Дода латифалар

Адаси дўстлари билан карта ўйнаб ўтиришса, кичкина ўғли адасини ёнига келиб:
— Ада, тўртта туз бўлса ютадими-ютқазадими?, - дебди.
— Ютади! Нарироққа бор, - дебди адаси ўғлига.
Бу гапни эшитган дўстлари қўлларидаги карталарни ташлаб:
— Бўлди, сен ютдинг, - дейишибди.
Адаси эса ўртадаги пулларни йиғиб олар экан, ўғли унга:
— Ада, қўлингизда умуман туз йўқлиги ёмон-а?, - дермиш.

Эри ярим кечаси уйга кўчадан ширакайф кириб келса, хотини жаҳл билан:
— Яна ичиб-чекиб, кайфу-сафо қилиб юрибсанми ?, - деса, эри:
— Азизам, хасадгўйлик ёмон! Бу одатингни ташла!, - дебди.

Врач беморга:
— Сизни операция қилишдими?
— Ҳа.
— Хўш қалай?
— Уч юз минг!
— Мени тушунмадингиз. Сизда ўзи нима эди?
— Ўзи юз минг пулим бор эди.
— Аниқроғи, нимага шикоятингиз бор?
— Касалхона тўлови жуда-ям қиммат...

Бир ташкилот ходимлари ҳар куни эрталабки 9:00 дан кечки 22:00 га қадар ишлашарди.
Ходимлардан бири бўлса 9:00 да ишга келиб, роппа-роса 18:00 да кетарди.
Қолганлар ҳайрон бўлиб бошлиқдан сўрашибди:
— Нега анави ходим ҳам бизга ўхшаб соат 22:00 да эмас, 18:00 да ишдан кетади?
Бошлиқ:
— Ўртоқлар, ахир у ходимимиз меҳнат таътилида!, - дебди.

Лифтга ёш қиз билан эр-хотин киришибди. Бир пайт қиз ўгирилиб, эркакни юзига тарсаки туширибди-да,
— Хотинингизни олдида уялмайсизми тегажоқлик қилишга?!, - деб бақирибди-да, лифтдан чиқиб кетибди.
Эр эса юзини ушлаганча хотинига қараб:
— Ўлай агар, ҳеч нарса қилганим йўқ, - дебди қўрқиб.
Хотини:
— Тинчланинг, бу мен эдим, - дебди.

Бир одам йўлда кетаётса, осмондан овоз этишилибди:
— Тўхта, тепадан ғишт тушяпти!
Ҳалиги эркак тўхташи билан, олдига катта ғишт келиб тушибди. Йўлда кетишда давом этибди. Кетаётса, яна овоз келибди:
— Тўхта, машина келяпти!
Дарров тўхтабди эркак. Шу пайт олдидан катта тезликда машина ўтиб кетибди.
— Сен ўзи кимсан?, - деб сўрабди бояги одам.
— Мен сени ҳалоскор фариштангман!
— Уйланишимдан олдин қаерда эдинг унда!!!

Афандининг хотини ҳомиладор экан. Вақти-соати етгач, туғруқхонага олиб борибди. Бир соат кутибди, икки соат кутибди. Орадан уч соат ўтгач, врач афандига деразадан қоп-қора чақалоқ кўрсатиб: — Табриклайман, ўғилли бўлдингиз!, - деса, афанди:
— Овқатни-ку нуқул куйдирарди. Боланиям куйдирварибди, - дермиш.

— Менга неча ёш берасиз, қани, топинг-чи.
— Бир нима дейишга ҳайронман.
— Ўзим ёрдамлашаман. Қизим боғчага боради.
— Қизингиз боғча мудирасими?

Эр ишдан келса 3 ёшлик қизчаси хурсанд бўлиб югуриб ёнига келиб:
— Дадажон салом! Менга нима олиб келдингиз, - деди?
Дадаси:
— Қизалоғим ҳеч нима ололмабман-ку сенга?!
Қизча қовогини солиб:
— Бу ёққа чиқинг. Ойи эрингиз келди, - дермиш!

Итингизга қарасангиз бўлмайдими, қўшни? Кеча шунақанги ҳурдики, қизим қўшиқ айтиш машқини тўхтатишга мажбур бўлди.
— Кечирасиз-у, лекин қизингиз биринчи бўлиб бошлади.