Дода латифалар

— Муносабатларимиз қийин даври бошланди сезяпсизми?
— Қандай экан?
— Бир биримизга лайк босамизу, лекин ёзмаймиз...

Афанди касал бўлиб табибга борган эди, ғоз шўрва ичишни буюрди. Ғоз сотиб олишга қурби етмаганидан Афанди елкасига камалакни осиб, белига иккита нонни тугиб, кўлга ғоз овлагани борди. Қараса, кўлда ғоз кўп, бироқ у кечгача уринса ҳам, биронта ғоз овлаёлмади. Ниҳоят чарчаб, оч қолиб кўлнинг сувига нон ботириб ея берди. Шу вақт бир овчи келиб:
— Ҳа, Афанди нима қилиб ўтирибсиз!—сўради.
— Ғоз шўрва ичаётибман,— жавоб берди Афанди.
— Гўшти қани, йўқ-ку?
— Гўштини тузлаб патига ўраб қўйдим, ҳув, ана!— деб учиб кетаётган ғозларни кўрсатди Афанди.

Харидор сўраяпти:
— Соябонингизни сифати яхшими?
Сотувчи:
— Ҳа, албатта, беш йилга кафолати бор, факат уни ёмғирдан ва қуёшдан сақлаш тавсия этилади.

Бир куни қизни онаси:
— Қизим шакар солдинг.
— Ойижон мен ширин чойни яхши кўраман.
— Қизим 5 қошиқ шакар солдинг деяпман.
— Ширин чойни жудаям яхши кўраман.
— Шакарни шўрвага соляпсан?!

Ўрмонда янги магазин очилиши керак экан.
Ҳамма навбатда турибди. Қуён келиб навбатга қарамай, олдинга ўтиб кетаётса, айиқ қуённи гирбонидан олиб:
— Ҳов анави навбатнинг охирига бор, энди келяпсан!, - дебди.
Иккинчи кун ҳам шу ҳолат қайтарилибди.
Учини кун ҳам қуён магазин эшиги томон юриб кетаётса, яна айиқ келиб қуённи гирбонидан олиб:
— Ҳов анави навбатнинг охирига бор, энди келяпсан!, - деса.
Қуён:
— Қизиқ, уч кундан бери ўз магазимни очолмаяпман-а, - деб ғудурлаганча қайтиб уйига кириб кетибди.

Икки дўст ароқ ичиб ўтиришган экан, ароқ тугаб қолибди, қарашса пуллари ҳам тугаб қолибди. Уйнинг эгаси ўртоғига ҳозир йўлини қиламан дебдида, қўшни хонага ўтиб, кичкина станокчасида, беш мингталик пул чиқариб олибди. Бу ҳол бир неча марта такрорланибди, роса кайф қилишибди ва меҳмонни кузатиб қўйиб ухлабди. Эрталаб уй эгаси ҳали уйқудан турмасидан департамент ходимлари уйига бостириб кириб станокни мусодара қилишмокчи бўлиб қарашса пул чиқарадиган станокга ухшамасмиш, уй эгасидан сўрашса:
— Менда ҳаммаси ҳақиқий пуллар эди. Фақат шу пулларни станокдан номига ўтказиб олдим холос.
— Бу иш сизга нимага керак эди?
— Янаги сафар ким билан ичишим кераклигини билишим учун.

Икки жинни балиқ овлашарди. Бири каттакон чўртанни тутиб олди-ю, қўрққанидан шеригидан сўради:
— Буни қандай ўлдираман?
— Ия, чўктириб юбор, ўлади-қолади!

Зоопаркда эр-хотин айланиб юришса, эри маймунни кўриб роса кулибди.
Хотини:
— Намунча куласиз?
Эр:
— Ануни хунуклигини қара, - деса
Хотини:
— Шунга шунчалик кулиш керакми? Мен йигирма йилдан бери сиз билан яшаб кулмаяпманку, - дебди.

Афанди подшо саройи ёнидан ўтиб бораётган эди, қараса, саройнинг баланд девори устига яна бир пахса қўйишаётибди. Афанди тўхтаб, деворзондан сўради:
— Қўрғоннинг ўзи ҳам баланд эди-ку, нега баланд кўтараётибсизлар?
— Саройга ўғри тушмасин, деб.
Бу жавобдан ажабланган Афанди айтар эди:
— Ташқаридан тушадиган ўғрига десангиз тўғри-ку, лекин ичкаридан чиқадиган ўғрига эллик пахса девор хам писанд эмас!

Серқатнов йўлда "Мерседес" билан "Тойота" тўқнашиб кетибди. "Мерседес" дан тўрт барзанги тушди-да, "Тойота" салонидан нозиккина йигитчани ташқарига олиб чикиб, тепкилай кетди. Йигитча чидолмай қичкирди:
— Ахир бу "Тойота-а-а"! Барзангилар уни баттар тепкилай бошлашди. Охири чарчаб калтаклашдан тўхташганди, йигитча зўрға шивирлаб:
— Ахир бу "Тойота"! Рули ўнг тарафда-ку!