Bir ayol 4 yoshli o‘g‘ilchasi bilan ko‘chada borayotgan ekan, chiroyli dugonasini uchratib qolibdi. Dugonasi bilan ko‘rishib, o‘g‘liga: — O‘g‘lim, xolangni o‘pib qo‘y! - desa, bolakay: — Yo‘q, uradilar! - debdi. — Nega unaqa deyapsan o‘g‘lim? - debdi onasi. — Adam o‘pganlarida bu xola urganlar, - dermish.
Ayol kishi boshqarib ketayotgan mashinani YPH xodimi to‘xtatib: — Hurmatli haydovchi, uzoqdan qarab turibman aniq 80! – desa, ayol: — Yo‘q! Nimalar deyapsiz?! 80 da emasman. Shunchaki, ko‘ylagim qari ko‘rsatyapti, - dermish.
So‘nggi xabarlardan biri: Aniqlashlaricha, hamma dinazavrlarni ko‘rinishi bir xil bo‘lgan. Faqat hamma arxeologlar suyaklarni har xil qilib yig‘gan ekanlar.
— O‘qituvchi xalqi juda-yam sodda, nima desang o‘shanga ko‘naveradi. Ishonmasang sinab ko‘ramiz, - deyishibdi.
Bir kuni hamma o‘qituvchilarni yig‘ib:
— Bugun soat 14:00da sizlarni dorga osamiz. Kelish majburiy! - deyishibdi.
Aytilgan vaqtga yetib kelgan o‘qituvchilar birortasi ham indamasmish.
— Ana ko‘rdingmi, bularga baribir. Bittasi ham qarshi chiqmaydi. Nima desang ham ko‘naveradi. Chopiqqa ham, qurilishga ham, dalaga ham, ko‘cha tozalashga ham yo‘q demay ketaveradi. Qara hech biri indamayapti, -deb turishsa, bitta o‘qituvchi asta qo‘l ko‘taribdi.
— Hayriyat! Ana bor ekan-ku, o‘z huquqini biladigani. Qani, marhamat gapiring! - deyishsa, qo‘l ko‘targan o‘qituvchi:
— Bir nimani so‘rasam bo‘ladimi? – debdi.
— So‘rang, eshitaman.
— Osish uchun ipni o‘zlaring berasizlarmi yoki o‘zimiz bilan olib kelaylikmi? - dermish.
Bir qiz dugonasiga:
— Bu ko‘ylak qomatingga yarashmaydi. Sen to‘lachadan kelgansan! – desa, dugonasi hafa bo‘lib:
— Shuni yuzimga aytishing shartmidi?! – debdi.
Qiz bo‘lsa:
— Voy uzr! Seni bundan xabaring yo‘qmidi? – dermish.