Doda latifalar

Nabira buvasiga:
— Bobo, 1990-yillar yaxshimidi yoki hozirmi? – debdi.
Buvasi:
— Eh bolam, o‘sha paytlar yaxshi edi-da albatta. Buving yosh va chiroyli edi, - dermish.

Parashyutchi osmondan yerga pastlab borayotsa, oldidan qush uchib o‘tayotib:
— Raqqos yigitga salomlar! – desa, parashyutchi:
— Qanaqa raqqos? Men parashyutchiman! – debdi.
Qush bo‘lsa unga:
— Shu ketishda to‘ppa-to‘g‘ri kaktuslarni ustiga qo‘nishingni bilasanmi?! O‘shanda ko‘ramiz... - dermish.

Bir kampir qo‘ziqorindan zaharlanib vrachga boribdi. Vrach kampirga:
— Onaxon, har narsani yeyavermang-da! – desa, kampir:
— Bolam, har narsani uvoli bor! Uvol bo‘lmasin deb yeb qo‘yaman-da, - dermish.

Bir odam o‘g‘il farzandli bo‘libdi. Ulfatlarini ziyofatga chaqirib ularga debdi:
— Kelganingizda eshigimizni qattiq tepib ochib kiraveringlar!
— Nega tepar ekanmiz? Qo‘limiz bilan ochib kiramiz, - deyishsa, haligi odam:
— Qo‘lingizda sovg‘a-salomlar bilan ocha olmaysizlar-da! – degan ekan.

Bir odam qari otaxondan so‘rayotganmush:
— Qanday qilib shuncha uzoq umr ko‘rgansiz?
Otaxon:
— Men umuman hech kim bilan tortishmayman.
— Bo‘lishi mumkin emas!
Otaxon:
— Gapingiz mutlaqo to‘g‘ri!

Ko‘chada ikkita do‘st gaplashib tursa, bittasi o‘rtog‘ini mashinasiga suyanibdi. Shunda yonidagi o‘rtog‘i:
— Suyanma, iflos! – desa, narigi sherigi:
— Kimni iflos deyapmas?! – debdi.
— Mashinam iflos, yuvilmagan, - degan ekan o‘rtog‘i.

Bir sodda ayol dorixonaga kirib sotuvchiga debdi:
— Oxirgi paytlarda xotiram yomonlashib, aqliy faoliyatim sustlashgandek bo‘lyapti. Menga miyani yaxshi ishlashiga yordam beradigan dori bersangiz...
— Mana shu doridan kuniga 3 mahal ichib turasiz.
Uyga kelib xarid qilgan dorini tarkibini o‘qib o‘tirgan xotin eriga qarab debdi:
— Voy o‘lmasam adasi... Falon pulga sotib olgan dorim hovlimizda o‘sib yotgan oddiy o‘tlardan tayyorlangan ekan-ku! Men bo‘lsam shuncha pul sarflab o‘tiribman-a...
Eri xotinini gapini eshitib:
— Ana xotin, dori tasir qila boshlabdi, - desa, xotini:
— Qanaqasiga? – debdi.
— Miyang ishlay boshladi, - dermish eri.

Rastada turgan pomidorlarni hammasi birma-bir ushlab chiqayotgan xaridorga qarab sotuvchi debdi:
— Hadeb ushlayvermang! Hammasini ushlab chiqganingiz bilan qattiq bo‘lib qolmaydi!

Bir kuni podshoh vazirlarni yig‘ib debdi:
— Saltanatimda soliqlar kun sayin oshib borsa ham, xazinada pullar ko‘paymayapti!? Buning boisi nedir?
Yig‘ilganlar orasida dono bir vazir katta muz bo‘lagini olibdi-da, “Shohimga uzatib yuboringlar!” debdi.
Haligi muz bo‘lagi qo‘lma-qo‘l bo‘lib podshohga yetib kelguncha kichkina tomchiga aylanib qolibdi.
Shunda podshoh vazirning aqliga tahsinlar aytib, barcha qo‘l ostida ishlayotgan amaldorlarni va xazinaga keladigan pullarni qattiq nazoratga olgan ekan.

Er-xotin dam olgani dalahovliga ketayotishsa, xotini uydagi hamma pullarni sumkaga solayotganmish. Buni ko‘rgan eri:
— Bor-yo‘g‘i 2 kunga ketyapmiz. Nima qilasan shuncha pulni? – deb so‘rabdi hayron bo‘lib.
Xotini debdi:
— To‘g‘ri, dalahovliga biz ketyapmiz. Lekin o‘g‘limiz 2 kun uyda qoladi-ku...!