Дода латифалар

Бир овчи ўртоғига:
— Айиқ ўлдирдим, - дебди.
— Нечта ўқ отдинг? - деса,
— Ўнта ўқ, - дебди.
— Нечтаси тегди? - сўрабди яна дўсти.
— Бирортаси-ям теккани йўқ! Айиқ кулиб-кулиб, ўлиб қолди, - деган экан овчи.

Хотин кечаси ичиб келган маст эрини ўрнига ётқизмоқда:
— Азизам, шифтда учиб юрган нима?
— Пашша-ку!
— Нега у оппоқ?
— Ҳозир кечаси бўлса, тунги кўйлагини кийиб олгандир-да!

Тўйдан кейин келин маъюс оҳангда:
— Ҳар куни овқат пишираман, кир юваман, супураман, тозалайман, дазмоллайман, ... Ўзимни эртакдаги Зумраддек ҳис қиляпман, - деса, эри:
— Айтгандим-ку, менга турмушга чиқсанг, эртаклардагидек яшайсан деб, - дермиш.

Эр-хотин хорижга дам олишга боришибди. Меҳмонхонага киришса, хонада сичқон югуриб юрган эмиш.
— Вой-дод, сичқон!, - бақирибди хотини. — Тезроқ маъмурга қўнғироқ қилинг. Инглиз тилини биласиз-ку ахир!
Эри рақамни териб:
— Hаllo (Салом)
— Hаllo (Салом)
— Do уou know «Tom аnd Jеrrу»? (“Том ва Жерри”ни биласизми?)
— уеs, I do (Ҳа, биламан!)
— Jеrrу is hеrе. (Жерри шу ерда!)

Врач беморга:
— Сизни операция қилишдими?
— Ҳа.
— Хўш қалай?
— Уч юз минг!
— Мени тушунмадингиз. Сизда ўзи нима эди?
— Ўзи юз минг пулим бор эди.
— Аниқроғи, нимага шикоятингиз бор?
— Касалхона тўлови жуда-ям қиммат...

Ярим тунда бир кишининг телефони жиринглаб, гўшакдан:
— Алло, бу ҳайвонларни ҳимоя килиш жамиятими?, - деган овоз келибди.
Бояги киши ғазабдан:
— Гапир эшак. Ким сени ярим кечаси хафа қилди?, - деган экан.

— Сен аҳмоқсан!
— Лекин гўзалман!
— Буни сенга ким айтди?
— Сен!
— Шунга ишондингми?
— Албатта!
— Ана, аҳмоқсан-да.
— Лекин гўзалман!

Бир куни ётоқхонадаги талабалар ўқишга кетишдан олдин баҳс бойлашибди.
— Келила танга ташлаймиз, агар танга тўғри тушса кинога, тескари тушса футболга, ерда тик турса кафега, агар ҳавода турса дарсга борамиз — дебди.

Эр хотинига ялинди.
— 20000 сўм бер…
— Йўқ, берсам яна ичиб қўясан.
Кечқурун хотин ишдан келиб қараса, уйда ғозлар йўқ.
— Хой, эр, ғозлар қани?
Ширакайф эр:      
— Ғозлар жанубга учиб кетишди. Агар 20000 сўм бермасанг, қўйлар ҳам тоққа чиқиб кетишади.

Қурилишда ишлайдиган бир йигит докторга борибди.
— Доктор, ёрдам қилинг. Ичим қотиб қолганми, билмайман, ҳеч ҳожатга чиқа олмаяпман.
— Ҳўш, қани шимингизни ечиб энгашингчи.
Йигит энгашибди. Доктор:
— Ҳааааа, тушунарли, - деб хонасида турган бир таёқ билан йигитни кетига қаттиқ урибди:
— Ана энди чопинг ҳожатхонага.
Бироз вақт ўтиб, йигит хурсанд ҳолда қайтиб келиб:
— Доктор, сизга катта раҳмат. Қушдай енгил бўлдим. Ўзи нима бўлган экан, тушунмай қолдим.
— Ҳеч нарса бўлмаган, фақат бундан кейин иш вақтида ҳожатга борсангиз, кетингизни бўшаган цемент қопига артманг.