Bir erkak oyoqda tura olmaydigan ahvolda mast bo‘lib o‘yga kelibdi.
“Jahl otiga mingan” xotini endi baqiraman desa, eri qo‘lini labiga qo‘yib:
— Tsh-sh-sh, jim! Men bir narsa topdim, - debdi.
— Nima? – debdi xotini.
— Sabr qil. Ertalab aytaman, - deb uxlab qolibdi eri.
Tong otishini sabrsizlik bilan kutgan xotin, eri uyg‘onishi bilan so‘rabdi:
— Ho‘sh, topgan narsangizni ayting endi!
Eri:
— Aytsam ishonmaysan... Yangi mayxona topdim, - dermish.
Yosh bo‘lsa ham haqiqatni biladi.
— Bolakay, sen katta bo‘lsang kim bo‘lmoqchisan?
— Katta bo‘lsam, katta bo‘lsam-chi... Albatta butun dunyoni aylanib chiqaman. Hamma davlatlarni ko‘rib, sayyohat qilib yuraman. Ko‘p mashinalarim, millionlab muxlislarim bo‘ladi. Hech qanday ish qilmasam ham katta oylikni olaveraman-olaveraman...
Men katta bo‘lsam – futbolchi bo‘laman!!!
Ziqnaroq bir odam taksi to‘xtatib so‘rabdi:
— Falon joygacha borsam, qancha bo‘ladi?
Taksichi unga:
— 10 ming bo‘ladi, - debdi.
Haligi odam pulni eshitib:
— Unda shu yuklarimni o‘sha joyga olib borib tashlang. Men orqangizdan yugurib yetib olaman, - dermish.
Bir erkak bozorda aylanib yursa, qari otaxon qog‘ozga o‘ralgan bir narsa sotib o‘tirgan ekan.
Erkak qiziqib so‘rabdi:
— Otaxon, nima sotyapsiz?
— Perforator. Ko‘rasanmi? – deb qog‘ozni ochsa, ichidan katta miltiq chiqibdi.
Erkak hayratda:
— Otaxon, axir bu miltiq-ku!? – desa, otaxon:
— Bilmasam bolam... Lekin asfaltni yaxshi teshar ekan, - dermish.
— Allo, kompyuter ustaxonasimi?
— Ha, nima bo‘ldi?
— Kompyuterim ishlamay qoldi.
— O‘zingiz ichini kavlab ko‘ring.
— Shunday qilsam, ishlab ketadimi?
— Yo‘q! Bizga ish ko‘payadi. Daromad ham!
Meni ismim Davron. Lekin do‘stlarim mani drobovik (o‘qni sochib otadigan miltiq) deyishadi. Sababi oddiy: Meni ovqat chaynayotganimda aksiradigan odatim bor!
Nazarboyev Tokayevga rulsiz mashina sovg‘a qildi.
Tokayev:
— Nursulton Abishevich, kechirasiz. Lekin men uni qanday boshqaraman?
— Sen muhimi gazni bos! Boshqarishni esa menga qo‘yib ber.
O‘qishdan uyga qaytgan qiz jig‘ibiyron bo‘layotganmish:
— Nega “o‘zimga qaramay” o‘qishga borgan kunlarim yonimdan kelishgan yigitlar chiqib qolaveradi?!
Onasi:
— Qo‘ysang-chi! Toshkentda chiroyli yigitlar bunchalik ko‘p emasdir...!