Дода латифалар

Ўғли отасидан сўрабди:
— Ада, менга беш минг беринг.
Адаси бўлса:
— Нима, тўрт минг? Уч мингни нима қиласан? Сенга икки минг ҳам етади! Мана минг сўм, - деб беш юз сўм берган экан!

Она:
— Болам, ҳовлидаги челакда сут бор эди. Шуни олиб киргин.
Бола:
— Ойижон, челакдаги сутга сичқон тушиб қолибди...
Она:
— Вой, кейин нима қилдинг?
Бола:
— Сичқонни тутиб олсин деб, сутни ичига мушугимизни ташладим.

Ҳаёли паришон одам қўлига кўзгу олдида, тикилиб туриб, шеригига деди:
— Қара, негадир манави башара таниш кўриняпти.
— Қани бер-чи!
Иккинчиси ҳам кўзгуга тикилиб турибди-да:
— Э аҳмоқ, ахир, бу менман-ку! – деган экан.

Бир куни бемор врач қабулига борибди. Бемор хонадан чиқиб кетаётса, врач “Сиздан 20 минг” дебди.
Бемор чўнтагидан телефонини чиқариб, камерасини ёқибди-да, — Нима дедингиз? – дебди.
Врач:
— 20 мингга дори-дармонлар оласиз дедим, - дермиш.

Икки абитуриент институтга ҳужжатларини топшириб бўлиб, уйга қайтишда кечки овқатга товуқ олиш учун дўконга кирибдилар. Қарашса, товуқ ва тухум сотаётган сотувчи рус аёл экан.
— Сен рус тилини биласанми? – сўрабди дўсти.
— Йўқ, - дебди шериги.
— Майли, ҳозир шошмай тур! – деб, сотувчини ёнига борибди-да, тухумни кўрсатиб “Мама где?” – дебди дўсти.

Бир куни ҳайвонларни армияга олиб кетаётишса, айиқни боргиси келмасдан қуёндан маслаҳат сўрабди.
Қуён:
— Мени иккита тишим борлигига армияга олишмади. Сениям фақат иккита тишингни қолдирсак, сениям олиб кетишмайди, - деб айиқни тишларини синдирибди.
Бир пайт айиқ кўрикдан жаҳл билан чиқиб келиб:
— Қуён қани?! Оёғим қийшиқ экан-у, у бўлса тишларимни синдириб ўтирибди, - дермиш.

География дарсида ўқитувчи Анвардан сўрабди:
— Тур Анвар! Ерни шакли қанақа?
Анвар:
— Учбурчак, устоз.
— Ўтир икки!!!
— Майли устоз, ер думалоқ! Ҳали кўрамиз...!

Бир қиз шофёр йигитга турмушга чиқибди. Орадан вақт ўтиб, қиз уйига эридан нолиб қайтиб келибди. Ота-онаси "Нима гап?" деб сўраса, қиз жавоб берибди:
— Ҳар куни чарчаб келади-да, овқатини ейдию ухлаб қолади. Камига туни билан туш кўриб, гапириб чиқади. "Фарғона битта одам, Фарғона битта одам" деб чиқади, - дебди.
Онаси:
— Буни йўли осон, - дебди.
— Қанақа, - деб сўраса, онаси жавоб берибди:
— Бугун борасан, яна ухлаб қолиб шу гапларни гапирса, ёнига келасан-да, "тўлдик, ҳайданг дейсан".

Пуллар - бевафо бўлишади. Кўчага айланишга сен билан бирга чиқишади-ю, уйга бир ўзинг қайтасан!

Бир аёлга СМС хабар келибди. Очиб ўқиса: "Мен сиз яшайдиган уйни рўпарасида яшайман. Танишсак бўладими?"
Аёл жавоб ёзибди: "Мени уйим қабристонни рўпарасида. Сиздака танишлар менга умуман керак эмас!"