— Allo, kompyuter ustaxonasimi?
— Ha, nima bo‘ldi?
— Kompyuterim ishlamay qoldi.
— O‘zingiz ichini kavlab ko‘ring.
— Shunday qilsam, ishlab ketadimi?
— Yo‘q! Bizga ish ko‘payadi. Daromad ham!
Meni ismim Davron. Lekin do‘stlarim mani drobovik (o‘qni sochib otadigan miltiq) deyishadi. Sababi oddiy: Meni ovqat chaynayotganimda aksiradigan odatim bor!
Nazarboyev Tokayevga rulsiz mashina sovg‘a qildi.
Tokayev:
— Nursulton Abishevich, kechirasiz. Lekin men uni qanday boshqaraman?
— Sen muhimi gazni bos! Boshqarishni esa menga qo‘yib ber.
Bir kuni pomidor bilan bodring cho‘milayotgan ekan. Yoniga karam kelsa,
— Kel, cho‘milamiz! – deyishibdi.
Shunda karam:
— Hozir yechinib olay, - deb yechinib-yechinib yo‘q bo‘lib ketgan ekan.
Uy ostonasida bolakayning ovozi eshitilibdi:
— Oyi, Oyi, O-yi-joon!
— Nega baqirasan? Mehmonxonadaman, yonimga kirib gapirsang-chi!
Bola onasini yoniga kirib borib debdi:
— Ko‘chada o‘ynayotib, loyga tushib ketdim. Hamma yog‘im rasvo. Etigimni yechib, yuvib qo‘ying...
Chet elda qattiq shamol tufayli yuz minglab odamlar elektr tokisiz qolsa jar solishadi.
Lekin ayrim hududlarda hech bir sababsiz, minglab odamlar elektr tokisiz qolsa hech kimni ishi yo‘q.
Uyqu Wi-Fi ga o‘xshaydi. Ko‘chada, ishda, o‘qishda bizni topadi. Lekin kechqurun o‘rnimizga yotganimiz zahoti, “Tochka dostup ne naydeno” bo‘lib qolaveradi.