Doda latifalar

Bir kishi “Microsoft” kompaniyasiga farrosh bo‘lib ishlash uchun kelibdi. Kadrlar bo‘limida u bir nechta testlardan, suhbatdan o‘tibdi va unga deyishibdi:
— Tabriklaymiz, sizni ishga qabul qilamiz. Bizga o‘z e-mail'ingizni qoldiring, ish jadvali haqida ma’lum qilamiz.
— Kechirasiz, mening kompyuterim yo‘q,– debdi boyagi kishi, – elektron pochtam ham yo‘q.
— Afsuski, u holda sizni ishga qabul qilolmaymiz. “Microsoft”ning barcha xodimlari bilan e-mail orqali aloqa qilamiz va ishimizning asosiy qismi kompyuterlar bilan bog‘liq. Shuning uchun sizni ishga ololmaymiz. Bechora kishi tashqariga yo‘l olibdi va kompyuter uchun qanday qilib pul topishni o‘ylay boshlabdi. Cho‘ntagida atigi 30 dollar puli bor ekan. Qarasa, nariroqda bir fermer bog‘idan terib kelgan olmalarini sotayotgan ekan. U 10 kilo olma sotib olibdi va gavjum ko‘chalardan biriga borib olma sota boshlabdi. Ikki soatda uning puli ikki barobar, olti soatdan keyin esa 10 barobarga ko‘payibdi. U “Microsoft”ga ishga kirmasdan ham yashash mumkinligini tushunibdi. Bir qancha vaqtdan keyin erkak avtomobil sotib olibdi, avvaliga kichik do‘kon, keyinroq magazin ochibdi. Besh yildan keyin supermarketlar tarmog‘ini tashkil qilibdi.
Shundan so‘ng u biznesini sug‘urta qildirmoqchi bo‘libdi, sug‘urta agenti esa undan elektron pochtasini qoldirishni so‘rabdi.
Biznesmen xuddi bir necha yil oldingi singari unda e-mail ham, kompyuter ham yo‘qligini aytibdi.
– Qoyil! – debdi sug‘urta agenti, – kompyuteringiz yo‘q bo‘la turib shunday biznesga ega ekansiz! Agar kompyuteringiz bo‘lganida, kim bo‘lardingiz ekan?!
Biznesmen unga jilmayib javob qaytaribdi:
– U holda “Microsoft”da farrosh bo‘lardim.

Bir o‘qituvchi sinfiga:
— Kim jinni bo‘lsa doskaga chiqsin, - debdi.
Shunda bir bola chiqibdi. O‘qituvchi so‘rabdi:
— Ha, jinniligini tan oldingmi?
Shunda bola:
— Yo‘q men ham sizga qo‘shilay, - debdi.

Hamma joyda ko‘zimga GAI xodimlari ko‘rinadigan bo‘lib qolibdi:
— Xojatxonaga kirib, unitazda o‘tirsam, hayolimda go‘yo mashinamda man-ku, tualet qog‘ozini remen o‘rniga yelkam osha tortibman...

Institutda kirish imtihoni. Imtihon olayotgan professor savol beribdi:
— Qani menga tushuntringchi, elektr motor nega aylanadi?
— Elektr quvvati ta’sir etayotgani uchun!
— Shu ham javobmi?! Nega unda dazmol aylanmaydi?
— Chunki u aylana emas.
— Yaxshi.. Nega unda elektr plitka aylanmaydi? U yumaloq-ku?!
— Chunki u g‘adir-budir. Oyoqchalari ishqalanadi.
— Tushunarli... Hm-m... Lampochka-chi?! Elektr lampochkasi! Yumaloq, silliq, oyoqchalari yo‘q! Nega lampochka aylanmaydi?
— Lampochka aylanadi-ku?!
— Qanaqasiga?!!
— U kuyib qolganda yangisini qo‘yganingizda aylantirib qo‘yyasizmi?
— To‘g‘ri... Haqiqatdan ham... Aylantiraman... Ha! Lekin uni men aylantiraman-ku, o‘zi aylanmaydi-ku?!
— Bilasizmi, bu dunyoda o‘z-o‘zidan hech narsa aylanmaydi! Ana, elektr motor ham aylanishi uchun elektr quvvati ta’sir etishi kerak!

Fransuz rusdan so‘radi:
— Sizlar suli yeysizlar-a?
— Ha.
— Bizda sulini itga berishadi.
— Hm... Sizlar baqa yeysizlar-a?
— Ha.
— Bizda baqani it ham yemaydi.

Bir xunik qiz liftda, bir chiroyli bola bilan tursa,
Qiz:
— Agar menga teginsangiz, baqiraman, - desa
Yigit:
— Men ham, - dermish

— Quyaymi?
— Yo‘q, ichmayman, ruldaman
— Unda nega ziyofagga mashinangni minib kelding?
— Mensiz ichib qo‘ymanglar deb, shoshilib minib keldim-da!

Afandi bir oshnasi bilan o‘rik sotib oldi. Sherigi Afandini uyaltirmoqchi bo‘ldi-da, o‘rik yeb turib o‘z danaklarini ham Afandinikiga qo‘sha berdi. Oxiri danaklarni ko‘rsatib dedi:
— Afandi, o‘rik yeyishga juda chaqqon ekansiz, birpasda shuncha danak qildingiz?
— O‘rik yeyishga mendan ham siz usta ekansiz — dedi Afandi,— o‘rikni danak-panagi bilan yutar ekansiz.

Afrikada g‘ayri oddiy hodisa yuz beribdi, bir tovuq besh kilolik tuxum qo‘yibdi, buni eshitgan xo‘roz tuya qushni sudga beribdi.

Maymunning qo‘lida fotoapparat bor ekan, u o‘rmonga kirib borganida, hayvonlar fotoapparatni ko‘rib qiziqishibdi.
Sher maymunga qarab:
— Bu nima, deb so‘rabdi
Maymun:
— Chiq-chiq, - debdi.
Maymun sherga:
— Tur rasmga tushuraman, - debdi
Chiq-chiq qilibdi.
— Narxi 1500 bo‘ladi. Ber, - debdi.
Keyin hamma hayvonlar rasmga tushibdi. Quyon buni ko‘rib do‘konga boribdi.
— Mangayam chiq-chiq bering.
Sotuvchi bu miltiq bo‘lsa kerak, deb quyonga beribdi. Ayiq quyondan so‘rabdi:
— Bu nima?
Quyon:
— Chiq-chiq, dermish
— Tur! Biiir-ikkiiii-uuuuch.
— Chiq-chiq
Gumbullagan ovoz kelibdi. Quyon ayiqni otib qo‘yibdi. Quyon o‘lgan ayiqqa qarab:
— Shantaj qilma! Baribir, 1500 berasan, - debdi.