Дода латифалар

— Дўстим, кеча кечқурун ичиб келганмидинг?
— Сен қаердан билдинг?
— Телефонингни чироғини ёқиб олиб, телефонингни қидираётган эдинг.

Матиз автомобилини орқасидан катта тезликда келиб урган Малибу 2 ни ёнига ГАИ ходими келиб қараса, ойналари қорайтирилган Малибу 2 ни ичида шаҳар судьяси ўтирган экан. ГАИ секингина Матизни ёнига бориб "Ҳурматли ҳайдовчи! Сиз Малибу 2 автомобилини катта тезликда қувиб ўтиб, уни олд тарафига урдингиз! Ҳужжатларни тақдим этинг!" - дермиш.

Сартарош соч олиш жараёнида мижозига савол берибди:
— Айтинчи, қайнонангиз борми?
— Йўқ! Қайнонам йўқ!
Бироздан сўнг сартарош яна:
— Қайнонангиз борми?
— Йўқ дедим-ку сизга!
Сал ўтгач:
— Қайнонангиз борми?
— Нега ҳадеб қайнонам ҳақида сўрайверасиз?
— Шундай қилсам сочларингиз тикка бўлиб, кесиш осон бўляпти.

Психология дарсида талабалар профессордан маъруза тинглашмоқда.
Профессор:
— Ҳозир мен сизларга инсондаги 2 ҳолатни кўрсатиб бераман.
Профессор қўл телефондан хоҳлаган рақамига қўнғироқ қилиб:
— Алло, Бахтиёр борми? - дебди.
Гўшакдан:
— Бошқа рақамга тушдингиз. Бахтиёрни рақами эмас! - деган жавоб бўлибди.
— Бу "безовталаниш" ҳолати, - дебди профессор.
Кейин яна телефондан ўша рақамга қўнғироқ қилибди.
— Алло, Бахтиёр келмадими ҳали? - дебди профессор.
— Мен сизга Бахтиёрни рақами эмас деб айттимми?! Нега тушунмайсиз?! - деб жавоб беришибди.
— Бу "асабийлашиш" ҳолати, - дебди профессор.
Шу пайт олди қаторда ўтирган талабалардан бири дебди:
— Мен "шокка тушиш" ҳолатини кўрсатиб бермоқчиман.
— Марҳамат! - дебди профессор ва қўлидаги телефонни талабага узатибди.
Талаба яна худди ўша рақамга қўнғироқ қилиб:
— Алло, мен Бахтиёрман! Мени ҳеч ким сўрамадими? - дебди.

Қиз военкомат эшиги ёнида йиғлаб турса, командир чиқиб:
— Йигитингни армияга олиб кетишдими? - дебди.
— Ҳа, уччаласини баравар олиб кетди, - дебди қиз.

Юртимизда меҳмон бўлиб юртига қайтаётган чет элликдан аэропортда сўрашибди:
—Хўш қалай, Ўзбекистон сизга ёқдими?
У жавоб берибди:
—Ҳа, жуда-ям! Ҳамма урф-одат ва анъаналарингиз ёқди-ю, шу оммавий чироқ ва газларни ўчириб қўйиш удуми ёқмади, - деган экан.

Бир куни тиш щёткаси совунга дардини айтиб қолибди:
— Биласанми, одамлар мен билан тишларини ювишади.
Шунда совун хафа бўлиб:
— Шукур қил! - деган экан.

Бир киши тўй қилмоқчи бўлиб, афандига тўйга айтишни буюрибди.
Афанди бойни уйига бориб, тўйга айтса, бой:
— Тўйга айтишга тузукроқ одам топилмадими? - дебди.
Афанди бойга қараб туриб:
— Тузукроқлар тузукроқ одамларникига айтишга кетди-да бой ота, - деган экан.

Агар тушингизда ҳожатхонани кўрсангиз, ундан фойдаланманг!