Дода латифалар

— Алло, ўртоқ, кетингдан кетвоммиза, бир орқага қараб қўйгин, Геленвагенни кўрдингми?
— Йўғее?
— Кўрдингми? Биза орқасидаги маршруткадамиза.

Бир хонадондаги бўлаётган зиёфатда меҳмонлар зерикиб, сиқилиб кетишипти. Бир бурчакда эснаб ўтирган
аёлни кўриб, меҳмон ундан сўрапти:
— Зерикдингизми?
— Жуда ҳам.
— Бўлмаса секин туриб кетаверайлик...
— Кошки эди, лекин афсуски, иложим йўқ.
— Нега?
— Мен шу уйнинг бекасиман.

Бир киши кечаси ухлаб ётса, эшик таққиллаб қолибди.
— Ким у? – дебди ҳовлига мўралаб.
— Сизларга ўтин керакми? – дебди нотаниш одам.
— Йўқ, керакмас! – деб ухлашга кириб кетибди.
Эрталаб турса, ҳовлида йиғиб қўйган ўтинлари йўқ эмиш.

Бир тентакроқ одам сувда чўкаётган кишини қутқариб олибди.
Орадан кўп ўтмай одамлар тентакни ёнига келиб:
— Сиз уни сувдан қутқариб олган эдингиз, у бўлса ўзини осиб ўлибди, - деса, тентак:
— Ие, ўлиб қолибдими? Мен уни қурисин деб дарахтга илиб қўйгандим, - дермиш.

Хотин эрига:
— Дадаси, мундоқ ўғлингизга гапирсангиз-чи... Куни бўйи интернетдан бошини кўтармайди.
Эри:
— Хотин, ўзинг айтавер. Ўғлинг мени “чёрныйга солиб қўйган”...

ГАИ ходимининг оғир оёқ рафиқаси турмуш ўртоғи билан хизмат машинасида кетаётиб, хотинининг кўзи ёрийдиган бўлиб қолибди. Туғилаётган фарзандлари эгизак экан. Хасан туғилиб, дадасига кўзи тушибди-ю, шундай деб қичқирибди:
— Ҳусан, чиқмай тур! Гаига тушиб қолдик!

Эчки катта ўрмонга нозир қилиб тайинланибди. У типратиканни “Тиканларинг жамоат жойида хавфли”, деб қамаб қўйибди. Қамоқхона камерасига кирса, лайлак ўтирганмиш.
Типратикан унга ҳасрат қилибди:
— Қара, тиканим учун қамашди. Бу табиатдан шунақа бўлсам, мен нима қилишим керак?
Лайлак:
— Э, бу ҳеч нарса эмас! Мени ҳар йили қишда қайси даромад ҳисобига жанубга дам олгани учиб кетасан деб қамашади... - дермиш.

Бир депутат иккинчисидан сўраяпти:
— Нега халқ бизни бунчалик ёмон кўради?
Иккинчиси:
— Мен ҳам ҳайронман...! Ахир бизлар деярли ҳеч нарса қилмаймиз-ку!

Ўқувчи дарсга икки хил туфлида келибди. Бири оқ бири қора экан. Уни кўрган ўқитувчиси:
— Бор уйингга, алмаштириб кел! - деса, ўқувчи:
— Уйда ҳам ҳудди шунақаси қолган-да, - дермиш.

Бир квартирада иккита ўртоқ яшар экан. Бир куни дўсти ҳаммомга кириб, бироздан сўнг шеригини чақираётмиш.
— Ўртоқ, шампун узатваргин!
— Ҳаммомда шампун кўп эди-ку?!
— Ҳаммаси "қуруқ сочлар учун" экан-да. Мен эса сочимни ҳўллаб бўлдим, - дермиш.