Doda latifalar

Shahar transportidagi befarosatlar xit paradi:
1. Umuman yuvinmaydiganlar.
2. Tutqichdan ushlab turish o‘rniga ustingga yiqiladiganlar.
3. Telefonda ovozi boricha baqirib gaplashadiganlar.
4. Qariya yoki yosh bolali yo‘lovchini ko‘rishi bilan uxlab qoladiganlar.
5. O‘zini bekatiga yetib kelmagan bo‘lsa ham eshik oldidan ketmaydiganlar.
6. Yuzingga qarab yo‘taladiganlar.
7. Sochini u yoqdan bu yoqqa silkitib yuzingga tekkizishni yoqtiradiganlar.

Sartaroshxonada:
— Hali o‘quvchi ekansiz. Qanday qilib sochimni olasiz? Biror joyimni jarohatlab olmang tag‘in...!
— Qo‘rqmang! Qaychim kesmaydi, umuman o‘tkir emas.

Bir yigit Rossiyada yashashni boshlabdi. U rus tilini yaxshi bilarkanu, biroq “ikki” ya’ni “dva” so‘zini bilmas ekan. Bir kuni non olish uchun magazinga kiribdi. U ikkita non olishi kerak, lekin “ikki” so‘zini bilmaydi. Uchta ola qolay desa, bisotida ikkita nonga yetadigan puli bor xolos. Bir dona olsa, kamlik qiladi. Nima qilishini bilmasdan u yoqqa, bu yoqqa yurarmish. Buni ko‘rgan sotuvchi hayron bo‘lib:
— Chego vam nado? – desa, yigit o‘ylanib:
— Tri xleba, odin nenado! – degan ekan.

Yigit:
— Menga turmushga chiqasizmi?
Qiz:
— Men turmushga chiqadigan yigit kuchli va ishbilarmon ham bo‘lishi kerak.
Yigit:
— Axir men seni bezorilardan qutqardim-ku!
Qiz:
— Albatta! Lekin ishbilarmon emassiz-ku?!
Yigit:
— Agar bilsang, o‘sha bezorilarni yuborgan ham men bo‘laman.

Ichki ishlar bo‘limiga kelgan erkak militsiya xodimiga murojat qildi:
— Tunda bizning uyga o‘g‘rilikka kirgan jinoyatchi bilan gaplashsam bo‘ladimi?
— Nimani gaplashasiz?
— Xotinimga bildirmay tunda qanday qilib uyimizga kirganini so‘rab olmoqchiman.

Quyon o‘rmondan ketayotsa, yo‘lda arslon yotganmish.
— Nima qilib yotibsiz bu yerda? – so‘rabdi quyon.
— Dam olib yotibman, - debdi arslon.
Quyon ortiga qaytib kelayotsa, arslon haliyam o‘sha yerda yotibdi...
Hayron bo‘lib undan yana so‘rabdi:
— Haliyam yotibsizmi? Nima qilyapsiz o‘zi bu yerda?
Arslon chiday olmay yig‘lab debdi:
— Qopqonga tushib qolganman. Yordam ber!
Quyon:
— Nariroq yotsang bo‘lmaydimi!? – deb arslonni bir tepib o‘tib ketgan ekan.

Bir kuni tepakal odam sartaroshxonaga kiribdi. Sartarosh sochni kaltalatib bo‘lgach, ish haqqini 2 baravar qimmat aytibdi.
Jahli chiqqan mijoz:
— Nega buncha qimmat? Axir boshimda sochim juda ham kam-ku!? – desa, sartarosh:
— Hamma gap shunda-da! Bu kal boshingizdan sochni qidirib topish oson bo‘ldi deysizmi menga!?

Bir odam “Korrupsiyaga qarshi kurash” bo‘limiga kirib debdi:
— Menga korrupsiyani yo‘q qilib bersangiz!
U yerdagilar bo‘lsa:
— Mayli. Qancha berasan? – degan ekan.

— Tartib-intizom va tozalik xodimlarimizning eng asosiy shiori bo‘lishi kerak, - debdi korxona direktori ish so‘rab kelgan yigitga.
— Ha, albatta!
— Masalan, siz bu yerga kirishdan avval oyog‘ingizni artdingizmi?
— Artdim! Toza qilib artdim!
— Ikkinchidan, biz uchun tozalikdan ham muhim jihat - rostgo‘ylik. Korxonamiz eshigi oldida pol latta yo‘q-ku?!

Oltin baliq tutib olganimda “Hamisha pulga ko‘milib yuray”, deb tilak bildirgandim. Shundan beri inkassator bo‘lib ishlayapman. Maoshim ozligini aytmasa, tilagim to‘la amalga oshdi.