Дода латифалар

Бир чукча ёзда Ўзбекистонга меҳмон бўлиб келибди. Ўзбек чукчага дастурхон ёзиб меҳмон қилибди.
Вақт ўтиб ўзбек хам Чукоткага меҳмонга борса, дастурхонда совуқда муздек сув турган экан ўзбек:
— Ўзи 30 даража совуқ бўлса. Бу нимаси? - деса, чукча:
— Ўзинг 40 градус иссиқда менга қайноқ чой узатгандинг, олинг совумасин деб... Эсингдами? - дермиш.

— Дугонажон қандай қилиб бир ойлик маошни бир кунда сарфлаш мумкин?
— Маошингни олгин, кўрсатаман!

Врач қабулига келган икки қария суҳбатидан:
— Врачларнинг ёзиб берган дорисига сира тушуниб бўлмайди.
— Бу яхши-ку!
— Нимаси яхши?
— Масалан, мен врач ёзиб берган дори қоғози билан бир йил автобусда бепул юрдим. Ярим йил бепул театр томоша қилдим.

Қизлар яшайдиган талабалар ётоқхонасида идиш-товоқлар овқатдан кейин ювилса, йигитлар яшайдиган ётоқхонада идишлар овқатдан олдин ювилади.

Ёш болакай онасидан сўрабди:
— Ойижон, асал ари асал берадими?
— Ҳа болажоним!
— Нега унда қовоқ ари қовоқ бермайди?

— Одилжон, агар шундай ёмон баҳоларга ўқишда давом этсанг, адангни бошида оппоқ сочлар пайдо бўла бошлайди.
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!

Ўғли математика фанидан "2" баҳо олиб келибди.
Ота:
— Нега "2" олдинг?
Ўғил:
— Устозим 2+3 нечи бўлади дедилар. Мен 5 дедим.
Ота:
— Хўш?
Ўғил:
— 3+2 нечи деб яна сўрадилар.
Ота:
— Тентак. Аҳмоқ. Эсинг жойидами? Иккаласи ҳам бир хил-ку!
Ўғил:
— Мен ҳам унга ҳудди шу сўзларни айтдим-да!

Руҳшунос кўригига келган болакайга врач савол беряпти:
— Мушукчани қулоқлари нечта бўлади?
— Иккита.
— Оёқлари-чи?
— Тўртта.
— Думи нечта бўлишини айта оласан-ми?
— Ойи, бу тентак амаки умрида мушук кўрмаганми...?!

— Алло, менга ёрдам керак!
— Нима гап?
— Иккита қиз мени талашиб уришмоқда!
— Хўш, нима бўпти?!
— Хунуги ғалаба қиляпти!

Кафеда овқатланиб ўтирсам, ёнимга бир йигит келиб, — Сизни ўрнингизга мен тўласам майлими? - деган эди
Сумкамдан газ, сув, электр энергияси учун квитанцияларни олиб, қўлига тутқаздим!