар куни тонгда туриб, машқ қиламан, кўп қаватли уйимиз атрофида икки марта югуриб айланаман. Бир пайт қарасам, учинчи қаватдан музлатгич учиб тушяпти, зўрға қочиб улгурдим, оёғимга тушди. Сал бўлмаса бошимга тушиб ўлардим. Суд раиси бутун танаси шикастланган гувоҳга юзланди:
— Гувоҳ, сиз нима дея оласиз?
— Нима ҳам дердим, ўша ерда бўлсам-да, аслида мен бу воқеани кўрганим йўқ. Чунки мен музлатгич ичида эдим.

Бугунги об-ҳаво маълумоти: Кундузи пиво ёмғири ёғиб кечга бориб ароқ ёмғирига айланиши кутилмоқда. Сигарета тутуни тезлиги шарқдан секундига 1/2 кмни ташкил қилади. Тоғли ҳудудларда вино ёки конъяк сел келиши кутилмоқда. Шу сабабли чўнтагингизга қурт ёки шўр бодиринг солиб юришни унутманг!

Бир чолни невараси бор экан, исми Диплом экан. Бир кун чолни уйига меҳмон келибди. Чол неварасига:
— Диплом бор чой дамлаб кел, - дебди.
Меҳмон ҳайрон бўлиб чолдан сўрабди:
— Неварангизни исми нимага Диплом?, - деса,
Чол:
— Қизим шаҳарга диплом олиб келаман деб кетиб, шуни етаклаб келди, - дермиш

Бир тиланчи эшикни таққиллатибди.
Уй эгаси эшикни очиб, тиланчини кўрибдию битта нон чиқариб берибди. Тиланчи эса:
— Менга торт берсангиз, дебди.
— Ие, нега? Доим нон олардингку?
— Бугун менинг туғилган куним...

Афанди ариқ тепасидаги қил кўприкдан ўтаётган эди, кавушининг бир пойи ариққа тушиб, оқиб кетди. Афанди олиш учун шунча ҳаракат қилди, бўлмади, ноилож:
— Ўзи ҳам паст мато, тор, оёғимни ғажиб келаётган эди, заб иш бўлди-да, оқиб кетди,— деди.
Афандининг бу гапларини эшитган ҳамроҳи ажабланди:
— Аттанг, бежиримгина, янги кавуш экан, а!
— Ёмон дедим, ёмон,— деди тутақиб Афанди,— яхши бўлса, жуфтини ташлаб кетармиди!

Ҳайвонот боғида ўғли дадасига:
— Дада, агар анави шер чиқиб сизни еб қўйса, қайси автобусда кетай?

Афанди қоронғи кечада ўртоқлари билан ошхўрлик қилиб ўтирган эди, бирдан шамол туриб, чироқни ўчириб қўйди.
Улфатлардан бири:
— То чироқ ёқилгунча ош ейиш йўқ! Ҳамма чапак чалиб ўтирсин, - деди.
Афанди тиззасини яланғочлади-да, уни, бир қўли билан шаппатилаб ўтириб, иккинчиси билан ош устидаги гўштни паққос туширди.