Doda latifalar

Bir podshoh she’r yozib saroy ahliga o‘qib beribdi. Hamma maqtabdi. Faqat Afandi jim turganmish. Podshoh:
— Sen nima deysan?, - desa Afandi:
— Bunaqa rasvo she’rni eshitmaganman, - debdi.
Podshohni jahli chiqib, zindonga tashlabdi. Bir haftadan keyin Afandini shohni yoniga olib borishibti. Podsho yangi she’rni o‘qib berib, — Qalay chiqibdi?, - desa, Afandi indamasdan o‘girilib ketayotganmish.
Podshoh:
— Qayoqqa?, - desa, Afandi:
— Zindon qayerda edi, - dermish.

Poshsho bir kuni Afandining oldida oynaga qarab, o‘zining xunukligidan shikoyat qildi:
— Qara, odam ham shunaqa xunuk, badbashara bo‘ladimi?
— Bir marta oynaga qarab shuncha xafa bo‘lasiz,— javob berdi Afandi,— o‘lmagan bizning jonimiz: har kun sizni o‘n marta ko‘rsak ham chidab yura beramiz.

Ochiq-sochiq kiyingan bir qiz o‘g‘rilikka tushibdi.
Lekin u qizni ko‘rgan erkaklarni birortasi ham qizni yuzini eslab qolmaganmush...

Yigit qizdan so‘rabdi:
— Yoshingiz nechida?
Qiz:
— Qiz boladan yoshini so‘rab bo‘lmaydi!
Yigit:
— Ha mayli. Unda tug‘ilgan kuningiz qachon?
Qiz:
— 24 martda.
Yigit:
— Qaysi yili?
Qiz:
— Har yili!

— Dugonajon, nima qilyapsan?
— Mangu olov yonida turibman.
— Nima? Xotira maydonidamisan?
— Oshxonadaman!

Maktabni ko‘k diplomga bitirib, kollejni ham ko‘k diplomga tamomladim. Endi institutga ham ko‘k bilan kiraman.

Sira ishi yurishmagan bir odam bolalarga ertak aytib beryapti:
“Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. O‘sha narsa pul ekan...” deb ko‘ziga yosh kelibdi.

Zargarlik do‘koniga kirgan yigit soatlarga qarab tursa, sotuvchi qiz kelib debdi:
— Hurmatli mijoz, sizni omadingiz bor ekan. Bizda ayollar ziraklariga chegirmalar boshlandi. Sevgan qizingizga arzon narxlarda zirak sotib olishingiz mumkin.
Yigit xafa bo‘lib:
— Sevgan qizim yo‘q meni, - debdi.
Sotuvchi yana:
— Qanaqasiga?! Shunday kelishgan yigitni sevgan qizi bo‘lmasa?! Nega axir? – desa, yigit yana xafa bo‘lib:
— Xotinim ruxsat bermayapti, - dermish.

Mast holda uyga kelgan eri yerga yotib uxlab qolibdi.
Hech nima qila olmagan xotini uni boshiga yostiq qo‘yib, ustiga ko‘rpa yopib qo‘ysa, yarim kechasi eri baqirayotganmish “Xotin chiroqni yoq! Negadir kravatni oxiri ko‘rinmayapti, tusha olmayapman!”

Ruhiy kasallar shifoxonasida:
Bemorlar shifoxona tomiga chiqib olib, birma-bir pastga tashlashayotgan emish.
Bosh shifokor kelib:
— Nima o‘ynayapsizlar? – desa, jinnilar:
— Samolyot-samolyot o‘yinini o‘ynayapmiz, - dyeyishibdi.
Bosh shifokor:
— Ha yaxshi. Sizlarga qarab turadigan shifokorlar qani? – desa bemorlar:
— Ularni avvalgi reyslarda uchirib yubordik, - deyishibdi.